Απολαμβάνοντας τον βιασμό της ελευθερίας μας.

Απολαμβάνοντας τον βιασμό της ελευθερίας μας.
Τον Νοέμβριο του 2012 η τρόικα είχε διαμηνύσει πως θα τοποθετήσει επιτρόπους στις φρεσκο-τροφοδοτημένες με δανεικά Ελληνικές τράπεζες ώστε να ελέγξει τους όρους δανειοδότησης συγκεκριμένων επιχειρηματιών και ειδικά αυτών που έχουν τα μεγάλα Μ.Μ.Ε. Την εποχή εκείνη ξεκίνησε ένας σφοδρός "αντιμνημονιακός" πόλεμος απο τα μεγάλα έντυπα και τηλεοπτικά μέσα όπου είδαμε Τρέμη, Ευαγγελάτο και άλλα ιερά τέρατα της διαπλοκής να κάνουν μια αντιευρωπαϊκή στροφή σε χρόνο DT. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του Ευαγγελάτου πως "είπαμε να παραμείνουμε στο ευρώ αλλά όχι και με κάθε τίμημα"
 
Αυτό που τελικά συνέβη είναι η συνεχιζόμενη δανειοδότηση των καταχρεωμένων εθνικών ανάδοχων - μηντιαρχών την στιγμή που όλοι ξέρουμε - σύμφωνα με την ανακοίνωση τη εταιρείας - πως η ΒΙΟΧΑΛΚΟ π.χ. αποχώρησε από την Ελλάδα λόγω έλλειψης πρόσβασης στην χρηματοδότηση.
Είναι βάσιμη η διαπίστωση πως τα εντόπια Μ.Μ.Ε. και οι διαπλεγμένοι με το κράτος ιδιοκτήτες τους αποτελούν έναν αναμεταδότη της τρόικας με αντάλλαγμα την πρόσβαση στα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων.
 
Αντίθετα βιομηχανίες όπως η ΒΙΟΧΑΛΚΟ και ΦΑΓΕ εξαναγκάζονται σε φυγή προς Ευρωπαϊκά κράτη όπου βρίσκουν άνετη πρόσβαση σε χρηματοδότηση από Ευρωπαϊκές τράπεζες. Ουσιαστικά μιλάμε για έναν εκβιασμό της Ε.Ε. προς τις υγιείς μεγάλες επιχειρήσεις ώστε αυτές να προωθηθούν σε συγκεκριμένες τράπεζες και χώρες. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός που προκαλεί στην χώρα ο κεντρικός σχεδιασμός της Ε.Ε. και το ευρώ αποτυπώνεται ανάγλυφα στην αρπαγή  από τους Ευρωφωστήρες των δυνατών εξαγωγικών μονάδων της χώρας. Αντίθετα, συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται και στον χώρο της μαζικής παραπληροφόρησης-αποβλάκωσης τελούν υπό τον έλεγχο της τρόικας και των τραπεζών της με προφανή σκοπό. 
 
Την στιγμή που η κυβέρνηση και οι ευρωσοσιαλιστές εξοντώνουν τον πληθυσμό, τα κανάλια μας ενημερώνουν για σκληρές διαπραγματεύσεις και για πρωτογενή πλεονάσματα. Την στιγμή που 350.000 ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ έχουν χάσει τα χρήματά τους και είναι ανασφάλιστοι - επικηρυγμένοι, τα Μ.Μ.Ε. μας ενημερώνουν για τις κόντρες του Φαήλου Κρανιδιώτη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Την στιγμή που έχουν εκδοθεί πάνω από 20.000 κατασχετήρια για χρέη προς το δημόσιο, τα κανάλια εξακολουθούν να δανείζονται για να βλέπουν τα βαφτίσια που πραγματοποίησε  το πριγκηπικό ζεύγος της μεγάλης Βρετανίας. Σε μια από αυτές τις υπέροχες ενημερωτικές εκπομπές εμφανίστηκε ο επαγγελματίας συνδικαλιστής και νυν υπουργός κ. Βρούτσης για να μας πει ξεκάθαρα πως η "εισφοροδιαφυγή ισοδυναμεί με φοροκλοπή". Είναι γνωστό πως οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία δεν πρέπει να αποσυνδέονται απο την φορολογία γιατί πολύ απλά το ασφαλιστικό έχει καταρρεύσει και τα χρήματα που διαχρονικά έχουμε δώσει έχουν απαλλοτριωθεί από το κράτος και την Ε.Κ.Τ.
 
