Ας μην γίνουν αδικοχαμένοι.

Ας μην γίνουν αδικοχαμένοι.

Σήμερα τέσσερα παιδιά άφησαν την τελευταία τους πνοή σε ένα αυτοκίνητο. Σήμερα όλη η Ελλάδα βυθίστηκε σε θλίψη. Αύριο θα το ξεχάσουμε, όπως ξεχάσαμε και το άλλο φρικιαστικό ατύχημα στην Εθνική Αθηνών Λαμίας έναν μήνα πριν.

Σήμερα βλέπουμε δεκάδες αναρτήσεις στο Facebook για τα «άτυχα» και «αδικοχαμένα» παιδιά. Αύριο θα μπούμε στο αυτοκίνητο χωρίς ζώνη, θα οδηγήσουν άτομα δίχως δίπλωμα και σε κάποιο αυτοκίνητο ο οδηγός θα έχει πιει.

Σήμερα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ωμή και σκληρή αλήθεια. Τα παιδιά δεν ήταν άτυχα. Τουλάχιστον προκάλεσαν την τύχη τους. Δεν φταίει ο φαρδύς και ίσιος δρόμος, δεν φταίει κάποιο άλλο όχημα. Ο ανήλικος οδηγός δεν κατείχε δίπλωμα και οι συνεπιβάτες δεν είχαν κάποιον ενδοιασμό στο να επιβιβαστούν στο αυτοκίνητο τις πρώτες πρωινές ώρες, χωρίς να φορέσουν ζώνες.

Γιατί όμως επιχείρησαν αυτήν την παράτολμη και εν τέλει θανατηφόρα βόλτα; Γιατί βρέθηκε στα χέρια ενός ανήλικου το αυτοκίνητο του πατέρα του, και γιατί ακολούθησαν οι φίλοι του; Προφανέστατα οι γονείς φέρουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης για την συμπεριφορά των παιδιών τους, αποτέλεσμα ελλιπής πληροφόρησης.

Εξ άλλου δεν μας ενδιαφέρουν τα τροχαία, κάθε χρόνο 800 συνάνθρωποι μας πεθαίνουν στον δρόμο, εκ των οποίων 140 νέα άτομα κάτω των 25. Αλλά παρ όλο που κάθε μέρα ξεψυχούν πάνω από 2 άτομα δεν δίνουμε σημασία. Αυτά τα 2 ατυχήματα όμως κέντρισαν το ενδιαφέρον του κοινού, το πρώτο λόγω της ύπαρξης του βίντεο και  το δεύτερο λόγω του πλήθους και το νεαρό της ηλικίας των θυμάτων.

Αυτό αποτελεί μια ευκαιρία ώστε ο θάνατος των τεσσάρων παιδιών να μην προστεθεί απλά στα μακάβρια στατιστικά αλλά να επιφέρει μια ουσιαστική αλλαγή στην ελληνική πραγματικότητα. Να αφυπνίσει τους πολίτες και να ενεργοποιήσει την πολιτεία για να αποφευχθούν παρόμοιοι θάνατοι στο μέλλον.

Ο θάνατος των συνομηλίκων τους πρέπει να παραδειγματίσει όλη την νεολαία, η οποία πρέπει να αποτινάξει την «μαγκιά» της οδήγησης και το ιδανικό του θανάτου στο τιμόνι. Λέγεται πως ένας από τους νεκρούς είχε δημοσιεύσει παλαιότερα «Αν μια μέρα η ταχύτητα με σκοτώσει, εσύ μην κλάψεις, διότι εγώ εκείνη την ώρα γελούσα» άποψη που ενστερνίζονται πολλοί νέοι σήμερα».

evosmos3

Πολύ θετική η συζήτηση για την εισαγωγή του μαθήματος οδικής αγωγής τα σχολεία. Εκεί που απέτυχαν οι γονείς να πετύχει το κράτος. Απλά από τα λόγια στην πράξη υπάρχει μια απόσταση. Πότε θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες; Πόσο καιρό θα πάρει; Και πότε θα μπει στα σχολεία; Ερωτήματα που χρήζουν άμεσης απάντησης καθώς κρίνονται ζωές.