Μετά τις δημόσιες αποκαλύψεις του Απόστολου για την προσωπική του ζωή και την δήλωση ότι κάποτε στα νιάτα του δοκίμασε την σεξουαλική επαφή με άντρα και τις αντιδράσεις που παρακολούθησα στο διαδίκτυο, ήρθε και η παραίτηση δυο μελών του κόμματος του και σκέφτηκα επειδή πήρε διαστάσεις το όλο θέμα, να γράψω για το πως αντιλαμβάνομαι προσωπικά μια αντρική προσωπικότητα σαν του Απόστολου.

Αυτές τις μέρες, με την υποκρισία να αναδύεται από παντού, με τους τραμπουκισμούς των αγροτών και άλλων απέναντι σε ζωάκια που τα βάφανε και τα τραβάγανε σε κινητοποιήσεις, απέναντι σε πολιτικούς, απέναντι στην αστυνομία, απέναντι σε ό,τι τους γουστάρει (γιατί είναι λεβέντες ρε φίλε), έκανα πάρα πολλές σκέψεις για αυτήν την κοινωνία.

Πριν 5-6 χρόνια μια μικρή μειοψηφία έβαλε στον δημόσιο λόγο τον όρο "ομοφοβία", μια μικρή μειοψηφία φώναζε και διεκδικούσε τα αυτονόητα, ίσα θεσμικά δικαιώματα για όλους τους πολίτες ανεξαρτήτως σεξουαλικών και άλλων προσδιορισμών.

Τον τελευταίο καιρό ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια διάφορες ομάδες, κινήματα και οργανώσεις του τύπου: Ευρωπαϊστές, Μένουμε Ελλάδα σε διάφορες παραλλαγές του, ο Παπαχελάς έγραψε στο Liberal ότι ψάχνουμε την ηγεσία του ΝΑΙ κ.α. Επειδή τις παρακολουθώ πολύ στενά όλες αυτές τις ομάδες και κινήματα κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα με την δική μου υποκειμενική αντίληψη.

Σήμερα πίνοντας τον καφέ μου το πρωί σκεπτόμουν σε πόσα θέματα μικρά ή μεγάλα είμαστε η μοναδική δυτική χώρα στον κόσμο και είπα να τα απαριθμήσω.

Παρακολουθώ συχνά φίλους και γενικότερα πολλούς ανθρώπους, να προσπαθούνε να εξισώσουν τον φανατισμό της θρησκείας και κάποιων Tαλιμπάν πιστών, με το πάθος της διεκδίκησης δικαιωμάτων αυτών που τους καταπατούνται τα δικαιώματα από την θρησκεία και τους Ελληναράδες Tαλιμπάν.

Έχετε σκεφθεί ποτέ πως βλέπει τον κόσμο γύρω του ένας ορθολογιστής;

Γνωρίζεις μια γυναίκα και αρχίζει αυτή, τι ζώδιο είσαι και άλλα τρελά αντιεπιστημονικά, σε ευνουχίζει, λες πάμε για άλλα. Πας με ένα φίλο στο γήπεδο και σου λέει έλα να αλλάξουμε θέση για γούρι, γιατί αυτό θα βοηθήσει την μεταγραφή των πέντε εκατομμυρίων ευρώ να βάλει γκολ. Πας στην θεία σου την Κατίνα και εκεί πάνω από το χωριάτικο παλιομοδίτικο τραπεζάκι με το σεμεδάκι στο σαλόνι, βλέπεις ένα μάτι ΝΑ, για να μην την ματιάζουν.

Τώρα που μάλλον θα τελειώσουν θετικά τα πράγματα για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, σκέφτομαι ποιον θα καταγράψει η ιστορία, σαν τον μαλάκα της ιστορίας.

Ο μαλάκας της ιστορίας είναι αυτός που ενώ όλοι του λέγαμε τις καταστροφικές συνέπειες μιας ενδεχόμενης επιστροφής μας στην δραχμή, αυτός πίστευε με μια έξοδο από το Ευρώ θα ήτανε όλα καλύτερα, μέχρι που του είπε την αλήθεια ο αγαπημένος του πρωθυπουργός.

Πατέρα μου ήσουν πολυταξιδεμένος, ορθολογιστής, σπουδαγμένος στο εξωτερικό στις θετικές επιστήμες. Ήσουν ήδη Ευρωπαίος και με μεγάλωσες και μου μίλαγες για το όραμά σου και πόσο σημαντικό θα ήτανε να κατορθώσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής να μας βάλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μετά την πρόσφατη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για την αποποινικοποίηση του "χόρτου" και τις αντιδράσεις που διάβασα, έκανα μερικές σκέψεις.