Σίσα: βρώμικη μεθαμφεταμίνη στις βρώμικες πιάτσες!

"Πρίν" και "Μετά" για τους πιο Sci-Fi φίλους μας! "Πρίν" και "Μετά" για τους πιο Sci-Fi φίλους μας!

(To Zyklon B γράφει τη στήλη Sci-Zophrenia στο Fridge.gr)

Κρίση λέει! Τα υπουργεία επανδρώνονται με τους πλέον παράξενους και πιθανότατα ακατάλληλους ανθρώπους, ο ξάδερφός σου με το μηνιάτικό του πλην τα έξοδα λογαριασμών αγόρασε ένα πιτόγυρο, ο γιατρός του πατέρα σου άρχισε να του γράφει μεγαλύτερες δόσεις χαπιών για την καρδιά, η μάνα σου άρχισε να ξαναμασάει τα ψυχόχαπά της και εσύ... ε, εσύ, 'νταξ', κλάιν, το μπαφάκι σου απλά, γιατρικό για πάσα νόσο και πάσα μαλακία.

Ξέκοψες και με εκείνον τον φιλαράκο, τον Θανασάκη τον ωραίο που τον γούσταρες και λίγο στο πιο παράξενο, όταν αυτός άρχισε να μπλέκει με κάτι... παράξενα. Δεν ήταν "high level" σαν και εσένα με τα αγγλικά σου, τα Erowid σου, τα RC και τα Drug Forum σου, δυσκολευόταν και λίγο με τον Γούγλη αλλά γούσταρες γιατί ήταν λίγο "μαγκιά, κλανιά και εξάτμιση", λίγο πιο πολύ μέσα στα "πράγματα της πλατείας" από όσο είναι έξυπνο να είσαι - τώρα μάλλον όμως το έχει παρακάνει: μια φορά που πήγες να τον βρεις στα κατατόπια του, πέτυχες έναν άλλο φίλο του -μαστούρι το καημένο- ο οποίος άρχισε να σου λέει κάτι παράξενα με εκείνη την χαρακτηριστική μπλε γλωσσίτσα που μπερδεύει τις λέξεις. Ο Σάκης, λέει, είχε αρχίσει να ρουφάει τσίσα! Όχι, βιάστηκε να σου προφτάσει, όταν είδε γεμάτο ενδιαφέρον βλέμμα σου και άρχισες να τον ρωτάς "πόσο παίρνει τη λειχία", δεν είναι αυτό που νομίζεις. Σου έδειξε τότε γύρω σου τους συνήθεις προσκυνούληδες που έβλεπες κάθε φορά και τους προσπερνούσες, γνωρίζοντας πως από τα ηρεμιστικά και την πρέζα δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους. Ω, θαύμα! Πλέον δεν έκαναν "μετάνοιες" σε θέση "όρθιο γάμα" μήτε μπαλάντζαραν μπρος πίσω σαν τους αυτιστικούς, μον' ήταν στην τσίτα, ορθοί και κορδωτοί! "Και αυτοί τσίσα πίνουν", σε ενημέρωσε ο ξεναγός σου - όχι τίποτε άλλο, μην νομίσεις πως άρχισαν γιόγκα, πιλάτες ή φόρεσαν "ενεργειακά βραχιολάκια" και έτσι ίσιωσαν κορμί και χαρακτήρα.

O Θανασάκης, λοιπόν, και οι ομότιμοί του, δεν το έριξαν στα τσιμπούκια - και από λίγο που το έψαξες στο ιντερνέτι ούτε στην ουρολαγνεία. Όποια ελπίδα είχες πως κάποτε θα γαργάριζε το χρυσό νέκταρ σου στο στόμα του εξαφανίστηκε μονομιάς. Ανακάλυψες, λοιπόν, πως ο φίλος του αναφερόταν σε μια "νέα ψυχοτρόπο ουσία", ένα "καινούργιο ναρκωτικό" που λέγεται Σίσα και έχει βουήξει ο τόπος/τύπος να το χαρακτηρίζει "κοκαΐνη των φτωχών" και να το παρομοιάζει με το Πάκο της Αργεντινής, πέτυχες και κάτι αναφορές για την άνοδο του "τάι" στις πιάτσες, ξεσκόνισες την Wikipedia και τα ψαγμένα ντρογκοσάιτ σου - ε, σαν καλό παιδάκι είδες και εσύ το σχετικό ντοκιμαντέρ οπού τα μέσα-σε-όλα χιπστερόπαιδα του Vice ξεχύθηκαν στους δρόμους της Αθήνας, ψάχνοντας το Σίσα. Με όλα τούτα λιγώθηκες, και σου καρφώθηκαν και δυο απορίες στο μυαλό! "Γιατί όλες οι δημοφιλείς ντρόγκες σε περίοδο κακομοιριάς εμφανίζονται με δισύλλαβα ονόματα, όπως είθισται να έχουν οι σκυλολαϊκές ποπ τραγουδιάρες;" και "Τι στο διάολο τελικά είναι αυτό το Σίσα;".

