Η αλήθεια φέρνει ελπίδα

Η αλήθεια φέρνει ελπίδα

Είναι καιρός να επαναφέρουμε την έννοια της λέξης «ελπίδα». Η ελπίδα έρχεται παρέα μόνον με τη λέξη αλήθεια. Ούτε με το τι θα θέλαμε να συμβαίνει σε έναν «φανταστικό κόσμο» ούτε με το «τι θα μπορούσε να γίνει εάν και εφόσον».

Η κυβέρνηση Α. Τσίπρα μπορεί να κυβερνά ακόμη αλλά ήδη σκεφτόμαστε τι θα γίνει μετά την πτώση της.

Η αλήθεια θα φέρει ελπίδα και ο επόμενος πρωθυπουργός πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας. Έχει ξεκινήσει μια ήπια εκστρατεία με ρεαλιστικά επιχειρήματα αλλά πρωτίστως πρέπει να βρει τρόπο να πείσει τον πληθυσμό ότι λύσεις «τύπου Τσίπρα» δεν υπάρχουν. Γνωρίζουμε εκ του αποτελέσματος πόσο δύσκολο είναι να πείσεις για το αυτονόητο τον πληθυσμό και πόσο δύσκολο είναι να είσαι δυσάρεστος και ειλικρινής.

Αν δεν πεισθεί η πλειοψηφία ότι η χώρα χρειάζεται στοχευμένες μεταρρυθμίσεις και όχι μόνον φόρους επί φόρων για να βγαίνουν πρόσκαιρα τα «νούμερα», αν δεν προχωρήσουμε σε ριζικές αλλαγές τότε θα βυθιστούμε σε αχαρτογράφητα νερά και η Ελλάδα θα μετατραπεί σε μόνιμο κολαστήριο φτώχειας και εξαθλίωσης. Φορολογήθηκαν τα πάντα για να συνεχίσει να διατηρείται η αιτία που δημιουργεί το πρόβλημα και αυτοί που πληρώνουν το λογαριασμό εξαθλιώνονται λες και τιμωρούνται.

Η περίοδος του Αλέξη Τσίπρα και του ανήθικου λαϊκισμού των εύκολων λύσεων θα πρέπει να μας διδάξει ότι η πολιτική απάτη δεν υποκαθιστά την αλήθεια, παρά την κρύβει μέχρι η πραγματικότητα να την επιβάλλει.

Όπως η αγάπη δεν αγοράζεται αλλά μπορεί να στοιχίσει ακριβά έτσι και η πολιτική απάτη σου δίνει αρχικά τα πάντα αλλά στο τέλος στοιχίζει ακριβά γιατί σου παίρνει και αυτό που είχες πριν αυτή εμφανιστεί.

Το έργο του επόμενου πρωθυπουργού είναι να περιγράψει αναλυτικά και μεθοδικά την λύση που έχει για εμάς με ρεαλισμό και χωρίς υπεκφυγές. Το κύμα αγανάκτησης προς τον λαϊκισμό και την απάτη διπλασιάζει τις απαιτήσεις του κόσμου. Αυτό είναι καλό διότι θα πέσει σίγουρα η χειρότερη κυβέρνηση μεταπολιτευτικά αλλά δε σημαίνει ότι οι επόμενοι θα κάνουν θαύματα και θα τα καταφέρουν. Ελπίζουμε ότι θα το κάνουν. Θέλουμε να τα καταφέρουν. Πρέπει να σταματήσουμε να περιμένουμε μαγικές σύντομες λύσεις γιατί απλώς δεν υπάρχουν. Άλλωστε αν υπήρχαν θα τις είχαμε ήδη εφαρμόσει.

Για την επίτευξη του στόχου της αλήθειας και της σταδιακής μεθοδικής πλεύσης προς την κανονικότητα πρέπει η σύνθεση της επόμενης Βουλής να γίνει με γνώμονα την ικανότητα των πολιτικών εκπροσώπων και όχι το βόλεμα που αυτοί θα μας κάνουν. Πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι εμείς αποφασίζουμε ποιοι θα λάβουν αποφάσεις για τη χώρα. Έχουμε ευθύνες ως πολίτες όχι μόνον απαιτήσεις.

Δε υπάρχουν δικαιολογίες και αυταπάτες. Στην Ελλάδα του 2017 μόνον οι απατεώνες χρησιμοποιούν την αυταπάτη ως επιχείρημα.

Γνωρίζουμε ότι για τον Έλληνα η ψήφος είναι δοκιμή κ όχι τοποθέτηση, είναι συναλλαγή και όχι ιδεολογική προτίμηση. Όμως όταν έρθει ξανά η ώρα της κάλπης πρέπει να βάλουμε μυαλό και να επιλέξουμε εκείνον που μας προτείνει κάτι ολοκληρωμένο. Η σκέψη να τιμωρήσουμε απλώς αυτόν που δεν έκανε όσα έταξε δεν αποτελεί λύση αλλά διαιώνιση του προβλήματος. Αν δεν πορευθούμε προς το ρεαλισμό τότε οι μόνοι που θα τιμωρηθούν είναι πάλι όλοι εμείς.

Πρέπει να εμπεδωθεί ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, υπάρχουν μόνο δύσκολες αποφάσεις που οδηγούν σε λύσεις.