Άνθιμος, Σεραφείμ και σύμφωνο συμβίωσης

Άνθιμος, Σεραφείμ και σύμφωνο συμβίωσης

Κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο κάποιες φωτογραφίες από ιδιωτικές στιγμές ενός αρχιμανδρίτη, με πόζες όχι και πολύ αρχιμανδριτικές. Προσωπικά δεν μου άρεσαν, τις βρήκα κάπως κιτς. Το συζητήσαμε με τον Κλόουν και αποφασίσαμε να μην τις αναπαράγουμε, για λόγους όμως που δεν έχουν καμιά σχέση με την αισθητική μας. Έχουν να κάνουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία έχουμε το βίτσιο να θεωρούμε υπέρτατη αξία, κάτι που δεν συμβαίνει με τους «εν Χριστώ αδελφούς» του αρχιμανδρίτη.

Τι μας νοιάζει αν ένας αρχιμανδρίτης βάζει κραγιόν και γούνες; Γιατί να τον διαπομπεύσουμε γι’ αυτό; Θα έπρεπε να έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει αν του αρέσει. Θα μπούμε εμείς αγάδες στις προσωπικές στιγμές του καθενός; Είναι άλλο να μην σου αρέσει μια εικόνα και άλλο να διασύρεις κάποιον επειδή δεν σου αρέσει. Το δεύτερο είναι φασισμός.

Θα έλεγα το ίδιο ακόμα κι αν οι φωτογραφίες ήταν του Άνθιμου ή του Σεραφείμ. Δεν με νοιάζει τι κάνουν στις προσωπικές τους στιγμές. Δεν με ενδιαφέρει αν είναι στρέιτ, γκέι, τρανς ή άφυλοι. Δεν θα το έκανα ούτε για να τους τρίψω στη μούρη την υποκρισία τους (θα το σκεφτόμουν και θα έμπαινα στον πειρασμό, ομολογώ, αλλά δεν θα το έκανα). Γιατί εδώ το ζήτημα είναι πολύ μεγαλύτερο από την –έτσι κι αλλιώς πανταχού παρούσα- υποκρισία της εκκλησίας.

Το ζήτημα λοιπόν είναι αν η ισχύς του συμφώνου συμβίωσης θα επεκταθεί και στα ομόφυλα ζευγάρια. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, οι ομοφυλόφιλοι αποτελούν ισότιμους πολίτες κάθε Ευρωπαϊκής χώρας. Μου φαίνεται απίστευτα γελοίο να επικαλούμαι απόφαση του ΕΔΔΑ για κάτι τέτοιο. Δηλαδή τι άλλο θα μπορούσαν να είναι; Μη ισότιμοι;

Έλα όμως που στην ελληνική θεοκρατία, το δικαίωμα της συμβίωσης, της συντροφικότητας, της κοινής πορείας και της σεξουαλικής ζωής δύο ανθρώπων, πρέπει να πάρει και άδεια από το Σεραφείμ και τον Άνθιμο. Αν είναι ετερόφυλοι, παίρνουν άδεια. Αν είναι ομόφυλοι, ο Άνθιμος θα θεωρήσει τη σχέση τους χειρότερη και από των ζώων. Δεν έχει σημασία που τα ποσοστά ομοφυλοφιλίας στη φύση είναι ίδια σε όλα τα θηλαστικά. Έτσι κι αλλιώς, ποτέ ένας θεοκράτης δεν συμβουλεύτηκε επιστημονικά δεδομένα. Ο αντιπρόσωπος του Θεού Άνθιμος λοιπόν, θεωρεί εαυτόν αρμόδιο να αμφισβητήσει την ανθρώπινη υπόσταση και τα ανθρώπινα δικαιώματα, λόγω σεξουαλικής ταυτότητας.

Φανταστείτε να αρχίζαμε να λέμε «αν επιτρέψουμε στις ξανθιές να παντρεύονται / αν επιτρέψουμε στους κοντούς να παντρεύονται κ.ο.κ., θα είμαστε χειρότεροι από ζώα». Αυτή είναι ακριβώς η αναλογία. Και για όσους δεν τα πιάνουν στον αέρα, η ομοφυλοφιλία δεν είναι επίκτητο χαρακτηριστικό. Δεν την κολλάς στην πορεία της ζωής σου. Δεν είναι επιλογή. Είναι διαχρονικά ένα χαρακτηριστικό που απαντάται σε ένα σταθερό ποσοστό του πληθυσμού των ανθρώπων και όχι μόνο.

Η πολιτική διάσταση


Σήμερα όμως υπήρξε και μια ευθεία (αν και κούφια στην ουσία της) απειλή, εναντίον των εκλεγμένων αντιπροσώπων του λαού. Ο Σεραφείμ απείλησε τους βουλευτές της περιφέρειάς του ότι θα τους αφορίσει αν ψηφίσουν το σύμφωνο. Παραλίγο να γράψω ότι πρόκειται για μια εξωθεσμική παρέμβαση της εκκλησίας στα Κοινοβουλευτικά θέματα. Μετά βέβαια θυμήθηκα ότι στη θεοκρατία που ζούμε, το Σύνταγμα δεν είναι στο όνομα του ελληνικού λαού, αλλά στο όνομα της αγίας τριάδας. Θυμήθηκα ότι ακόμα κι ο αριστερός Αλέξης Τσίπρας, σκύβει το κεφάλι και φιλάει σταυρούς για μερικά ψηφαλάκια. Και δεν κρύβω ότι εξοργίστηκα. Εξαιτίας μιας φανταστικής απειλής («θα σε αφορίσω») κάποιοι πολίτες σε αυτή τη χώρα μπορεί να μην έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους, λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού; Σοβαρά μιλάμε τώρα;

Επειδή είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, δεν θέλω να κλείσω εξοργισμένος. Θα προτιμήσω να θυμηθώ τι συνέβη την τελευταία φορά που κάποιος μουλάς.. εεε, μητροπολίτης έδειξε την ίδια αλαζονεία λέγοντας «όσο είμαι εγώ εδώ, αυτός δημαρχία δεν βλέπει».  Ελπίζω οι βουλευτές του Πειραιά να έχουν τα κότσια να αποφασίσουν χωρίς τις απειλές του Σεραφείμ.

ΥΓ. Σχετικά με το φόβο του αφορισμού, ο σατιρικός ποιητής και πεζογράφος Ανδρέας Λασκαράτος έδειξε το δρόμο:  Όταν ο επίσκοπος τον αφόρισε, κάποιος πήγε να τον επισκεφθεί για να του το αναγγείλει «Τα έμαθες σιορ-Ανδρέα, ο επίσκοπος σε αφόρισε» και τότε ο Λασκαράτος του απαντά: «Ευχαριστώ τον επίσκοπο για τον αφορισμό, αλλά θα τον παρακαλούσα πολύ να μου αφορίσει και τα παπούτσια των παιδιών μου για να μη λιώσουνε οι σόλες τους και υποβάλλομαι σε έξοδα». (πηγή: Wikipedia)

ΥΓ2. Μια εκπληκτική απάντηση στον Άνθιμο, την οποία προσυπογράφω απολύτως, δημοσιεύτηκε εδώ

ΥΓ3. Περί αισθητικής και λοιπά, ελπίζω να μας καλύπτει η κεντρική φωτογραφία του άρθρου.