Φιλοσοφία
per la spietata e perfida noverca.
Είναι και η ιστορία του Κύκλωπα μια γραμμική γραφή στις πινακίδες της Πύλου. Αν είναι για να την αποκρυπτογραφήσεις, θα αναγκαστείς να βουτήξεις σε βαθιά νερά. Πιο βαθιά απ' ό,τι βούτηξες στην ιστορία της Κίρκης. Εδώ το φροντιστήριο χρειάζεται νά 'ναι διεπιστημονικό. Interdisciplinares Seminar, που λένε.
Ο Μαρτίνος Χάιντεγγερ, ο δάσκαλος του Σαρτρ, ο πιο γνήσιος από τους πέντε φιλοσόφους της Φιλοσοφίας της Ύπαρξης, είναι ο κατεξοχήν φιλόσοφος που είδε τους ανθρώπους στη σχέση τους με τη μέριμνα. Και με βάση τη σχέση του κάθε ανθρώπου με τη μέριμνα, τους διαιρεί σε δύο κατηγορίες.
«Αγαπώ εκείνον που βούλεται να δημιουργήσει κάτι πέρα από τον εαυτό του, και μετά αφανίζεται» είπε ο Ζαρατούστρα.
Η μοίρα του ανθρώπου αλλάζει τόσο γρήγορα, που είναι αδύνατον να παρακολουθήσεις τις απότομες αλλαγές της.
Πολύ περισσότερο να την τιθασεύσεις και να την προγραμματίσεις.
Ένας μεγάλος αρχαίος ποιητής και σοφός ο Σιμωνίδης ο Κείος είπε ότι η μοίρα του ανθρώπου αλλάζει γρηγορότερα κι από το πέταγμα της γοργόφτερης μύγας.
Για ποιο λόγο η γυναίκα έχει τόσο μεγάλη συναισθηματική και ψυχική δύναμη;
Και ενώ η γυναίκα έχει τον τίτλο του "ασθενούς φύλου", πόσο η φράση αυτή ισχύει και έρχεται σε συμφωνία με την πραγματικότητα;
Είναι γεγονός πως η γυναίκα υστερεί σε σωματική δύναμη από τον άνδρα, αλλά αυτό την εμποδίζει να είναι εξίσου δυνατή;
Ο έρωτας στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα σημαντικός. Από τις αναπαραστάσεις σε αγγεία, από τις αναφορές σε κείμενα, ακόμα και φιλοσοφικού χαρακτήρα, καταλαβαίνουμε ότι στην αρχαιότητα ο έρωτας ήταν θέμα πρωτεύουσας σημασίας: ζωοποιός και ευχάριστος, αναγκαίος και ποικίλος.
Όταν ο Θεόφραστος ο γνωστός μαθητής του Αριστοτέλη και διάδοχός του στο Λύκειο, συνέγραψε βιβλίο περί γάμου στο οποίο δεν εκφραζόταν και τόσο τρυφερά για το γυναικείο φύλλο, η επικούρεια φιλόσοφος Λεόντιον του επετέθη με σφοδρότητα και απέσπασε τον γενικό θαυμασμό γράφοντας μία πραγματεία με τίτλο «Κατά Θεόφραστου». Ακόμη και ο Κικέρων μετά από 250 χρόνια, εκφράζει τον θαυμασμό του για το έργο της Λεοντίου, αλλά και γιατί μία γυναίκα τόλμησε να γράψει μία πραγματεία εναντίον ενός ανδρός γνωστότατου για την σοφία του. Το περί γάμου αυτό έργο της Λεοντίου έχει χαθεί μαζί με σχεδόν όλα τα έργα των επικούρειων. Το παρακάτω πόνημα είναι μια μυθοπλασία ανασύνθεσης του χαμένου κειμένου
Ο Θεόφραστος ήταν μαθητής του Αριστοτέλη και διάδοχός του στο Λύκειο, ο οποίος συνέγραψε κι ένα βιβλίο "περί γάμου" στο οποίο δεν εκφραζόταν και τόσο τρυφερά για το γυναικείο φύλλο. Την ίδια ακριβώς εποχή, στον Κήπο του Επίκουρου, υπήρχαν πολλοί οπαδοί του, άνδρες αλλά και γυναίκες, ως επί το πλείστον εταίρες, και απ’ όλες πιο διάσημη η Λεόντιον, μία εταίρα και φιλόσοφος της σχολής, η οποία έμεινε στον Κήπο την μετέπειτα ζωή της συναναστρεφόμενη με μέλη του Κήπου.
Στον πρώτο τύπο (του δράματος) εφαρμόζεται κατά γράμμα η συμβουλή που έδωσε ο τύραννος της Μιλήτου Θρασύβουλος στο συνάδελφό του της Κορίνθου Περίανδρο, όταν αυτός τον ρώτησε ποιά πολιτική ν’ ακολουθήσει για να κυβερνά ήσυχος, απερίσπαστος από τους αντιπάλους του. Την ιστορία την αφηγείται με τη γνωστή του χάρη ο Ηρόδοτος :
Stefan Klein - Τα όνειρα. Επιστροφή σε μια λησμονημένη χώρα.
Γιατί χάνουμε το ένα τρίτο της ζωής μας;
Ο ύπνος είναι γεμάτος θαύματα. Σαρλ Μπωντλαίρ
Κάποτε οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι τα όνειρά τους αποτελούν μέρος της πραγματικότητας. Στις παραδοσιακές κοινωνίες, οι εικόνες της νύχτας είχαν τουλάχιστον την ίδια βαρύτητα με τα συμβάντα της μέρας.
«Υπάρχουν γυναίκες που φλογίζονται μόνο για τον όχλο· μόνο σκλάβοι ή θυρωροί, ημίγυμνοι, τις ερεθίζουν. Αλλες παθιάζονται με τους μονομάχους, το γεμάτο σκόνη αμαξά, τον αγύρτη που κάνει νούμερα στη σκηνή. Αυτή είναι η περίπτωση της κυρίας μου: περιφρονεί όσους βρίσκονται στην ορχήστρα και τις δεκατέσσερις πρώτες σειρές τον θεάτρου, αλλά βρίσκει να κάνει έρωτα μέσα απ’ το χειρότερο κομμάτι του όχλου».