Πολιτική

Κατανοώ τους φόβους όσων νομίζουν πως η παραμονή προσφύγων σε έναν τουριστικό προορισμό θα επιφέρει ενδεχομένως πλήγμα στα έσοδά τους, αλλά δεν τους συμμερίζομαι. Αντιθέτως, θεωρώ και ελπίζω ο τουριστικός μας κόσμος να αποδείξει εμπράκτως πως η φιλοξενία είναι όντως «στο αίμα του». Όπως καλωσορίζουμε τους επισκέπτες μας, έτσι να καλωσορίσουμε και τους πρόσφυγες.

Εκλογές! Κάλπες! Αποτελέσματα! Δεν υπάρχει κόμμα που να έχει κερδίσει την αυτοδυναμία! Τρία κεντρώα φιλελεύθερα κόμματα αποφασίζουν να συμμαχήσουν και να σχηματίσουν κυβέρνηση. Μέσα σε λίγες εβδομάδες ανακοινώνουν την πολιτική και οικονομική τους ατζέντα που άμεσα μπαίνει σε εφαρμογή.

Με αφορμή την αυθόρμητη ανάγκη απολογίας προβεβλημένων καλλιτεχνών αναφορικά με την επιλογή τους να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ είναι η ώρα να προχωρήσουμε σε σημαντικές διαπιστώσεις.

Η οικονομική πολιτική αποτελεί την σημαντικότερη δραστηριότητα ενός κράτους. Τι μοντέλο πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να αναπτυχθεί η οικονομία; Πρέπει να εφαρμοστεί ένα μοντέλο που είναι πιο κοντά στα οικονομικά της αγοράς ή μήπως ένα μοντέλο αυστηρά περιοριστικό με ελάχιστη ελευθερία;

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα του Κομμουνισμού, Φασισμού και Ναζισμού απορρίπτουν την ελεύθερη οικονομία και τις ατομικές ελευθερίες.

Το Ασφαλιστικό έχει την κοινωνική δυναμική να ρίχνει απεριόριστο αριθμό κυβερνήσεων στο βάθος του χρόνου, ώσπου τελικά τα δημόσια ταμεία να καταρρεύσουν και να πληρωθούν οι συντάξεις έναντι, ή καθόλου.

Μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό με ζοριλίκια και με “αποφασίζομεν και διατάσσομεν”, χωρίς 8-9 [ή περισσότερους] μήνες πρότερο διάλογο με όσους επηρρεάζονται, καθώς και ξεκάθαρη ενημέρωση των ζητημάτων, ώστε για να πείσει την κοινωνία για το πρόβλημα, δεν περνάει κανείς.

Καθεστώς.

Ένα καθεστώς στήνεται με δύο τρόπους: είτε με άμεση επέμβαση (τανκς, κατάληψη δημοσίων κτιρίων, ταραχές), είτε με έμμεση: δημιουργείς εχθρούς, αλώνεις και κράτος και καταργείς θεσμούς και στο τέλος αποκόπτεις μια χώρα από τις διεθνείς συνθήκες που διασφαλίζουν ελευθερίες και το πολίτευμα.Αρκεί να έχεις τους πολίτες ήσυχους και υπό έλεγχο.

Ο άγραφος νόμος στην πολιτική λέει ότι όποτε εμφανίζεται κάποιος που σε γοητεύει και σου λέει μόνον πράγματα με τα οποία συμφωνείς τότε υπάρχει πρόβλημα. Καλό θα είναι να πιστεύεις τον λιγότερο αρεστό. Αυτόν που σε κάνει να σκέφτεσαι. Δεν είναι δυνατόν να σου λένε αυτό που θέλεις να ακούσεις και να περιμένεις ότι αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί αγνοώντας την πραγματικότητα όσο ωραίο περιτύλιγμα και να έχει. Η πραγματικότητα δυστυχώς δεν αλλάζει όσο παραμύθι και να πουληθεί και κυρίως όσο παραμύθι και να «αγοραστεί».

Κρίση είναι όταν μέρος του πληθυσμού εξαθλιώνεται, ενώ θα μπορούσε να αποφευχθεί η εξαθλίωση.

Κρίση είναι η επιλογή να φτωχοποιήσεις τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες και επιστήμονες, για να διατηρείς ανέπαφες άχρηστες θέσεις εργασίας στην κρατική μηχανή, διοικητικών συμβουλίων ανύπαρκτων οργανισμών και κηπουρών ανύπαρκτων κήπων.

Θα σας διηγηθώ μια προσωπική ιστορία.

Κάμποσα χρόνια πριν διοργανώθηκε στη Ρόδο η πρώτη συνάντηση της ελληνικής κοινότητας των φίλων ενός συστήματος διαχείρισης περιεχόμενου ανοικτού κώδικα για ιστοσελίδες, του γνωστού σήμερα Joomla!

Οι περισσότεροι από όσους αναρτούν τα βίντεο "πριν-μετά" του σύριζα είναι επίσης εκείνοι οι οποίοι σιωπούσαν στα "πριν-μετά" της ΝΔ των Ζαππείων. Και τώρα προφανώς που πέφτει ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να ξαναπάρουν τη θέση τους στην εξουσία.

Έχω νέα για όσους ψηφοφόρους παρασύρονται από το εύκολο ψέμα.

Ένας χρόνος πέρασε.

Ένας χρόνος με κυβέρνηση του λεγόμενου αριστερού τόξου (όχι αυτό του Οδυσσέα), και σκέφτηκαν να το γιορτάσουν.

Βγάλανε αφίσες στους δρόμους (κάπου υπάρχει ένας νόμος απαγόρευσης αλλά μάλλον δεν ισχύει πια), κυκλοφόρησαν την είδηση στα κοινωνικά δίκτυα (ο μισθός να μπαίνει κάθε μήνα),  βγήκαν στην τηλεόραση (υπάρχουν ακόμα εμετικοί που τους στηρίζουν).

Περί φιλελεύθερων και σοσιαλιστικών κυβερνήσεων, υπήρξαν πολλά παραδείγματα. Προς αποφυγήν, σαν τα δικά μας, και προς μίμηση, σε αρκετά προηγμένα κράτη ανά την υφήλιο. Η διαφορά της μίας πολιτικής φιλοσοφίας από την άλλη, δεν είναι ζήτημα ηθικής, αλλά ζήτημα προσέγγισης που στοχεύει στην ευημερία, οικονομική και κοινωνική.