Όπως διαβάζουμε στο δημοσίευμα του iefimerida ο διάσημος και πολύ αγαπητός Αρκάς δέχτηκε επίθεση για το σκίτσο που έγραφε: «Έχω εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση. Είναι άνθρωποι που πατάνε γερά στον αέρα»
Τα σχόλια κάτω από την ανάρτηση του Αρκά στο fb ήταν ποικίλα όπως αυτό που είναι της μόδας « καλύτερο να πατάς στον αέρα πάρα στα 4» ή το απλοϊκό «Ο Μουρούτης χάκαρε τον λογαριασμό του Αρκά» κ.ο.κ. Βέβαια υπήρχαν και αρκετά άλλα που τον κατηγορούν για χρηματισμό. Αυτά όπως καταλαβαίνετε είναι η ποιό βαριά κατηγορία , δεν μπορεί να αποδειχτεί και για αυτό γίνεται εύκολα πιστευτή. Θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε σαν μία βδέλλα που κολλάει στα θύματα της και δεν λέει να βγει γιατί κρύβεται πίσω από την σκιά της ανωνυμίας. Αυτή η κατηγορία ικανοποιεί τα κατώτερα ανθρώπινα ένστικτα , είναι το μπετόν για να δέσει αυτό το άμορφο τέρας που λέγεται όχλος και η Ελλάδα έχει υποφέρει πολύ τα τελευταία 5 χρόνια από τους όχλους που έδωσαν προσφορά την οργή τους , την απελπισία τους και τα συναισθήματα τους στους δημαγωγούς.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγεται ότι χρηματίστηκε ένα πρόσωπο ή μια ομάδα πρόσωπων. Ας θυμηθούμε τις προσπάθειες για εκλογή ΠτΔ τον Δεκέμβριο του 2014 ή την πολύ πιο πρόσφατη υπόθεση με τα μεταλλεία της Χαλκιδικής , όπου κατηγορήθηκε πολύς κόσμος για χρηματισμό. Αυτό που είναι τρομακτικά ανησυχητικό είναι η συχνότητα εμφάνισης αυτών των φαινομένων. Είναι πραγματικά άξιο απορίας πόσο «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ» προσφεύγουν πολλοί σε αυτό το μέσον σπίλωσης . Έτσι σε μία στιγμή, για να ξεδιψάσουν τις συνομοσιολογικές τους έμμονες .
Τι κοινωνία! Τώρα πλέον δεν έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε για γηπεδοποίηση της κοινωνίας μας . Μια κοινωνία που έχει σαν θυρεό της το « Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι χρηματισμένος» (σ.σ. και εχθρός και πουλημένος) μόνον γήπεδο δεν θεωρείται. Περιττό να επισημανθεί ότι σε αυτήν την διχασμένη κοινωνία κάποιος που λέει την γνώμη του δημόσια δεν μπορεί να είναι ασφαλής γιατί όπως η συκοφαντία, αυτή η κακάσχημη γριά αδελφή της άγνοιας και της υποψίας, χτύπησε την πόρτα του Αρκά έτσι μπορεί να χτυπήσει την πόρτα του καθενός μας. Τι εξαχρείωση!
