Ίσως να είναι αυτή η μεσαιωνική αύρα που προσελκύει τη σταθερή ροή τουριστών. Είναι δύσκολο να μη μείνει κανείς άναυδος από την πανοραμική θέα της πόλης, να μη δει τα τείχη της που διασώζονται, τους λιθόστρωτους δρόμους της, τα μαγαζιά με τα σπαθιά, τους θυρεούς, τα κτήριά της που στέκουν ορθά στο πέρασμα των αιώνων...
Αυτό είναι, πάντως, ένα χαρακτηριστικό των χωριών της κεντρικής Ισπανίας το οποίο είναι γνωστό σε πολλούς: τα χωριά της Μάντσας δεν αλλάζουν με τον ίδιο ρυθμό όπως οι πόλεις που βρέχονται από ποτάμια ή θάλασσες... το νερό φέρνει αλλαγή, εμπόριο, κίνηση και άνοιγμα.
Και μετά από αυτό, αξίζει να αναφέρουμε ότι το Τολέδο προσωποποιεί όπως κανένα άλλο μέρος της Ισπανίας το πνεύμα της μεσαιωνικής εποχής, τη γνησιότητα, τη μεγαλοπρέπεια, τη σταθερότητα, την κλάση. Είναι μια πόλη μυστηριώδης και κλειστή, με ανηφοριές και κατηφοριές, με έναν επιβλητικό καθεδρικό ναό, όμως αυτό που περισσότερο συναρπάζει τον τουρίστα, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτή η αίσθηση ότι σ’ αυτόν τον τόπο σταμάτησε ο χρόνος εδώ και αρκετούς αιώνες.
Το Τολέδο είναι επίσης γνωστό ως η πόλη των τριών πολιτισμών, επειδή κατοικήθηκε από Εβραίους, χριστιανούς και Άραβες, και επίσης είχε την προσωνυμία Αυτοκρατορική Πόλη επειδή ήταν η κύρια έδρα του Καρόλου Α’ της Ισπανίας και Ε’ της Γερμανίας.
Η ιστορία του Τολέδο χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού, όταν υπήρξε σημαντικό κέντρο της περιοχής που ονομαζόταν Carpetania (περιελάμβανε τις σημερινές Αυτονομίες της Μαδρίτης και της Καστίλης) μέχρι την κατάκτηση από τους Ρωμαίους, το έτος 193 π.Χ. Ακόμα και σήμερα βρίσκουμε μνημεία ρωμαϊκής δραστηριότητας, όπως το υδραγωγείο και τον ιππόδρομο. Μετά από τις εισβολές γερμανικών φύλων, η πόλη μετατρέπεται σε πρωτεύουσα, με επικεφαλής τον Λεοβίγιλδο, και σε θρησκευτική έδρα του Βασιλείου των Βησιγότθων. Το έτος της κατάκτησης της Ισπανίας από τους Άραβες (711 της εποχής μας), το Τολέδο κατακτήθηκε με ευκολία και χωρίς σχεδόν να παρουσιάσει αντίσταση. Το 1085 ο Αλφόνσο ανακαταλαμβάνει την πόλη, ενώ κατά τη νεότερη εποχή υπήρξε έδρα των καθολικών βασιλέων και πρωτεύουσα της Ισπανίας, μέχρι που το 1563 μεταφέρθηκε η πρωτεύουσα στη Μαδρίτη και το Τολέδο γνώρισε την παρακμή.
Η γαστρονομία του Τολέδο δεν είναι παρά η κουζίνα της Καστίλης - Λα Μάντσα, είναι δηλαδή μια κουζίνα που δεν αγκαλιάζει την αλλαγή, και που είναι βαθιά συνδεδεμένη με το κυνήγι και τα βοοειδή. Κάποιες συνταγές αποτελούν μίξη μαυριτανικών και χριστιανικών επιρροών.
Όμως υπάρχουν δυο προϊόντα χαρακτηριστικά του Τολέδο που έχουν μοναδική γεύση, κι αυτά είναι το τυρί μαντσέγο και τα αμυγδαλόπαστα του Τολέδο. Όσον αφορά το τυρί, πρέπει να πούμε ότι προσπάθησαν να μιμηθούν την παρασκευή του σε άλλα μέρη, αλλά χωρίς επιτυχία. Φαίνεται πως οι μετεωρολογικές συνθήκες του Τολέδο (ηπειρωτικό μεσογειακό κλίμα) καθιστούν δυνατή τη βοσκή και συγκεκριμένα δίνουν στο πρόβειο γάλα μια ασύγκριτη γεύση, πράγμα που κάνει τη γεύση του τυριού μαντσέγο μοναδική στον κόσμο.
Πηγή: ispania.gr
