Ποιος θα μας σώσει, από τους σωτήρες μας;

Ποιος θα μας σώσει, από τους σωτήρες μας;
Τα πλασματικά χαμηλά επιτόκια αποτέλεσαν την πολιτική της Ε.Κ.Τ., η οποία διοχέτευσε τεράστια κεφάλαια στα υποκαταστήματά της στην Ε.Ε., με την έναρξη του ευρώ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ψευδαίσθηση του εύκολου πλουτισμού πράγμα το οποίο ενίσχυσε την κατανάλωση, προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη διαφθορά στο κράτος, ενίσχυσε τον κρατικοδίαιτο καπιταλισμό, αντικατέστησε την αγροτική παραγωγή με μια τεράστια απάτη βασισμένη στις επιδοτήσεις, και φυσικά προκάλεσε μία τεράστια φούσκα στο "δημόσιο" όπου τα ελλείμματα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο.
 
Στην πραγματική οικονομία τής χώρας ήταν εμφανέστατο ότι η πληθωριστική δραχμή δεν είχε καμία σχέση με την αναλογία της σε ευρώ, αφού απευθείας οι τιμές των βασικών αγαθών σχεδόν διπλασιάστηκαν, πράγμα που αποδεικνύει πως η ένταξή μας στο νόμισμα οφειλόταν σε πλαστά στοιχεία. Αυτά όλα συνέβησαν μπροστά στα μάτια μας και ήταν ξεκάθαρο ότι τη διαφορά ανάμεσα σε ευρώ και δραχμές την καλύπταμε με δανεικά. Τα αποτελέσματα μιας επίπλαστης ευμάρειας 6 ετών, διαδέχθηκε η ολοκληρωτική καταστροφή που μαγειρευόταν σταδιακά από όλες τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις της χώρας από το την μεταπολίτευση. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ με τις ευλογίες όλων των κομμάτων της επίσης σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης και ολοκληρώθηκε με την ένταξή μας στον ζουρλομανδύα του ευρώ. 
 
Πολλοί από εμάς πιστέψαμε πως  με τον μπαμπούλα της άτακτης χρεοκοπίας και με την τρόικα εγκατεστημένη στα υπουργεία, το Ελληνικό κράτος θα αναγκαστεί να προχωρήσει σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις αλλά κυρίως σε αλλαγή νοοτροπίας. Δημιουργήθηκε ανάμεσα στους πολίτες μια τεράστια πόλωση και μία στείρα αντιπαράθεση ανάμεσα σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, θολώνοντας την ευρύτερη εικόνα η οποία είχε διαγραφεί ξεκάθαρα πίσω από τον δικό μας ορίζοντα. Το κράτος είχε χρεοκοπήσει παρέα με τις τράπεζες που είχαν αγοράσει δικά του ομόλογα και είχαν "δανειστεί" "φτηνό" χρήμα από την Ε.Κ.Τ..
 
Με το PSI απαλλοτριώθηκαν οι καταθέσεις μας και τα όποια αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων είχαν γλιτώσει από τις "επενδύσεις" των σοσιαλιστών τής κυβέρνησης Σημίτη. Έτσι διασώθηκαν οι Ευρωπαϊκές τράπεζες από το Ελληνικό χρέος. Κατόπιν ο νεοσυσταθείς Ευρωπαϊκός οργανισμός διάσωσης (EFSF) δάνεισε το Ελληνικό κράτος, το οποίο με την σειρά του διέσωσε της Ελληνικές τράπεζες (bailout), οι οποίες είναι ουσιαστικά υποκαταστήματα της Ε.Κ.Τ. και με αυτή τη διαδικασία οι ζωές μας και οι περιουσίες μας πέρασαν οριστικά στη διάθεση της Ευρωπαϊκής ένωσης και του κλητήρα της στην Ελλάδα. Του Ελληνικού κράτους.
 
Είναι γεγονός πως στο κατώφλι του τέταρτου χρόνου των μνημονίων μπορούμε να βγάλουμε ψύχραιμα κάποια συμπεράσματα. Διαπιστώνουμε πως δεν έχει γίνει καμία μεταρρύθμιση απελευθέρωσης της ασφυκτικά κλειστής Ελληνικής αγοράς, καμία μεταρρύθμιση απελευθέρωσης των φορολογούμενων από φόρους προς τρίτους, καμία μεταρρύθμιση για την επιβίωση του διαλυμένου ασφαλιστικού συστήματος, καμία ουσιαστική μείωση του κράτους και της παρεμβατικότητάς του. Η αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ είναι πραγματικά ένα φιάσκο στημένο από το κράτος και τους εθνικούς ανάδοχους κρατικοδίαιτους κολλητούς, αφού μετέτρεψαν ένα κρατικό σε ιδιωτικό μονοπώλιο. Ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο είναι η πώληση του κτιρίου της "Κεράνης" και άλλων 27 κτιρίων του ΤΑΙΠΕΔ σε Ελληνικές τράπεζες. Με λίγα λόγια οι τράπεζες που διασώθηκαν με τα χρήματα του "δημοσίου" αγοράζουν ακίνητα του "δημοσίου"!
 
Για να μην αδικώ πάντως τους φωστήρες του Ευρωσοσιαλισμού ας δούμε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες "μεταρρυθμίσεις" των τριών τελευταίων ετών.
 
