Πολιτική

Η ανακεφαλαίωση των γεγονότων των τελευταίων ημερών αποτελεί μία ανιαρή διαδικασία για ένα άρθρο γνώμης και όχι ειδησεογραφικής ενημερώσεως. Εν τούτοις, απαραίτητη κρίνεται μία σύντομη εισαγωγή στο θέμα. Πριν έξι ημέρες αντιεξουσιαστές κατέλαβαν το Κεντρικό Κτίριο του ΕΚΠΑ. Οι εισαγγελικές αρχές μετά από έκκληση της Πρυτανείας εξέδωσαν δύο εντολές στην Αστυνομική Διεύθυνση με σκοπό την διενέγερση των προσηκουσών ενεργειών και συλλήψεων.

Έχουν περάσει 2 μήνες και κάτι και είμαστε ήδη σε ασφυξία και όπως εύστοχα έγραψε ο Γ. Βούλγαρης σε ένα τελευταίο άρθρο του, η κυβέρνηση με τις ενέργειές της ενώ ήθελε να σταματήσει την λιτότητα, οδήγησε την χώρα από την λιτότητα στην ασφυξία. Τα ταμεία είναι άδεια, οι τράπεζες έχουν ήδη απωλέσει σημαντικό τμήμα των καταθέσεων, από εκεί που περήφανοι δηλώναμε ότι δεν θέλουμε δανεικά και την επόμενη δόση, φθάσαμε στην δραματική έκκληση του πρωθυπουργού προς την Α. Μέρκελ.

Η αισθητική μου με οδηγεί πάμπολλες φορές σε σημαντικά συμπεράσματα, που δεν θα είχαν εξαχθεί μέσω άλλης οδού ενώ όταν αυτή διαταράσσεται τότε δεν μπορώ παρά να ασκώ έναν οξύτατο έλεγχο και κριτική. Η βεβήλωση του αγάλματος του Κωστή Παλαμά, του μεγάλου αυτού Έλληνα λογοτέχνη και διανοητή από τους καταληψίες της Νομική Σχολής Αθηνών –ως ακόμη μία εκδήλωση της στρεβλής αισθητικής τους και της συγκεχυμένης τους ιδεολογίας – με έφτασε στα προσωπικά μου όρια. Ο Κ.Παλαμάς, τω όντι, δεν αξίζει να είναι ομοεθνής αυτών των ατόμων, διότι πολύ απλά είναι πολύ καλός για αυτούς, όπως και η διανόηση, που εκπροσωπεί.

Βγαίνει κάποιος και λέει πως πρέπει να φέρουν πίσω στις ελληνικές τράπεζες τις αποταμιεύσεις τους, όλοι όσοι Έλληνες τις έβγαλαν στο εξωτερικό. Από καλώς εννοούμενο πατριωτισμό.

Καλά ως εδώ.

Στην αρχή, ο Υφυπουργός ΥΕΘΑ, κ. Ήσυχος, έθεσε το θέμα της διανομής ειδικών εντύπων στα σχολεία, ώστε να πληροφορηθούν οι μαθητές για τις γερμανικές οφειλές. Στη σύσκεψη, που συνεκάλεσε ο κ. Υφυπουργός, παρευρέθηκαν και εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ και του ΥΠΕΠΘ.

Η Ευρωπαϊκή ένωση και συγκεκριμένα ο σκληρός πυρήνας της που είναι η νομισματική ένωση δεν βρίσκεται μονή της στον κόσμο αλλά συνορεύει με χώρες πολύ μεγαλύτερες από όλα τα κράτη που την απαρτίζουν. Στα ανατολικά της σύνορα αυτήν την στιγμή  λαμβάνουν χώρα μεγάλες εθνικές κρίσεις όπου  για την ώρα μπορεί να μοιάζουν τοπικοί εμφύλιοι αλλά στην πραγματικότητα είναι μεγάλα γεωπολιτικά γεγονότα.

Ήδη, τις τελευταίες ημέρες, έχει ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος για το μέλλον της αστικής κεντροδεξιάς παρατάξεως εν Ελλάδι, και μιλώ για παράταξη και όχι κόμμα, διότι η Κεντροδεξιά στην χώρα μας, δυστυχώς, δεν είναι συγκεντρωμένη σε ένα μεγάλο κομματικό σχηματισμό. Μετά τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία συρρικνώνενται καθημερινά και τα ποσοστά της εμφανίζονται καταθλιπτικά ενώ ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καλπάζει προς το 50% της γενικής αποδοχής.

Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης εδράζονταν σε τρεις άξονες. Πρώτον, να τηρηθούν οι προεκλογικές δεσμεύσεις και οι εξαγγελίες για αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, δεύτερον να κρατηθούν ανοικτές οι θύρες της Ευρώπης και οι αντίστοιχες δεσμεύσεις και τρίτον να διαμορφωθεί μια νέα εθνική συλλογική ταυτότητα με ιδιαίτερες αναφορές την ενότητα, την αντίσταση, τον σεβασμό στον σύνταγμα και στις θυσίες των πολιτών.

Μέχρι το 2011 η πολιτική ζωή στην Ελλάδα εξέπεμπε διεθνώς την εικόνα της κανονικότητας. Ποιο συγκεκριμένα ο Γ. Παπανδρέου ήταν στην κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ο Α. Σαμαράς με η Ν.Δ στην αντιπολίτευση, το ΚΚΕ σταθερά τρίτο κόμμα, τα σημερινά ακραία και μεγάλα κόμματα βρισκόντουσαν πολύ χαμηλά, ο ΣΥΡΙΖΑ 7%,Η Χ.Α 1% και ο σημερινός κυβερνητικός εταίρος ΑΝΕΛ δεν υπήρχε.

Στα 1784 ο Γερμανός διανοητής Immanuel Kant, σε ένα άρθρο του με τίτλο ''Τι είναι ο Διαφωτισμός'' υιοθετεί την έννοια της μεταρρυθμίσεως (reform) , έναντι της Επαναστάσεως, μίας μεταρρυθμίσεως, εν τούτοις, που δεν στερείται παιδείας. Τι γίνεται, όμως, όταν η παιδεία στερείται μεταρρυθμίσεων; Γνώστης των οικονομικών θεμάτων είμαι όσο είναι ο μέσος Έλληνας από το 2009 και εξής.

Την 25η Ιανουαρίου 2015 η πρώην κραταία κεντροδεξιά παράταξη της Ελλάδος, η Νέα Δημοκρατία χάνει τις εκλογές αγγίζοντας ένα ποσοστό σχεδόν μισό από εκείνο, που είχε συγκεντρώσει, στις πρώτες εκλογές, που συμμετείχε το 1974. Ήδη, η Κεντροδεξιά και κυρίως το Κέντρο των μεταρρυθμίσεων και του φιλελευθερισμού στην εν Ελλάδι πολιτική σκηνή βρίσκεται σε αναστάτωση.

Αν ανατρέξει κανείς στην εποχή της παραίτησης της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, το 2011, θα ανακαλύψει, ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανήκε στα κόμματα εκείνα, που στηλίτευσαν όχι μόνο τη νομιμότητα και τη σκοπιμότητα της κυβέρνησης Παπαδήμου, αλλά και την παρουσία του ΛΑ.Ο.Σ. στις τάξεις της, με αφορμή την ακροδεξιά ατζέντα του.