Η απάντηση στην πρώτη ερώτηση είναι απογοητευτικά απλή: διότι μόνο δισύλλαβες λέξεις μπορούν να μουγκρίσουν -εντός, μα και πιο ανησυχητικά και εκτός μαστούρας- οι χρήστες τους, μάλλον δεν φταίει η ντρόγκα επιλογής τους, ίσως έτσι είναι εκ γεννησιμιού τους ή ίσως τα φταίει όλα η ποτάνγκ η παιδεία/καλλιέργειά τους. Εξαιρούνται φυσικά τα έξυπνα Ρωσάκια που μπορούν και τρισύλλαβες, βλέπε Krokodil.

Η απάντηση στη δεύτερη ερώτησή σου, είναι το θέμα του σημερινού άρθρου!

Τι είναι το Σίσα;

 

Παρά το -δημοσιογραφικό- όνομα , το σίσα δεν είναι κοκαΐνη, ούτε κάποιο "νέο συνθετικό ναρκωτικό". Είναι μεθαμφεταμίνη.

Ναι, εδώ μιλάμε για τη "γνωστή" είδα-δυο-σεζόν-Breaking-Bad μεθαμφεταμίνη, εκείνη που αν είσαι αρκούντως αμερικανάκι γνωρίζεις πως ανατινάζονται τα χιλιμπίλια (διάβαζε: χουριάτες) προσπαθώντας να την παρασκευάσουν. Είναι το γνωστό διεγερτικό, που στο αμέρικα θα το ακούσεις ως "speed" και ως "crank" και που αν έχεις δει τραγικές φωτογραφίες "ναρκομανών" του στυλ "πώς ήταν πριν και πώς κατάντησε" τότε, πιθανότατα, οι εικόνες που είδες σχετίζονταν με την μακροχρόνια χρήση μεθαμφεταμίνης (και σε ορισμένες περιπτώσεις "crack", δηλαδή ελεύθερης βάσης κοκαΐνης, γνωστής και ως "φρίμπα").

Αν ενδιαφέρεσαι για το πώς δουλεύει η μεθαμφεταμίνη, φτιάξε ένα δυνατό καφέ, πάρε καρέκλα και κάτσε, λάδωσε καρπό και δάχτυλα και ρίξε κολλύριο στο μάτι να ανοίξει καλά. Σε τρόμαξα; Σε γκάβλωσα; Θα σε απογοητεύσω, διότι σήμερα δεν έχει ενεσούλα φαρμακολογίας: για την αμφεταμίνη μέσες άκρες ισχύει ο μηχανισμός λειτουργίας που αναφέρθηκε στα "άλατα μπάνιου" οπότε τζάσε κατά εκεί να ριφρεσκάρεις την μνήμη σου. Χοντρικά: η μεθαμφεταμίνη είναι ένας απελευθερωτής/εκλυτής νευροδιαβιβαστών, με ισχυρότερη δράση στο σύστημα ντοπαμίνης και νορεπινεφρίνης (νοραδρεναλίνης) παρά της σεροτονίνης, ο οποίος διαθέτει και ορισμένα στοιχεία αναστολής επαναπρόσληψης αυτών των νευροδιαβιβαστών. Ρέψου και συνεχίζουμε!

