Αυτές τις μέρες σκεφτόμουνα ότι κάτι πρέπει να γράψω για τη χρονιά που φεύγει. Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό όμως είναι μια λέξη. Σε βαρέθηκα. Σε βαρέθηκα 2013 φορές.

Σήμερα ξύπνησα πολύ χαλαρός, σε μια βαριά βρόχινη ατμόσφαιρα και όπως ευνοούσε και για συλλογισμούς ο καιρός, έκανα κάποιες αναδρομές στην ζωή μου και κάποιες σκέψεις που προσπάθησα να τις απαριθμήσω σε κανόνες, κάποιους κανόνες και αρχές που πλέον σήμερα τα θεωρώ πολύ σημαντικά για την πορεία ζωής ενός ανθρώπου. Ας ξεκινήσουμε να τους απαριθμήσουμε λοιπόν.

Πριν είκοσι μέρες περίπου o φίλος μου και το άλλο μου μισό εδώ στον Κλόουν o Άντης Ζέρβας, έκανε μια πολύ σοφή διαπίστωση σε μια συζήτηση που είχαμε και από τότε στριφογυρνάει στο μυαλό μου. Είχε πει τότε ότι σαν χώρα δεν έχουμε κάποιο πρότυπο που θέλουμε να μοιάσουμε, δεν γνωρίζουμε πώς θέλουμε να είμαστε μετά από είκοσι χρόνια και χωρίς μακροπρόθεσμο σχέδιο και όραμα με συγκεκριμένους στόχους και ένα πρότυπο μοντέλο που θέλουμε να μοιάσουμε, δεν πάμε πουθενά.

Σήμερα θέλω μετά από καιρό να αναλύσω με την δική μου αντίληψη και την δική μου ματιά πώς βλέπω τα κόμματα αυτήν την εποχή.

Ξεκινάμε με την Νέα Δημοκρατία λοιπόν. Η συντηρητική παράταξη έχει αποτύχει και το γνωρίζουνε καλά. Έχουνε αποτύχει γιατί ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ να τα βάλουν με το πελατειακό σύστημα που είναι η αρχή και το τέλος στην πολιτική ζωή της χώρας.

Με έκπληξη πληροφορήθηκα την απόφαση της ισλαμικής κυβέρνησης των Ελλήνων τριτοκοσμικών ταλιμπάν, για την τροπολογία που κατατέθηκε για την εξαίρεση της εκκλησιας από τους οικονομικούς έλεγχοuς από τους κρατικούς φορείς.

Ο Νότης Σφακιανάκης δηλώνει Χρυσαυγίτης και ζητάει από τους πολίτες να υποστηρίξουν ανοιχτά το ναζιστικό κόμμα. Με δηλώσεις του, οι οποίες μεταδόθηκαν από τον τηλεοπτικό σταθμό Ant1, τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ της Χρυσής Αυγής σε ένα παραλήρημα άνευ προηγουμένου το οποίο θύμισε έντονα, αν όχι πιστή αντιγραφή, τη ρητορική των βουλευτών και των στελεχών της Χρυσής Αυγής.

Ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα που κυκλοφορούν για το Πολυτεχνείο είναι ότι είναι μια γιορτή της αριστεράς και δεν αφορά όλους τους Έλληνες.

Ασφαλώς δεν μπορείς να περιμένεις κάτι άλλο από αυτούς που συνεργάστηκαν με τη χούντα και από τους δειλούς που δείλιασαν, γιατί πρέπει να δικαιολογήσουν στον εαυτό τους, είτε την απεχθή συνεργασία αυτών ή των γονιών τους, είτε τη δειλία τους και αυτό είναι πολύ δύσκολο πράγμα.

"Στη σημερινή του απόφαση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι ο αποκλεισμός των ομοφυλόφιλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης στην Ελλάδα συνιστά παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και συγκεκριμένα του άρθρου 14 (απαγόρευση διακρίσεων) και του άρθρου 8 (δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής)". 

Είμαι έξαλλος μετά την χθεσινή δολοφονία των νεοναζί από τους εξτρεμιστές τρομοκράτες, εάν και εφόσον αποδειχθεί ότι εκεί ανήκουν οι δράστες του δολοφονικού τυφλού χτυπήματος, που έβαλε και σε κίνδυνο την ζωή απλών πολιτών.

Αυτό που με σοκάρει περισσότερο είναι ότι σε μια χώρα που βρέχεται από θάλασσα, σε μια χώρα απ' την οποία πέρασαν τόσα πολλά χρήματα, ο μέσος πολίτης έμεινε στα σκοτάδια του μικρόκοσμού του.

Έφαγε τα χρήματα στα σκυλάδικα, στη μούρη, στις πόρνες εισαγωγής και γενικά στο να "είχαμε να λέγαμε" και δεν βγήκε έξω να δει πώς ζει ο υπόλοιπος κόσμος, να ανοίξει το μυαλό του, να μπορεί να κάνει συγκρίσεις, να μπορεί να σκέφεται, να μπορεί να εξελίσσεται.