Πως αποκτάς δικαίωμα στην εργασία;

Γράφει ο Παναγιώτης Καραθύμιος 12/05/2016 - 06:33

Ένα από τα δικαιώματα του σύγχρονου ανθρώπου, όπως αυτά καθορίζονται στην οικουμενική διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι αυτό της εργασίας.

Τι σημαίνει όμως δικαίωμα στην εργασία; Σημαίνει πως ένας άνεργος έχει την δυνατότητα να προσφύγει σε κάποιο ανώτατο δικαστήριο (παγκόσμιο;) και να διεκδικήσει αποζημίωση από την χώρα στην οποία κατοικεί και δεν εργάζεται;

Φυσικά και όχι. Σε αυτή την περίπτωση, το δικαίωμα έχει την έννοια της δυνατότητας. Δηλαδή κάθε άνθρωπος, πρέπει έχει την δυνατότητα να εργαστεί, εφόσον το επιθυμεί και εφόσον τηρούνται μια σειρά από προϋποθέσεις τις οποίες ορίζει η νομοθεσία του κάθε κράτους αλλά και η εκάστοτε οικονομία. Το μεγάλο ζητούμενο όμως είναι, πόσο εύκολο είναι να εργαστεί.

Σήμερα στην χώρα μας, ένας πολίτης προκειμένου να εργαστεί, έχει δύο επιλογές. Είτε να δουλέψει ως υπάλληλος σε κάποιον τρίτο (ιδιώτη ή δημόσιο) είτε να δημιουργήσει ο ίδιος μια επιχείρηση.

Αν επιλέξει τον πρώτο τρόπο, δηλαδή να εργαστεί για κάποιον άλλον, (η επιλογή να εργαστεί στο δημόσιο αφαιρείται για ευνόητους λόγους), συμπεραίνουμε αμέσως πως για να συμβεί αυτό θα πρέπει κάποιος άλλος πολίτης, να έχει επιλέξει προηγουμένως τον δεύτερο τρόπο, δηλαδή να δημιουργήσει μια επιχείρηση.

Παρατηρούμε πως και οι δύο δρόμοι οδηγούν στο ίδιο μέρος. Στην δημιουργία επιχειρήσεων, ή αλλιώς, στις επενδύσεις.

Επομένως το πόσο εύκολο είναι να εργαστεί κάποιος είναι ανάλογο του πόσο εύκολα γίνονται επενδύσεις στην χώρα του.

Αυτό το φαινόμενο, μεταξύ άλλων, υφίσταται και στην Ελλάδα σήμερα. Το περιβάλλον είναι εχθρικό για νέες επενδύσεις έχοντας ως συνέπεια την υψηλή ανεργία.

Πως δημιουργείτε όμως ένα φιλικό προς επενδύσεις περιβάλλον;

1) Υγιές τραπεζικό σύστημα. Οι επενδύσεις χρειάζονται κεφάλαια και οι τράπεζες πρέπει να είναι σε θέση να μπορούν να τα διοχετεύουν. Το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας σήμερα, βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση (ασχέτως της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης, σύντομα θα ακολουθήσει κι’ άλλη με την μορφή bail in) και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το πάγωμα των δανειοδοτήσεων.

2) Χαμηλή φορολογία. Η υπερφολόγηση που γίνεται σήμερα στην Ελλάδα διώχνει τις ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις και αποτρέπει την δημιουργία νέων. Το ποσοστό της φορολογίας συναρτήσει των εσόδων, ακολουθούν καμπανοειδή καμπύλη. Δηλαδή, από ένα σημείο και έπειτα, όσο αυξάνεται το ποσοστό φορολόγησης, τα έσοδα μειώνονται. Αυτό συμβαίνει διότι πολλές επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταποκριθούν στην αυξημένη φορολογία, με συνέπεια να κλείσουν, να μεταναστεύσουν ή να φοροδιαφύγουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, παρά την αύξηση της φορολογίας, τα έσοδα να μειώνονται. Το ποσοστό φόρου στο οποίο μεγιστοποιούνται τα έσοδα, υπολογίζεται στο 15%.

3) Σταθερή φορολόγηση και απλούστευση του φορολογικού κώδικα. Είναι γνωστό πως οι επενδυτές προτιμούν να επενδύσουν σε μια χώρα η οποία έχει υψηλή, αλλά σταθερή φορολογία παρά σε μια άλλη που έχει χαμηλότερη φορολογία η οποία όμως αλλάζει διαρκώς. Η Ελλάδα έχει και υψηλή φορολογία και το πλέον ασταθές φορολογικό πλαίσιο σε σχέση με την Ευρώπη. Σύμφωνα με έκθεση του ΣΕΒ, την περίοδο 1975-2005 έγιναν στην χώρα μας 171.500 ρυθμίσεις. Δηλαδή 20 ρυθμίσεις την ώρα!

4) Επιτάχυνση της δικαιοσύνης. Σήμερα στην χώρα μας, χιλιάδες αντιδικίες μεταξύ επιχειρήσεων και κράτους εκδικάζονται μετά από μια δεκαετία. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου δικαιοσύνης, τον Μάρτιο του 2013, εκκρεμούσαν 29.319 υποθέσεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας, 332.809 στα Διοικητικά Πρωτοδικεία (από τις οποίες οι 82.449 αφορούν σε φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις), 37.226 υποθέσεις στο Διοικητικό Εφετείο και 30.365 υποθέσεις δημοσιονομικού ενδιαφέροντος στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Ποιος επενδυτής θα σκεφτεί να επενδύσει σε μια τέτοια χώρα;

5) Μείωση του κόστους γραφειοκρατίας. Το ρυθμιστικό βάρος που αναφέρθηκε παραπάνω, το σηκώνουν οι επιχειρήσεις. Το γραφειοκρατικό κόστος στην Ελλάδα είναι γύρω στα 7 δις ευρώ ετησίως, το μεγαλύτερο της Ευρωζώνης.

6) Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Αυτό το ταμπού πρέπει να σπάσει κάποια στιγμή στην Ελλάδα. Η εν λόγω απελευθέρωση δεν θα δώσει την δυνατότητα σε μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα να απολύσουν ομαδικά εργαζομένους διότι δεν υπάρχουν τόσο μεγάλες επιχειρήσεις σήμερα στην Ελλάδα! Αυτή η ρύθμιση θα δώσει κίνητρο στους επενδυτές να έρθουν στην χώρα μας καθώς θα γνωρίζουν πως αν επενδύσουν εδώ, σε μια περίοδο κρίσης θα μπορούν εύκολα να απολύσουν χωρίς να μπλέξουν με νομοθετικά ζητήματα και συλλογικές συμβάσεις με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στην χρεοκοπία. Κοντολογίς, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων θα οδηγήσει σε απελευθέρωση των ομαδικών προσλήψεων.

Αυτά τα έξι σημεία είναι που θα δώσουν την δυνατότητα στους Έλληνες πολίτες να βρουν εύκολα εργασία, χωρίς να χρειαστεί να μεταναστεύσουν. Θα εργάζονται σε ένα περιβάλλον οικονομικής ανάπτυξης και σε ένα κράτος το οποίο θα είναι σε θέση να διασφαλίσει καλύτερα όλα τα υπόλοιπα δικαιώματα των πολιτών του.

Facebook: Notis Karathymios