 
Γιατί όμως "σίσα" και όχι πολύ απλά "μεθαμφεταμίνη"; Ποιες οι διαφορές;

Αν θες να γίνεις γνωστή/γνωστός για κάτι, κάνε το εξωφρενικά καλά, κάνε το με χαρακτηριστικά παράξενο τρόπο ή κάνε το τόσο χάλια που να επαναορίσει την έννοια του χείριστου - ισχύει για τους ανθρώπους, ισχύει και για τις... ψυχοτρόπες ουσίες. Το σίσα έχει την τιμή να έχει το δικό του όνομα και να μην το λένε "μεθαμφεταμίνη" διότι δεν βαδίζει τον πρώτο δρόμο, ούτε σπριντάρει στον δεύτερο, αλλά τσουλάει με ταχύτητα στούκας στην τσιρλοτσουλήθρα της τρίτης οδού (οπτικοποίησε το σαν νεροτσουλήθρα που αντί για νερό, γλιστράς πάνω σε διάρροια και είσαι μέσα).

Το σίσα είναι πολύ κακής ποιότητας μεθαμφεταμίνη, η οποία -όπως θα περίμενες δεδομένου της τιμής της- προέρχεται από βιαστική και "βρώμικη" χημική σύνθεση, η οποία αξιοποιεί φθηνές και ακάθαρτες πρώτες ύλες, με αποτέλεσμα πολλή από την βρώμα να καταλήγει στο τελικό προϊόν. Οι φίλοι μας οι χημικοί λένε, όσον αφορά τη σχέση αντιδρώντων προϊόντων, "shit in, shit out", και το σίσα είναι ένα εξαίρετο παράδειγμα!

Η παρασκευή μεθαμφεταμίνης είναι απλή υπόθεση, σχεδόν "σπιτική" - υπό την έννοια ότι οι πρώτες ύλες μπορούν να βρεθούν σχετικά εύκολα και πως ως αντίδραση δεν έχει πολλά βήματα. Το Ζαϊκλόνι μπορεί μόνο να μοιραστεί μαζί σου πως ουσιαστικά ένας "χημικός της μεθαμφεταμίνης" (πες τον μάγειρα και είσαι μέσα) ξεκινάει με ουσίες αρκετά κοντά στο τελικό μόριο, όπως εφεδρίνη και ψευδοεφεδρίνη, και απέχει από το τελικό του προϊόν πάνω κάτω μια αναγωγή ώστε στο σημείο που αυτές οι ενώσεις έχουν την χαρούμενη υδροξυλιομάδα τους να εγκατασταθεί ένα ακόμα πιο χαρούμενο υδρογόνο, κάνοντας έξωση στον προηγούμενο ένοικο. Για τα υπόλοιπα θα σε ενημερώσει το διαδύκτιο: είναι ανοιχτό 24/7 σαν μόρτικο παντοπωλείο, μονάχα για εσένα!

Οι παραπάνω αντιδράσεις, σε ένα χημικο εργαστήριο, με ακριβά αντιδρώντα καθαρότητας 98-99%, κάμποσο χρόνο να "τις πράξεις στην φλάσκα" και κάμποσο χρόνο να καθαρίσεις το προϊόν σου σε κάθε ενδιάμεσο στάδιο, δίνουν εύκολα ένα καθαρό προϊόν - οι συνθήκες όμως αυτές δεν υπάρχουν για τα άτομα που φτιάχνουν εν Ελλάδι το σίσα. Συνήθως προμηθεύονται την πρώτη ύλη είτε από αμφίβολου ποιότητας πηγές, είτε από φαρμακευτικά σκευάσματα (που έχουν μέσα και άλλες ουσίες ή έκδοχα), τα ενδιάμεσα αντιδραστήρια τα συνθέτουν μόνοι τους χρησιμοποιώντας πράγματα που θα μπορούσες ίσως να βρεις σε σούπερ μάρκετ ή τα προμηθεύονται από αμφίβολης ποιότητας πηγές (και στις δυο περιπτώσεις, τα συστατικά δεν είναι καθαρές χημικές ουσίες αλλά κυρίως μείγματα) και φυσικά τα οξέα και οι βάσεις τους δεν έρχονται σε μπουκαλάκια της Sigma Aldrich αλλά σε μπουκαλάκια ίσως "ξεβουλωτικό για νιπτήρες" ή το αμερικανοϋπέροχο "υγρό μπαταρίας". Να μην ξεχάσω πως, φυσικά, ανάμεσα στα μαγειρέματα τρέχουν σε αντιδρώντα και προϊόντα από μια ονειρεμένη χρωματογραφία στήλης - ονειρεμένη κανονικά, "μόνο στα όνειρα" που άδει και ο ροκάς ο Χατζηγιάννης.

