Δουλειές με φούντες (και για φούντες)

Δουλειές με φούντες (και για φούντες)

Μία από τις αγαπημένες μου ασχολίες, από τότε που έκοψα τις τηλεφωνικές φάρσες, γιατί πού λεφτά για τα τηλέφωνα, είναι η αναζήτηση μικρών αγγελιών για εργασία. Αρχικά ως ανάγκη, στη συνέχεια ως συνήθεια.

Βλέπω τα πάντα και όχι κάτι συγκεκριμένο. Ό,τι καινούργιο κυκλοφορεί. Βλέπω τα πάντα γιατί, ακόμα και το συγκεκριμένο, ποτέ δεν είναι αυτό που γράφει. Μετά από τόσες αναζητήσεις, κατάλαβα πως πρόκειται για γνήσιο, αγνό τρολάρισμα και πως κανείς δεν πρόκειται να βρει σοβαρή δουλειά έτσι.

Δε λέω. Υπάρχουν και κάποιοι που πραγματικά ψάχνουν εργαζόμενους. Συνήθως πρόκειται για ξεκάθαρες αγγελίες στις οποίες μπαίνεις και βλέπεις ότι έχουν μπει χιλιάδες ακόμη. Αν έστειλαν οι μισοί βιογραφικό, έχεις χάσει κάθε ελπίδα. Συνεχίζεις το ψάξιμο, καταλήγοντας σε αγγελίες που είναι γρίφοι ή διαφημίσεις. Όπως για παράδειγμα το ραδιόφωνο που ψάχνει προσωπικό, λες «εμένα ψάχνουν», στέλνεις το βιογραφικό σου και την άλλη μέρα σου έρχεται απάντηση. Νομίζεις ότι θα σε καλέσουν για συνέντευξη κι αυτοί σου έχουν στείλει την ηλεκτρονική τους διεύθυνση. Σκέτη και στεγνή. Χωρίς μια καλημέρα, ένα ευχαριστήριο για την ανταπόκριση, μία παρακίνηση να τους ακούσεις όσο θα εξετάζουν το βιογραφικό που τους έστειλες. Έτσι για τους τύπους. Ασφαλώς ξέρεις ότι ποτέ δε θα τους ακούσεις.

Άλλοι πάλι ψάχνουν δημόσιες σχέσεις. Ας πούμε πως είσαι δημοσιογράφος, έχεις δουλέψει και το αντικείμενο και στέλνεις. Και σε παίρνουν. Και στην πορεία, ένα μόνιμο μπέρδεμα, σου απαγορεύουν τις δημόσιες σχέσεις και σου επιβάλλουν πωλήσεις. Κι άμα το προϊόν είναι καλό, να την κάνεις την πώληση. Αλλά άμα έχεις να πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες (συνήθως αυτοί που μπερδεύουν τις δημόσιες σχέσεις με την πώληση, κάτι τέτοιο πουλάνε), οι δημόσιες σχέσεις είναι απαραίτητες. Όμως άντε να βγάλεις άκρη. Δεν πουλάς τίποτα, τα μαζεύεις και φεύγεις.

Κάποιοι άλλοι την πώληση τη λένε εξυπηρέτηση πελατών. Την τηλεφωνική πώληση, τη λένε τηλεφωνική εξυπηρέτηση πελατών. Πάει εκεί η κοπελίτσα που, σου λέει, ευγενική είμαι, εξυπηρετική είμαι, μια χαρά θα τα καταφέρω, ντε και καλά, να την κάνουν πωλήτρια, πείθοντάς την πως δεν είναι πωλήτρια. Είχα βρεθεί κάποτε σε χώρο όπου γίνονταν τηλεφωνικές πωλήσεις. Η εκπαιδεύτρια προσπαθούσε την πρώτη μέρα να πείσει την ομάδα των νεοσύλλεκτων ότι είναι ένα ωραίο παιχνίδι όπου μαζεύεις μπόνους άμα πετύχεις στόχο. Όταν τη ρώτησα πόσες πωλήσεις είναι ο στόχος, αρνήθηκε να μου απαντήσει γιατί δε χρησιμοποιούσα τη σωστή λέξη και επέμενε πως δεν ήταν πωλήσεις. Εγώ όμως τη ζημιά την είχα κάνει. Είχαν ήδη λακίσει τρεις και οι υπόλοιποι την αντιμετώπιζαν με επιφύλαξη. Εννοείται πως λάκισα κι εγώ. Αν έμενα εκεί μέσα, θα ήμουν το μαύρο πρόβατο. Εξάλλου τέτοιες δουλειές είναι οι μόνες που προσφέρονται απλόχερα. Θα πήγαινα στην επόμενη αγγελία.