1. Εξίσωση Ειδικών φόρων κατανάλωσης σε Πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης.
2. Αύξηση ειδικών φόρων κατανάλωσης στα ποτά και στα τσιγάρα.
3. Επιβολή έκτακτου ειδικού τέλους στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
4. Έκτακτη εισφορά σε εισοδήματα.
5. Μέτρο επιβολής συλλογής αποδείξεων από τους φορολογούμενους για τη διατήρη του αφορολόγητου ορίου.
6. Ολική επαναφορά των τεκμηρίων διαβίωσης με τιμές ιδιαίτερα υψηλές.
7. Επιβολή εισφοράς αλληλεγγύης σε εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ ετησίως.
8. Θέσπιση ειδικών κλιμάκων φορολογίας για κατηγορίες φορολογουμένων.
9. Σταδιακή αύξηση του Φ.Π.Α από το 9% και 19% σε 13% και 23% αντίστοιχα.
10. Επιβολή φόρου πολυτελείας.
11. Επιβολή τέλους επιτηδεύματος σε επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες.
12. Αναπροσαρμογή ή αύξηση των συντελεστών φορολογίας εισοδήματος για φυσικά και νομικά πρόσωπα.
13. Κατάργηση του αφορολόγητου ορίου η οποία έπεται για το επόμενο φορολογικό έτος.
14. Κατάργηση των φοροαπαλλαγών η οποία έπεται κι αυτή.
15. Ειδικές φορολογικές διατάξεις για τη φορολογία των εισοδημάτων από ακίνητα.
16. Φορολογία της κατοχής οικοπέδων και αγροτεμαχίων η οποία έπεται, μέσω του Ενιαίου φόρου ακινήτων.
17. Φορολογία των εισοδημάτων Ελλήνων πολιτών στην αλλοδαπή μέσω της διάταξης του "παγκόσμιου εισοδήματος".
18. Αύξηση όλων των τελών τα οποία σχετίζονται με παρεχόμενες υπηρεσίες από το κράτος ή από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
19. Επιβολή έκτακτης εισφοράς σε εισοδήματα ήδη φορολογημένα.
20. Αυστηριοποίηση των διατάξεων περί "ποινικοποίησης φορολογικών αδικημάτων" και εφαρμογή αυτών.
21. Θέσπιση ειδικών διατάξεων για κατασχέσεις περιουσίας φορολογουμένων οι οποίοι οφείλουν (κατασχέσεις και δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών, εισπράξεων ή ακινήτων).
 
Την ίδια στιγμή που το δήθεν έκτακτο τέλος ακινήτων παγιώθηκε με τον νέο ενιαίο φόρο, ο υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης προανήγγειλε 7 χιλιάδες προσλήψεις στο "δημόσιο" ενώ δήλωσε πως : "Ο έλεγχος για τα πλαστά πιστοποιητικά με τα οποία προσελήφθησαν χιλιάδες 'δημόσιοι' υπάλληλοι είναι πολύ δύσκολος και δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα".
 
Διαπιστώνουμε λοιπόν ξεκάθαρα πως το κράτος δεν έχει μηχανισμούς ελέγχου των υπαλλήλων και των ελλειμμάτων του αλλά έχει σαφέστατα μηχανισμούς απαλλοτρίωσης της εργασίας και της περιουσίας μας για να τους ταΐζει και να προσλαμβάνει κι άλλους. Είμαστε σε μία παρατεταμένη ύφεση με την κυνική ομολογία του ΔΝΤ πως το πρόγραμμα δεν "βγαίνει", πως είναι λάθος οι πολιτικές λιτότητας και φοροεπιδρομών σε μία υφεσιακή οικονομία, αλλά παρακολουθούμε έκπληκτοι να συνεχίζεται η διάλυση της αγοράς με ανελέητη κρατικοποίηση υπαρκτών και ανύπαρκτων πόρων. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη να διατηρήσει κάποια ελπίδα ο πολίτης, αλλά μέσα σε αυτόν τον παραλογισμό κοντεύει να χαθεί κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Το πρόγραμμα διάσωσης απέτυχε και η αμέσως επόμενη λύση που τέθηκε σε εφαρμογή είναι η αδίστακτη επιδρομή στις ζωές μας με σκοπό να μας πάρουν ό,τι έχουμε και δεν έχουμε.
 
Με την ευκαιρία θα ήθελα να κάνω έκκληση στους Έλληνες φιλελεύθερους, έστω την ύστατη αυτή ώρα, να τιμήσουν τις αξίες τους και να αντισταθούν στους κεντρικούς σχεδιασμούς και στην απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας και της ατομικής ελευθερίας από την Ε.Ε., και το Ελληνικό κράτος. Η στρέβλωση που προκάλεσε η σοσιαλιστικής έμπνευσης πρακτική του "φτηνού" χρήματος και των απέραντων πιστωτικών επεκτάσεων, το κοινωνικό κράτος και η κολεκτιβοποίηση δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση φιλελευθερισμό. Ας διατηρήσουμε την αυθεντικότητά και την ατομικότητα μας όπως τόσο εύστοχα αυτές οι έννοιες διατυπώθηκαν  από την Αυστριακή σχολή οικονομικής σκέψης. Ο καπιταλισμός είναι αποτέλεσμα μόχθου, αποταμίευσης και πραγματικών κεφαλαίων και έχει ίσες ευκαιρίες για όλους. Αυτό που βιώνει ο σύγχρονος δυτικός κόσμος δεν είναι καπιταλισμός. Είναι ένα σοσιαλιστικής μορφής έκτρωμα παγκόσμιου δημόσιου χρέους και απειλεί τον πολιτισμό μας.
 
*Ευχαριστώ τον Γιώργο Αγαλιώτη για τα στοιχεία των φόρων της τελευταίας τριετίας.