Επειδή όμως μ'αρέσει να σου τηγανίζω τ' αρχίδια με μακροσκελή, αχρείαστα παραδείγματα, σκέψου το και έτσι: η διαφορά σίσα και μεθαμφεταμίνης είναι η ίδια με αυτή του χλωριούχου νατρίου -δηλαδή κοινού αλατιού- που το έφτιαξε κάποιος από υπολογισμένες ποσότητες -ναι, σε moles!- καθαρού υδροχλωρικού οξέως ("Βοήθεια! Οξύ που καθαρίζεις τουαλέτα και πλακάκια με αυτό!!!") και καθαρού υδροξειδίου του νατρίου ("Φρίκη! Καυστικό! Μπορεί να λιώσει το πτώμα ενός ανθρώπου!!!"), φροντίζοντας να μην περισσέψει κάποιο από τα επικίνδυνα αντιδρώντα, με το κοινό αλάτι που παρασκεύασε κάποιος μογγόλος στην υπόγα του, ανακατεύοντας "με το μάτι" κεζάπι και τουμποφλό.

Τα προβλήματα που προκαλεί το σίσα και πιθανότατα έχεις δει τριγύρω, από ντοκυμαντεράκια μέχρι εκείνες τις δημοσιεύσεις που σ' ενημέρωναν για τα "υγρά μπαταρίας", εν μέρη προκαλούνται από την ίδια την μεθαμφεταμίνη, τα πιο "γρήγορα" όμως συνήθως από τις προσμίξεις (ναι, παίζει στο τέλος να "κόβουν" περαιτέρω το χάλια προϊόν για έξτρα κέρδος), τα παραπροϊόντα της αντίδρασης που δεν καθαρίστηκαν, τα "έξτρα συστατικά" ακάθαρτων διαλυτών και αντιδρώντων που χρησιμοποιήθηκαν και... ό,τι άλλο μπορεί να προκύψει αν ανακατέψεις αυτά τα υλικά σε μια φλάσκα και αρχίσεις να κουνάς πέρα δώθε με κριτήριο του αποτελέσματός σου το αν θα βγει κάτι που θα "φτιάξει το άθλιο πελατάκι" έτσι ώστε να ξανατιμήσει το μαγαζάκι.

Οι κίνδυνοι της ίδιας της μεθαμφεταμίνης (από εθισμό μέχρι παρενέργειες) αλλά και της "βρωμιάς" που συνοδεύει το σίσα, μεγιστοποιούνται όταν οι χρήστες προτιμούν ενέσιμη χορήγηση για πολλούς λόγους: από δικιά τους ανικανότητα να σουτάρουν σωστά, αφραγκιές ή λοιπά κολλήματα που οδηγούν στην χρήση ίδιας σύριγγας, μέχρι και παράκαμψη μεταβολικών μηχανισμών άμυνας του οργανισμού όπου επιτρέπουν στην όποια βρωμιά να μπει "ντουγρού" αφιλτράριστα στο αίμα σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις απ' ό,τι αν είχε χορηγηθεί από το στόμα.

Κανένα από τούτα τα κοινωνικά σχόλια που είναι της μόδας δεν θα μας κάνεις;

 
Καλύτερο θα ήταν να τα αφήσω στους "ειδικούς" - σε όλους όσους έχουν λογαριασμό Facebook, blog ή μπορούν να δημοσιοποιήσουν κάπως την άποψή τους: εδώ η γνώμη τους φέρει ειδικό βάρος, ακόμα και σε αρκετά εξειδικευμένους τομείς που δεν έχουν μελετήσει, δεν θα φέρει και στα κοινωνικά-πολιτικά που "τα βλέπουν κάθε μέρα, άρα τα γνωρίζουν πέραν πάσης αμφιβολίας στην ολότητά τους"; Από την άλλη, το Ζαϊκλόνι δεν είναι τόσο σίγουρο για την πάρτη του, οπότε θα αρκεστεί σε -απλοϊκές- παρατηρήσεις άνευ ειδικού βάρους, έτσι για αλλαγή.

α) Παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον πώς το φαινόμενο του τύπου των ουσιών που χρησιμοποιούνται σε περιόδους "κρίσης" ανεξαρτήτως χώρας -Πάκο, Σίσα, Κροκοντίλ- είναι επί το πλείστον ουσίες με αρκετά εύφορικό χαρακτήρα: κυρίως οπιοειδή και απελευθερωτές (και αναστολείς επαναπρόσληψεις) ντοπαμίνης, νοραδρεναλίνης, σεροτονίνης. Ο λόγος ίσως είναι πως αυτές οι ουσίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν "σχετικά εύκολα" για τους σκοπούς που σου έχει περιγράψει ο ΟΚΑΝΑ και η "κοινή γνώμη/λογική" της χρήσης ουσιών: χρήση "για να ξεφύγεις από την πραγματικότητα", χρήση "για να ξεχάσεις προσωρινά" - ίσως οι μόνοι "σκοποί" χρήσης ουσιών που γνωρίζεις και οι πλέον προβληματικοί.

Μπόνους εδώ αποτελεί ο ανορεξιογόνος χαρακτήρας των διεγερτικών, τουλάχιστον μέσα σε όλη την εξαθλίωση δεν τους δέρνει και πείνα. Ενδιαφέρον, επίσης, παρουσιάζουν κάποια έξτρα χαρακτηριστικά αυτών των ουσιών που "θριαμβεύουν" σε δύσκολες περιόδους: είναι σχετικά φθηνές και εύκολες στην παρασκευή, τείνουν να είναι πολύ χαμηλής ποιότητας και σχετικά φθηνές σε σχέση με άλλες ουσίες - ό,τι πρέπει δηλαδή, για να γίνουν ανάρπαστες.

β) Η φυγή από την "πραγματικότητα" - ή/και αν προτιμάς, η κατά βούληση τροποποίηση της διάθεσης, όταν κάποιος τα "βρίσκει σκούρα" είναι "δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά" ή αν προτιμάς, είναι "τρόπος να την παλέψεις, όχι όμως ο εξυπνότερος / αυτός με το μακροπρόθεσμο όφελος". Οι ευφορικές ουσίες έλκουν άτομα με τέτοιας φύσεως δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές όπως τα σκατά έλκουν τις μύγες - πόσο μάλλον σε περιόδους γενικότερης αγωνίας. Σε αυτές τις περιόδους τα άτομα που ήταν ήδη "μέσα στην φάση του τζάνκη" χώνονται πιο μέσα, και έρχονται να προστεθούν και νέα μέλη στο κλαμπ που ήταν "οριακά" ή σώζονταν "παρά τρίχα"/"λόγω περιστάσεων" από το να εκδηλώσουν με ορατότατο τρόπο την δυσπροσαρμοστική συμπεριφορά τους.

γ) Αν συνδυάσεις τα παραπάνω και πασπαλίσεις μια καλή πουτανιά από "βραχυπρόθεση ηδονή ανεξαρτήτως κόστους", "τι-είχαμε-τι-χάσαμε τύπου απελπισία" και το γεγονός πως οι αισθήσεις που προκαλούν αυτές οι ουσίες είναι πολλές φορές εντάσεως "off the charts" -αν θεωρήσεις "charts" την καθημερινή εμπειρία- τότε αυτό που παρατηρείς "στην πιάτσα" δεν είναι καθόλου "πρωτόγνωρο" ούτε πρέπει να σε εκπλήσσει. Είναι φυσική εξέλιξη των φαινομένων. Πιθανότατα λίγες διορθωτικές κινήσεις μπορούν να γίνουν τώρα και αυτές κυρίως φύσεως "περιορισμού της ζημιάς που έτσι και αλλιώς θα γίνει" - για οτιδήποτε διαφορετικό, θα έπρεπε να υπάρχουν από πριν πολίτες τέτοιου τύπου, και αν υπήρχαν δεν θα υπήρχαν πολλά άλλα προβλήματα. Ουτοπικό, μάλλον θα μείνουμε για πολύ καιρό ακόμα ρουφώντας σίσες.

Ως την επόμενη φορά, προσοχή στο "πόσο κοστίζουν" οι ψιλές σου.


Το αυθεντικό άρθρο μπορεί να βρεθεί ΕΔΩ