Η ανταποδοτικότητα δε των πανάκριβων εισφορών είναι επιεικώς γελοία. Ο Βρούτσης με την κυνική του ομολογία απλά επιβεβαίωσε έναν ακόμα κεφαλικό φόρο ο οποίος στα δικά μου "ασφαλιστικά" δεδομένα αναλογεί σε 4.500 ευρώ τον χρόνο. Ο υποτιθέμενος σκοπός των ασφαλιστικών ταμείων ως αποθεματικών εισφορών, είναι πλέον και επίσημα - σύμφωνα και με τον υπουργό - ένας ακόμη κεφαλικός φόρος τον οποίον αν αδυνατούμε να πληρώσουμε είμεθα κλέπτες. Αφού ρήμαξαν τα αποθεματικά μας με το τζογάρισμα στο χρηματιστήριο  και με το PSI  (για να διασώσουν τις τράπεζες της Ε.Ε.) έχουν το θράσος οι λήσταρχοι του κράτους να μας αποκαλούν και κλέφτες. Και το απόλυτα εντυπωσιακό είναι πως το λένε και τα πιστεύουν.
 
Έτσι και πούμε σε κάποιον στοιχειωδώς λογικό άνθρωπο πως καταβάλουμε εισφορές σε έναν ασφαλιστικό φορέα για να μην μας κλείσουν φυλακή, μάλλον θα μας περάσει για τρελούς. Κι όμως, στη Ελλάδα αυτός ο απίστευτος σοσιαλιστικός ολοκληρωτισμός, θεωρείται λογικός και κοινωνικότατος. Από κάποιο σημείο και μετά όλη αυτή η κατάσταση απαλλοτρίωσης κάθε ατομικής αξίας, ηθικής και υλικής, από το κράτος σε συνδυασμό με την απάθεια των θυμάτων της, μου θυμίζει το γνωστό απόφθεγμα πως αν δεν μπορείς να αποφύγεις έναν βιασμό κάθεσαι και τον απολαμβάνεις. 
 
Μόνο στην αντίληψη ενός ανεύθυνου, απαίδευτου, νωχελικού και άτολμου ανθρώπου μπορεί να θεωρείται ως θετική η ύπαρξη ενός μεγάλου κράτους που "φροντίζει" τους πολίτες. Η αμέσως επόμενη κατηγορία ανθρώπων που υποστηρίζει ένθερμα ένα μεγάλο κράτος είναι οι υπάλληλοί του και οι διαπλεγμένοι με αυτό. Σε κάθε περίπτωση κρίνεται απαραίτητη η προσπάθεια κάθε ανθρώπου που αγαπά την ελευθερία να βοηθήσει με την διαλεκτική του την πρώτη κατηγορία ανθρώπων να αφυπνιστεί και να πιστέψει στην ατομική αυθεντικότητα, στην ανθρώπινη δράση και στην οικειοθελή συναλλαγή. Η δεύτερη κατηγορία των διαπλεγμένων είναι καμένο χαρτί και μοιραία εχθροί της ελευθερίας.
 
Το κράτος, κάθε κράτος, αποτελεί έναν μηχανισμό κολεκτιβοποίησης ενάντια στην ατομική ελευθερία και παρατηρείται το φαινόμενο της δικτατορίας των μαζών εις βάρος θεμελιωδών και αυτονόητων ατομικών ελευθεριών.
 
Πως  μπορεί να δικαιολογηθεί η επιβολή μη οικειοθελούς συναλλαγής σε έναν πολίτη με το κράτος, όταν ξεκάθαρα αυτή η συναλλαγή είναι και άδικη και παρανοϊκή και καταχρηστική και ληστρική και αυθαίρετη; Η απάντηση των δημοκρατών είναι πως έτσι αποφασίζεται από τις εκλογές. Όταν μια κοινωνία έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό αποβλάκωσης και αναλγησίας ώστε να θεωρεί δημοκρατικό κεκτημένο τον ολοκληρωτισμό, κάτι δεν πάει καθόλου καλά.