Τον τελευταίο καιρό ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια διάφορες ομάδες, κινήματα και οργανώσεις του τύπου: Ευρωπαϊστές, Μένουμε Ελλάδα σε διάφορες παραλλαγές του, ο Παπαχελάς έγραψε στο Liberal ότι ψάχνουμε την ηγεσία του ΝΑΙ κ.α. Επειδή τις παρακολουθώ πολύ στενά όλες αυτές τις ομάδες και κινήματα κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα με την δική μου υποκειμενική αντίληψη.
Κατά μια περίεργη σύμπτωση σε όλες αυτές τις ομάδες και κινήματα συναντάς πάντα ένα σκληρό πυρήνα που πρωτοστατεί, είτε σαν μέλη, είτε ακόμα και σαν οργανωτικά στελέχη, ένας σκληρός πυρήνας της λαϊκής δεξιάς έως την ακροδεξιάς της δεξιάς, αντιλαμβάνεστε ελπίζω τι θέλω να πω. Τους περισσότερους τους γνωρίζω διαδικτυακά, γνωστές φυσιογνωμίες και το χειρότερο γνωστές οι θέσεις τους και οι απόψεις τους. Έχω γεμίσει σε ανύποπτο χρόνο μια μνήμη του υπολογιστή μου από αντισημιτικά, ρατσιστικά, ομοφοβικά και άλλα απάνθρωπα σχόλια τους, που δεν αρμόζουν σε κανέναν ευρωπαϊκό πολιτισμό και τον δυτικό διαφωτισμό. Κατά των ίσων και άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ρατσιστές και γενικότερα φοβικοί με το διαφορετικό, αυστηροί με οτιδήποτε έχει να κάνει με την αριστερά με τα ίσα και ανθρώπινα δικαιώματα ομοφυλόφιλους και μετανάστες και μαλθακοί με ακροδεξιούς, χουντικούς, παρακρατικούς, την παράνομη αστυνομική βία κ.α.
Ένα άλλο ακόμα που με έχει προβληματίσει είναι ότι σε κάποιες από αυτές τις ομάδες και κινήματα οι επικεφαλής και οι δημιουργοί είναι αξιόλογοι άνθρωποι του μεσαίου χώρου, αλλά αυτό ακριβώς με προβληματίζει, πως γίνεται ένας αξιόλογος δημοκρατικός άνθρωπος του μεσαίου χώρου να έχει άμεσους συνεργάτες και άμεση συνεργασία με τους αγριεμένους λύκους της λαϊκής δεξιάς και της ακροδεξιάς της δεξιάς.
Γιατί πρέπει να πέσει η χειρότερη κυβέρνηση της νεότερής μας ιστορίας. Και τότε τι; Να έρθει τι στην θέση της, η λαϊκή δεξιά που όλοι γνωρίζουμε; Η λαϊκή δεξιά που μέχρι το 1981 είχε την μοιχεία ποινικό αδίκημα και σε διαπόμπευαν γυμνό με τα σεντόνια στο αυτόφωρο, την λαϊκή δεξιά που έχει καταψηφίσει μέχρι τον πολιτικό γάμο και οποιοδήποτε άλλο νομοσχέδιο έχει να κάνει με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό και τα ίσα και ανθρώπινα δικαιώματα;
Mήπως την λαϊκή δεξιά που την πενταετία του Βούδα της Ραφήνας έκανε στην οικονομία της χώρας όση ζημιά είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα σε τριάντα όμως χρόνια; Την λαϊκή δεξιά του τσεκουράτο του Βορίδη που είχε διαδεχθεί στην προεδρία της ΕΠΕΝ τον σημερινό αρχηγό της Χρυσής Αυγής τον Μιχαλολιάκο, του Μπαλτάκου, του Πλεύρη, την λαϊκή δεξιά που γέννησε και εξέθρεψε τον Καμμένο και τον Νικολόπουλο, η μήπως την λαϊκή δεξιά του Νεράτζη που εξισώνει την ομοφυλοφιλία με την κτηνοβασία και δεν μιλάει κανείς εκ των έσω.
Την λαϊκή δεξιά που έκανε αγώνα μαζί χέρι χέρι με την εκκλησία για να μας σταμπάρουν ρατσιστικά με το θρήσκευμα στα προσωπικά μας έγγραφα, η μήπως την λαϊκή δεξιά του Δένδια που την εποχή του κανένας αστυνομικός δεν έβλεπε τάγματα εφόδου των νεοναζί σε κάθε γειτονιά αυτός που είχε τριάντα δικογραφίες των νεοναζί στα συρτάρια του και τις έκρυβε μέχρι την δολοφονία του Φύσσα, για αυτήν ακριβώς την λαϊκή δεξιά δεν μιλάμε; Για αυτή που κυβερνούσε μέχρι πριν ένα χρόνο, για αυτήν που έκανε μόνο το 4% των μεταρρυθμίσεων από αυτές που είχε δεσμευθεί με τους εταίρους της να κάνει, αυτήν που μας λέει θα κάνει την επόμενη φορά, ότι δεν έκανε τρία ολόκληρα χρόνια. Αυτή που έσκιζε μνημόνια στα Ζάππεια και πήρε την εξουσία με τα ίδια ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο δημοκρατικός κόσμος της χώρας, από τις παρυφές του ΣΥΡΙΖΑ, όλη την κεντροαριστερά από το νέο ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, την ΔΗΜΑΡ, τους φιλελεύθερους της ΔΡΑΣΗΣ, της Φιλελεύθερης Συμμαχίας και της Δημιουργίας Ξανά, μέχρι τον φιλελεύθερο χώρο της κεντροδεξιάς του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Χατζιδάκη, ακόμα και μέχρι τους ψηφοφόρους του Λεβέντη και όλους τους απολιτίκ, δεν έχει καμία σχέση με τους γκρίζους λύκους που μόλις περιέγραψα παραπάνω, που όχι μόνο δεν έχουνε καμία σχέση με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, αλλά οι θέσεις τους και οι απόψεις τους με τα ευρωπαϊκά δεδομένα θα τους κατέτασσαν στα άκρα.
Τώρα ίσως είναι η ευκαιρία, τώρα που πλέον το παραμύθι της αριστεράς καταρρέει παρασέρνοντας τα ερείπια, η κεντροαριστερά μαζί με την στήριξη των φιλελεύθερων να ξαναπροσπαθήσει, αναμένοντας και τις εξέλιξης της προεδρικής εκλογικής διαδικασίας της λαϊκής δεξιάς, γιατί θα ήτανε καλό για τον τόπο και θα άλλαζε ριζικά τις πολιτικές ισορροπίες και δυναμικές, εάν η φιλελεύθερη κεντροδεξιά της Νέας Δημοκρατίας κάποια στιγμή αποκολληθεί και να απελευθερωθεί από αυτούς που έτσι και αλλιώς δεν θα τους αφήσουν και ποτέ τα περιθώρια να ασκήσουν πολιτική.
Facebook profile Ο Κλόουν
