Πριν είκοσι μέρες περίπου o φίλος μου και το άλλο μου μισό εδώ στον Κλόουν o Άντης Ζέρβας, έκανε μια πολύ σοφή διαπίστωση σε μια συζήτηση που είχαμε και από τότε στριφογυρνάει στο μυαλό μου. Είχε πει τότε ότι σαν χώρα δεν έχουμε κάποιο πρότυπο που θέλουμε να μοιάσουμε, δεν γνωρίζουμε πώς θέλουμε να είμαστε μετά από είκοσι χρόνια και χωρίς μακροπρόθεσμο σχέδιο και όραμα με συγκεκριμένους στόχους και ένα πρότυπο μοντέλο που θέλουμε να μοιάσουμε, δεν πάμε πουθενά.
Από τότε αυτή η διαπίστωση είναι συνέχεια στο μυαλό μου και έκανα κάποιους συλλογισμούς πάνω σε αυτήν και θέλω να τους μοιραστώ σήμερα μαζί σας.
Κατέληξα λοιπόν σε κάποιους βασικούς λόγους και αιτίες που πιστεύω είναι και αυτοί που ευθύνονται για τη σημερινή μας κατάσταση, αλλά και πολύ περισσότερο με φοβίζουν για το μέλλον. Η ευθύνη βαραίνει τους δεξιούς, τους αριστερούς και τον αφόρητο καταστροφικό συντηρητισμό τους, μαζί με τους πολιτικούς και την εκκλησία.
Κακά τα ψέματα σε ένα πραγματικό κόσμο και όχι ουτοπικό, το μέλλον είναι η δύση ο δυτικός πολιτισμός και ο σύγχρονος τρόπος διαχείρισης και λειτουργίας του κράτους, σε συνδυασμό με τις ατομικές ελευθερίες, μόνο έτσι μπορούμε να πορευτούμε.
Ας ξεκινήσω με τους αριστερούς λοιπόν, που ενώ νομίζουν ότι είναι προοδευτικοί, η αλήθεια είναι ότι είναι βουτηγμένοι μέσα στον συντηρητισμό και παλαιών εποχών προκαταλήψεις. Γιατί μοντέλα υπάρχουνε επιτυχημένα, δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τον κόσμο. Έχουμε το μοντέλο των Σκανδιναβικών χωρών, του Καναδά, της Αυστραλίας, αλλά ακόμα και χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης που η κοινωνική πρόνοια είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Δεν μπορείς λοιπόν να εξελιχθείς αν δεν θες μεταρρυθμίσεις και εκσυχρονισμό του δημοσιου τομέα και όχι μόνο. Δεν μπορείς να ανήκεις σε μια ένωση σαν την Ευρωπαϊκή, εάν δεν ακολουθείς και εσύ τον καλύτερο κατά γενική ομολογία τρόπο λειτουργίας του κράτους. Και κανεις δεν θα σε στηρίξει από τους εταίρους σου, εάν θες να τραβήξεις έναν μοναχικό δρόμο.
Δηλαδή θα χαράξουμε μια πολιτική εντελώς αντίθετη με όλη την ευρωπαϊκή πολιτική, που αναρωτιέμαι λογικά που μπορεί να καταλήξει αυτό και κατά πόσο θα μας στηρίζουν οι εταίροι μας; Η μήπως είμαστε και της άποψης να βγούμε από την ευρωπαϊκή ένωση και να γίνουμε ένα πρωτότυπο μοντέλο σοβιετίας στην καρδια της Ευρώπης; Νομίζω καταλάβατε για τους αριστερούς.
Πάμε στους συντηρητικούς τώρα, που όπου τους συμφέρει είναι φιλοευρωπαϊστές και όπου δεν τους συμφέρει είναι φιλοϊσλαμιστές. Από τη μια θέλουνε ένα σύγχρονο δυτικού τύπου κράτος και σύστημα, αλλά από την άλλη όταν πρόκειται για μεγάλα κοινωνικά θέματα που έχουνε να κάνουνε με ανθρώπινα δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες, εκεί μεταμορφώνονται σε αμόρφωτους ταλιμπάν, με καθαρά φασίζουσες και ρατσιστικές αντιλήψεις.
Και πάλι λοιπόν, χωρίς τον αυτονόητο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, που σέβεται όλος ο άλλος δυτικός κόσμος, δεν μπορείς πολιτισμικά να πας πουθενά.
Και ερχόμαστε στους πολιτικούς και στο πελατειακό σύστημα, που και πάλι δεν υπάρχει τουλάχιστον όχι σε αυτόν τον βαθμό στην προηγμένη δύση. Με το πελατειακό σύστημα οι πολιτικοί κρατάνε ομηρους τους πολίτες. Εάν δεν γίνει κάτι με αυτό, που δεν προβλέπεται άλλωστε, πάλι δεν μπορούμε να πάμε πουθενά. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν, όλα τα κόμματα δεν έχουνε μεριμνήσει να μπορούνε να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού, όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αυτό γιατί εκ των πραγματων οι Έλληνες του εξωτερικού, δεν μπορούν να ενταχθούν στο πελατειακό σύστημα και ακόμα και πεντακόσιες χιλιάδες ή ένα εκατομμύριο ψήφοι που δεν ελέγχονται, θα μπορούσαν να φέρουν τα πάνω κάτω στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Στο τέλος και η εκκλησία, που επηρεάζει τρομακτικά την παιδεία, τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα, την πολιτική ακόμα και τη δικαιοσύνη πολλές φορές προσπαθεί να προκαταλάβει. Εάν δεν γίνει ο διαχωρισμός εκκλησίας-κράτους, εάν δεν την πετάξεις έξω από τα σχολειά σου και την πολιτική ζωή του τόπου, πάλι δεν πας πουθενά σε έναν σύγχρονο κόσμο.
Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει ο κόσμος τρέχει και εξελίσσεται με τρομακτική ταχύτητα, ο κόσμος μας δεν είναι μόνο η μικρή κουκίδα στον παγκόσμιο χάρη που λέγεται Ελλάδα. Προσπαθήστε να μάθετε τι συμβαίνει γύρω σας. Αυτήν την εποχή βρίσκονται σε μεγάλη εξέλιξη πολλές από τις λεγόμενες τρίτες χώρες, αλλά, και δώστε μεγάλη σημασία σε αυτό, για να έχουνε αυτήν την εξέλιξη έχουνε αρχίσει και γκρεμίζουν ταμπού και προκαταλήψεις αιώνων και τρέχουνε και αυτοί να προλάβουνε το τρένο της εξέλιξης.
Λοιπόν τι λέτε εσείς; Τι θέλουμε να είμαστε τα επόμενα 20 χρονια; Πού θέλουμε να μοιάσουμε; Πώς θα το καταφέρουμε;
Βρείτε τον Κλόουν στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, εδώ
