Το πρόσωπο του φανατισμού είναι ένα

Το πρόσωπο του φανατισμού είναι ένα Mathijs Wagemaker

Μιλάς με τόση σιγουριά για ό,τι συμβαίνει στη Γάζα. «Φταίει η Χαμάς». «Φταίει το Ισραήλ». «Φταίει ο λαός της Παλαιστίνης που σιγοντάρει τη Χαμάς». «Ο λαός της Παλαιστίνης κατακρίνει τη Χαμάς». Είσαι το ίδιο πρόσωπο που τα λέει αυτά. Μην κολλάς στην αντίφαση του περιεχομένου. Είσαι το πρόσωπο της αυθεντίας.

Αυτό που ζει σε έναν άλλο πολιτισμό, σε έναν άλλο τρόπο και άλλη ποιότητα ζωής και μπορεί να εκφράζει την «αυθεντική» και νομοτελειακή γνώμη του για ότι συμβαίνει σε ένα κομμάτι γης εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Σε άλλους πολιτισμούς, σε άλλους θεσμούς, με διαφορετική ιστορία, με διαφορετικό τρόπο και ποιότητα ζωής.

Είσαι το πρόσωπο που η κοινωνία το έμαθε να επιλέγει πρώτα ιδεολογικό στρατόπεδο και μετά να εκφράζει γνώμη. Αυτό που γαλουχήθηκε με δόγματα θρησκευτικά, πολιτικά, κοινωνικά. Αυτό που φοβάται ακόμα και να φτιάξει μία προσωπική αντίληψη, μακριά από δόγματα. Αυτό που συνεχίζει και διαιωνίζει την μανιχαϊστική αντίληψη της πραγματικότητας πάνω σε κάθε θέμα. Σε κάθε θέμα όμως!

Είσαι το πρόσωπο που δεν εξελίσσεται, και μαζί του παρασέρνει ολόκληρη την κοινωνία. Ο ορισμός του συντηρητισμού. Τα ίδια μυαλά που είχες στα 20, κουβαλάς και στα 40. Ίσως με ένα πασπάλισμα ενήλικης μιζέριας που σε κάνει ακόμα πιο απόλυτο.

Είσαι το πρόσωπο που έχει κολλήσει τόσο πολύ στα δόγματα των ταγών που το επηρέασαν, που πλέον καταρρίπτει οποιαδήποτε ορθολογική τοποθέτηση. Αρνείσαι, ας πούμε, να εξηγήσεις την στοιχειώδη έννοια της τρομοκρατίας. Αυτής της κατάστασης, δηλαδή, όπου κάθε δευτερόλεπτο κινδυνεύει η ζωή η δική σου και των παιδιών σου, όσο και αν προσπαθείς να ζεις στην κανονικότητα. Αντ’ αυτού, προσπαθείς να δεις τι διακριτικά έχει η βόμβα ή η ρουκέτα που σε σημαδεύει. Να πάρεις θέση επί του συμβόλου, και όχι επί του θανάτου. Του δίκαιου (sic) ή του άδικου. Δεν μπορείς να δεις το κακό και στα δύο στρατόπεδα. Δεν μπορείς να διακρίνεις διάσπαρτους αθώους πέρα από κάθε σύνορο. Πολίτες οποιουδήποτε κράτους που προσπαθούν να θεμελιώσουν το στοιχειώδες δικαίωμα στη ζωή.

Πρέπει να πάρεις θέση, και με πάθος και ιδρώτα να την υπερασπίσεις. Μέχρι τελικής πτώσης. Αντικρούοντας κάθε επιχείρημα, λογικό και μη. Αυτό κάνεις και στη δική σου κοινωνία. Στον δικό σου πολιτισμό, με τους θεσμούς του, με την κοινή ιστορία και τον ίδιο τρόπο και ποιότητα ζωής. Καθημερινά διαιωνίζεις τον συντηρητισμό σου. Πιπιλάς τους θούριους των ιδεολογικών ταγών σου σε κάθε θέμα. Σε κάθε θέμα όμως!

Με ευκολία θα επικρίνεις τον ψηφοφόρο στη Γερμανία, στις ΗΠΑ, στο Ισραήλ, στην Παλαιστίνη, στην Τουρκία και την Αίγυπτο, βιώνοντας ταυτόχρονα στην καθημερινότητά σου, τις επιλογές του Έλληνα ψηφοφόρου. Με ευκολία θα ονομάσεις τους Ισραηλινούς, τους Άραβες, τους Παλαιστίνιους και τους Αμερικάνους «τρομοκράτες», την ίδια ώρα που δυσκολεύεσαι να βρεις έναν έστω χαρακτηρισμό για τους συμπατριώτες σου.

Στο ξαναλέω. Μην κολλάς στα αντιφατικά παραδείγματα. Είτε εκφέρεις λόγια μίσους για τους Ισραηλινούς γενικά και αόριστα, είτε για τους Παλαιστίνιους γενικά και αόριστά, είσαι το ίδιο πρόσωπο.