Πριν λίγες μέρες ένα τραγικό γεγονός σημάδεψε τον κόσμο. 52 νεκροί και άλλοι τόσοι τραυματίες από τις σφαίρες κάποιου ο οποίος απ΄ ότι φαίνεται δεν μπορούσε να κατανοήσει την διαφορετικότητα. Ορλάντο 13 Ιουνίου του έτους 2016. Μεσάνυχτα και ο 29χρονος Ομάρ Ματίν, αμερικανός πολίτης αφγανικής καταγωγής εισβάλει σε gay bar της πόλης κι αρχίζει να σκορπάει το θάνατο. Και μόνο η σκέψη προκαλεί φρίκη. Να κάθεσαι αμέριμνος να διασκεδάζεις και ξάφνου κάποιος που ποτέ δεν τον έχεις δει στη ζωή σου να σου την αφαιρεί γιατί έτσι απλά ο άρρωστος ψυχισμός του του υπαγόρευσε την εκτέλεση μιας ακόμη αποστολής κάθαρσης από κάθε τι το μιαρό και ανώμαλο.

«Γιατί πείνασα, και μου δώσατε να φάω, δίψασα, και μου δώσατε να πιω, ξένος ήμουν, και με περιμαζέψατε, γυμνός ήμουν, και με ντύσατε, αρρώστησα, και με επισκεφτήκατε, στη φυλακή ήμουν, και ήρθατε κοντά μου. Tότε θα αποκριθούν οι δίκαιοι και θα του πούνε: Kύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; Kαι πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε ή γυμνό και σε ντύσαμε; Kαι πότε σε είδαμε άρρωστο ή στη φυλακή και σε επισκεφτήκαμε; Kαι θ’ αποκριθεί ο βασιλιάς και θα τους πει: Πραγματικά, σας λέω, καθόσον τα κάνατε αυτά σ’ έναν από τους αδελφούς μου αυτούς τους ασήμαντους, σ’ εμένα τα κάνατε».

Συχνά πυκνά ξεπροβάλει στην επικαιρότητα το θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών. Πρόκειται για μια παλιά ιστορία τριών περίπου δεκαετιών, η οποία γίνεται αφορμή για ατέρμονες συζητήσεις περί της αναγκαιότητας του μαθήματος στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Οι απόψεις πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους. Από τη μια πλευρά εκείνοι που πιστεύουν πως το μάθημα είναι φορέας του σκοταδισμού και του μεσαίωνα κι από την άλλη εκείνοι που το θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής εκπαίδευσης.

Πριν λίγες μέρες μου προτάθηκε να γράφω στο site του Κλόουν που από σήμερα με φιλοξενεί. Πριν δώσω την τελική μου απάντηση έριξα μια ματιά στην ταυτότητα του Κλόουν. Διαβάζω: "Πολιτικά αυτοπροσδιορίζεται σαν left liberal, άθεος, πολίτης του κόσμου, συλλέκτης εμπειριών, ασυμβίβαστος, ελεύθερος. Αποτραβηγμένος στον προσωπικό του παράδεισο, συνεχίζει τις πνευματικές του αναζητήσεις και πάντα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, όταν θίγονται ανθρώπινα δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες".