(Το Zyklon B γράφει τη στήλη Sci-Zophrenia στο Fridge.gr)
Περίμενα λιγουλάκι να περάσουν τα Χριστούγεννα οι Αη-Βασίληδες και οι Πρωτοχρονιές για να μην σε ξεπαραδιάσω. Τώρα που τα "παιδάκια με τα τριγωνάκια" και τα "ελαφρώς μεγαλύτερα παιδάκια στα έδρανα" σε έχουν αφήσει πανί με πανί, είναι η καλύτερη στιγμή να αφήσω την Γεωργία Μυριδάτσι να μπει κάτω από το σαρκί μου και να σου παρουσιάσω μερικά ενδιαφέροντα γκατζέτια - όχι, όχι μην τραβάς Γεωργία, έχει φερμουάρ από πίσω! Τι το ιδιαίτερο με αυτά;
Σε πρώτη φάση, είναι αρκετά φαντεζί - οπότε θα κρατήσουν το ματάκι σου κολλημένο στην οθόνη τόσο ώστε να σου πάρω το πορτοφόλι χωρίς να το καταλάβεις. Σε δεύτερη φάση -που ουδέποτε μας ενδιέφερε σε αυτή την στήλη- έχουν επί το πλείστον και λίγη επιστήμη από πίσω. Τα πολλά λόγια δεν τα σηκώνει η ελλειμματική προσοχή σου, οπότε πάμε να ταΐσουμε τα ματάκια σου!
Le Whaf
Αρχίζουμε εντυπωσιακά - ό,τι πρέπει για κάθε χιπστερά: μια νέα high tech μέθοδος για να απολαμβάνεις πανάρχαιες ντρόγκες όπως αλκοόλη ή καφεΐνη ή ακόμα και οποιοδήποτε υγρό θες, ασχέτως αν θα πειράξει το κλούβιο κεφαλάκι σου. Δεν χαλιόμαστε, ακόμα και αν είναι απλά γαστρονομική η απόλαυση. Το σκηνικό έχει ως εξής: αρχίζεις το παρτάκι με μια παράξενη καράφα, την οποία γεμίζεις με το υγρό που θέλεις, πατάς το On, περιμένεις και γεμίζεις το ποτήρι σου με βαρύτερους-από-τον-αέρα "ατμούς" του υγρού που έβαλες. Σε λίγο όλοι οι καλεσμένοι σου περιφέρονται με παράξενα ποτήρια γεμάτα ομίχλη, από τα οποία πίνουν (ναι, εδώ η πιατσέικη βερσιόν του ρήματος χρησιμοποιείται κυριολεκτικά!) με τα παράξενα καλαμάκια τους.
To Le Whaf που σου το σπρώχνουν τα The Lab Store - Paris, είναι μια ιδέα του David Edwards που κοστολογείται γύρω στα 129 ευρώ. Πώς δουλεύει αυτό το μαραφέτι; Χμ... Ουσιαστικά μετατρέπει το υγρό σε "ομίχλη", δηλαδή σε αεροζόλ (αερόλυμα - διασπορά πολύ μικρών σταγονιδίων υγρού στον αέρα) με την χρήση υπέρηχων, οι οποίοι παράγονται από μια πλάκα πιεζοηλεκτρικών κρυστάλλων. Ναι, όπως θα βιαστείς να με προλάβεις, η δημιουργία αυτής της "ομίχλης" βασίζεται στο φαινόμενο της υδροδυναμικής σπηλαίωσης (hydrodynamic cavitation) - από το στόμα σου το πήρα, μούργο!
Μην μου γουρλώνεις, δεν είναι κάτι καινούργιο το παραπάνω, με τον ίδιο τρόπο δουλεύουν αρκετοί "υγραντές χώρου με υπέρηχους". Στα αρνητικά της όλης φάσης, απ' ό,τι φαίνεται η όλη "πατέντα" δεν δουλεύει τόσο καλά, πολλές φορές η ομίχλη φεύγει από το ποτήρι σχετικά γρήγορα και... το βασικό dealbreaker για κάθε αλκοόλα: είναι αρκετά δύσκολο να νιώσεις τα αποτελέσματα του αλκοόλ με αυτή την μέθοδο. Νιώθεις απλά την γεύση και έχεις να το λες. Αν παρ' ολ' αυτά σε εξιτάρει η ιδέα της "ομίχλης σε ποτήρι", τότε τσέκαρε κολπάκια που μπορείς να κάνεις με ξηρό πάγο. Geek out with your cock out!
Fish Loft
Εδώ έχουμε ένα γκατζετάκι που "εσύ πρέπει να βάλεις το pond με τα ψαράκια" για να δουλέψει - ό,τι πρέπει δηλαδή για την ελληνική πραγματικότητα που ο καθένας έχει αυλή και λιμνούλα με ψαράκια. Αν για κάποιο διαολεμένο λόγο τυγχάνει να έχεις, φαντάσου μέσα της να δεσπόζει ένας διάφανος σωλήνας ο οποίος σηκώνεται αρκετά ψηλότερα από την στάθμη του νερού της λιμνούλας και όμως η στάθμη του νερού μέσα του φτάνει ως την κορφή - ενώ πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία, όπως μπορείς να δεις πολύ καθαρά από τα ψαράκια που μπαίνουν από κάτω, ανεβαίνουν χαρωπά ως την κορφή του και ξανακατεβαίνουν για να βγουν και να συναντήσουν τα άλλα υπέροχα ψαράκια της λίμνης! Μόλις καταργήσαμε την γνωστή φυσική; Πώς το νερό ανεβαίνει τόσο ψηλά;
Το κολπάκι είναι εξαιρετικά απλό: βάζεις τον σωλήνα μέσα στη λίμνη, τον καπακώνεις από πάνω και... ε, εκεί θα δεις πως η στάθμη του νερού μέσα του είναι ίδια με αυτή της λίμνης -- στην συνέχεια αρπάζεις μια αντλία κενού (σαν... τρόμπα φαντάσου), βάζεις το ματζαφλάρι της από κάτω μέσα στην στήλη, ώστε να βρίσκει αέρα και κάνεις το μόνο πράγμα στο οποίο είσαι καλός: τρομπάρεις ανελέητα. Αποτέλεσμα; Δημιουργείς "αρνητική πίεση" (κενό) και καθώς βγάζεις έξω τον αέρα το νερό ανεβαίνει στην στήλη! Tres Manifique! Για τιμές επικοινώνησε με τα Γερμανά, εδώ ή ακόμα καλύτερα ξύπνα τον DIY Δαίμονα μέσα σου και φτιάξε το γαμίδι με τα χεράκια σου!
Pax Vaporiser
Τι;! Δεν καπνίζεις ή δεν έχεις "δοκιμάσει" (όπως λες) κάνναβη; Τι σκατά "ανοιχτόμυαλος", "χιπ", "με άποψη" είσαι τότε; Με τι θα συνοδεύσεις τον παράξενο latte σου στα Στάρμπακς ή στα Μιγκέλ; Και τι βοτάνι θα βρωμάει το καπελάκι ή ο μπερές σου; Ποτέ όμως τέτοια παράνομα πράγματα εσύ - ιδίως όσον αφορά τη δημόσια παραδοχή τους, οπότε ας μιλήσουμε για "καπνούς". Ως νέα εκδοχή "ψαγμενέου" (ναι, ανά την ιστορία ο χιπστεράς έχει εμφανιστεί με πολλές μορφές, δεν είναι νέο φαινόμενο), οφείλεις να μην καπνίζεις τον καπνό σου αλλά να τον ατμοποιείς!
Ως τώρα οι ατμοποιητές (vaporisers) ήταν κουμούτσες ολόκληρες, όχι κάτι που θα κουβαλούσες στην τσέπη σου - πράγμα που άλλαξε όταν ήρθε στο σκηνικό το Pax Vaporiser της Ploom. O σχεδιασμός είναι όπως σου ταιριάζει, καθόλου πλουμιστός, μίνιμαλ γραμμούλα: ένα μονόχρωμο μαρκούτσι που χωράει σε ανοιχτή παλάμη, με ένα διακριτικό "λουλουδάκι-αστεράκι" LED φωτισμού το οποίο αποτελεί όλες και όλες τις ενδείξεις του και φυσικά έναν... ανιχνευτή κίνησης. Κούνα το πέρα δώθε και αναλόγως το πόση μπαταρία του έχει μείνει θα σου δώσει το ανάλογο χρώμα στο "λουλουδάκι". Άφησέ το κάτω και θα "κουλάρει" όσον αφορά την θέρμανση του καπνού σου μέχρι να το φέρεις στο στόμα σου για να ανάψει πάλι. Στο σπίτι φυσικά, έχεις την κουμούτσα φορτιστή που το κουμπώνεις πάνω για να φορτίσει - μη μασάς μια ωρίτσα θα σου πάρει μόνο.
Αν αναρωτηθείς πώς δουλεύουν αυτές οι συσκευές -elementary my dear- τότε πραγματικά αναρωτιέμαι τι κάνεις στην στήλη μου τόσο καιρό: θερμαίνουν το δείγμα σε μια θερμοκρασία πιο κάτω από αυτήν που θα συντελούταν καύση, με αποτέλεσμα πολλά συστατικά του δείγματός σου να μπορέσουν να περάσουν στην αέρια φάση (να γίνουν ατμός) για να τα εισπνεύσεις, θεωρητικά αποφεύγοντας τα "βλαβερά προϊόντα καύσης". Η τιμή του; Πίνατς, 250 ντόλαρς - ε, μου θες να μου καπνίζεις μοδάτα τον "καπνό" σου και όλοι να ρωτάνε "τιιιι είιιιιιναι αυτόοοοο", πλέρωκε λοιπόν και ρούφα υπεροπτικά - άτομα σαν εσένα κάνουν τη βιομηχανία να τσουλά! Αν είσαι καλό χιπστερόνι μπορείς να ανακαλύψεις και το "party mode" αυτής της συσκευής!
Enkaja
Όσο πληθαίνει η πληροφορία τριγύρω σου και ο ρυθμός που αυτή σε βομβαρδίζει, τόσο αφήνεις έτη φωτός πίσω τον πληροφοριακό κορεσμό και προσαρμόζεσαι στα δεδομένα: φαίνεται από τα "like" και τα "share" σου, έχεις στο τραβηγμένο το πολύ ένα διλεπτάκι να αφιερώσεις ανά τεμάχιο και γι' αυτό προτιμάς βιντεάκια (με σχετική διάρκεια) και εικόνες έναντι άλλων μορφών πληροφόρησης που "παίρνουν παραπάνω να τις λάβεις". Όπως επίσης πρακτικά προτιμάς το "φαίνεσθαι" από το "είναι" (εδώ που τα λέμε κρατάει λιγότερο το να δεις από το να επεξεργαστείς), στο ίδιο μοτίβο δαγκώνεις γερά τον "τρόπο" που σου σερβίρουν κάτι παρά την "ουσία" του. Τείνεις να λατρεύεις πολλές φορές λαμπερά περιτυλίγματα χωρίς περιεχόμενο, χορεύεις εκστατικά μωρό μου στον ρυθμό του "δεν είναι το τι λες, αλλά πώς το λες"!
Αν τα παραπάνω σε κάνουν να χαμογελάς σαν περήφανος μαλάκας, και αν συμπαθείς το αλκοόλ, τότε σου έχω την υπέρτατη πρόταση του πότη. Enkaja του Tatabi Studio - όχι απλά ένα ποτό, όχι απλά ένα κοκτέιλ, αλλά ο "υπέρτατος" τρόπος για να φτιάχνεις τα δικά σου κοκτέιλ χωρίς προαπαιτούμενη γνώση στην "μιξολογία" (αν και τούτη, με λίγο διαφορετική ορθογραφία την έχεις από τα χρόνια του δημοτικού που α αντάλλασσες πράσινα, καφετιά και ενίοτε κόκκινα μπαλάκια με τους φίλους σου).
Το Enkaja είναι ένα σύστημα παρασκευής κοκτέιλ, το οποίο έρχεται σε μικρούς κυλίνδρους που περιέχουν κάποιο υγρό, οι οποίοι "κουμπώνουν" ο ένας πάνω στον άλλον για να αναμειχθούν τα περιεχόμενά τους. Εδώ δεν έχουμε καμία ουσιαστική "επιστήμη" από πίσω, ίσως κάποια έξυπνη πατέντα για το κούμπωμα των κυλίνδρων. Οι κύλινδροι είναι μαύροι με minimal αισθητική και χωρίζονται σε "βάση" (την βάση του κοκτέιλ σου), "ποτό" και "πουτανιά" (ή όπως το λένε αυτοί "touch").
Έρχονται σε εξίσου minimal χαρτονένιες συσκευασίες, με έναν οδηγό των προκάτ υλικών τους σε έξυπνη/εύληπτη μορφή "περιοδικού πίνακα" συν ένα χαρτονένιο βιβλιαράκι "συνταγών" για διάσημα κοκτέιλ και από εκεί η υπόθεση είναι mix and match: διαλέγεις βάση, ποτό και πουτανιά, κουμπώνεις, κουνάς -κάνα δίλεπτο μάξιμουμ, μην ξεχνιέσαι!- και έτοιμο να το πιεις! Η όλη υπόθεση φαίνεται να έχει και τα αρνητικά της: οι προκαθορισμένες δόσεις, όπως επίσης και πιθανότατα το όριο κυλίνδρων που μπορείς να κουμπώσεις τον έναν πάνω στον άλλο, φαίνεται να μπορούν να δράσουν σαν περιοριστικοί παράγοντες πάνω στο τι μπορείς να δημιουργήσεις και τις γεύσεις που μπορείς να επιτύχεις. Περίμενε επίσης την τιμή του να είναι ανάλογη της δηθενιάς του. Σύμφωνα με τα παραπάνω, απαραίτητη προϋπόθεση για την χρήση του Enkaja είναι να κάνεις όλο το "κούμπωμα-μιξάρισμα" μπροστά στα μάτια μιας παρέας ομολαϊφστάιλιστών σου - προς εντυπωσιασμό, σύμφωνο με την όλη ατμόσφαιρα. Μην βιάζεσαι να βγάλεις πιστωτική κάρτα ή να φορτώσεις το Paypal σου, το Enkaja προς το παρόν αποτελεί "concept" -που λέμε στα ελληνικά- και δεν κυκλοφορεί σαν προϊόν αλλά ως ιδέα, που όταν και αν στρωθεί θα τη δεις στα ράφια.
Ως την επόμενη φορά, προσοχή που ξοδεύεις τα λεφτά σου, όπως επίσης προσοχή στο πόσο συχνά ισχυρίζεσαι πως βρίσκεσαι σε κρίση - αν όντως βρίσκεσαι και το έχεις συνειδητοποιήσει, αυτό συνήθως αντικατοπτρίζεται στις αγοραστικές επιλογές σου.