Αυτοί που δε βαριούνται να απαντούν σε τηλεφωνήματα είναι όσοι βάζουν αγγελίες για δικτυακό μάρκετινγκ γράφοντας: «Εμπορική εταιρεία ζητά άτομα για τα τμήματα παραγγελιών, διαφήμισης και εξυπηρέτησης πελατών. Άμεσο ξεκίνημα, 1200 ευρώ». Τρέχεις να μη χάσεις την ευκαιρία. Σε καλούν σε ενημέρωση που θα γίνει σε ξενοδοχείο. Σου συνιστώ να πας. Αν μη τι άλλο, θα πιεις καφέ, θα φας κουλουράκια και θα αλλάξεις παραστάσεις. Αν δε σου αρέσει, ντύνεσαι και φεύγεις.

Πολλές αγγελίες βλέπω για δούλες. Είτε για σπίτια είτε για παιδιά είτε για γέρους. Όσο πιο ζόρικη είναι η περίπτωση, τόσο πιο δούλα είναι η δούλα. Για παράδειγμα, για περιποίηση κατάκοιτου ηλικιωμένου, φροντίδα του σπιτιού, εσωτερική με δυο ρεπό το μήνα, δίνουν 300 ευρώ. Αν είναι να πηγαίνει δυο φορές την εβδομάδα να καθαρίζει το σπίτι, να βάζει και καμιά μπουγάδα ή κάνα σίδερο, να κάνει και κάνα μαγείρεμα, δίνουν περισσότερα. Δε θα σου πω εγώ ποια περίπτωση θα διαλέξεις. Το αφήνω να το αποφασίσουν τα μαζοχιστικά σου ένστικτα.

Γενικώς, όσοι ψάχνετε δουλειά, ξεχάστε τα μισθά που παίρνατε πριν από 3 χρόνια. Αρκεστείτε στα μισά. Αν βρείτε δουλειά. Κι αν βρείτε, σίγουρα δε θα είναι σαν αυτήν που είχατε πριν από 3 χρόνια. Κάποια επαγγέλματα χάνονται και κάποια καινούργια έρχονται στη σύγχρονη πραγματικότητα. Δεν εννοώ το χώρο της διαφήμισης που, στην ιντερνετική εποχή, πρέπει να ξέρεις από SEO (αναφέρομαι στο χώρο μου διότι δεν έχω ιδέα για τις εξελίξεις στον τομέα της ιατρικής). Ούτε τα παλιά επαγγέλματα, όπως επιδιορθώσεις υποδημάτων ή ενδυμάτων, που επανήλθαν δυναμικά. Εννοώ τα καινούργια επαγγέλματα. Όπως αυτό που βρήκα πάλι σε αγγελία: «Κοπέλα ζητείται, ευπαρουσίαστη, μέχρι 35 ετών για συμμετοχή σε swingers party. Τιμή 600 ευρώ».

Και μένω με απορίες. Όταν λέει swingers party, να υποθέσω πως εννοεί ότι μαζεύονται οι μερακλήδες και ξεσαλώνουν χορεύοντας σουίνγκ μέχρι το πρωί; Δε λέω, καλή δουλειά και ευχάριστη. Αλλά και πάλι, η αγγελία δε διευκρινίζει. Η αμοιβή πάει με το μήνα; Δηλαδή τα 600 είναι μηνιάτικο; Κι αν ναι, πόσα πάρτι γίνονται το μήνα; Αν πάλι πάει 600 ευρώ το πάρτι, θα πρέπει να είναι πολύ ανοιχτοχέρηδες οι αγνώστων λοιπών στοιχείων εργοδότες. Δηλαδή προσφέρουν διασκέδαση, μουσική, χορό και γενναία αμοιβή. Η εργαζόμενη, παραδέχομαι ότι θα πρέπει να τους κάνει και πίπες.

Τι εννοείς όταν λες ότι οι πίπες θα είναι η δουλειά της ούτως ή άλλως; Δηλαδή, τι; Δε θα κάνει τη λεκανατζού;