Αγαπώ τα βιβλία.
Αυτά τα βιβλία που είναι κιτρινισμένα από τη φθορά του χρόνου και ξεχασμένα στο τελευταίο ράφι μίας βιβλιοθήκης, αυτά που σκέπασε η λήθη και η σκόνη.
Αγαπώ τα βιβλία αυτά που είναι ξεχασμένα σε εκείνο το παγκάκι και περιμένουν με νοσταλγία κάποιον να θέλει να τα πιάσει έστω και για να τα ξεφυλλίσει λίγο, αυτά που είναι στριμωγμένα σε κούτες, παρατημένα δίπλα σε κάποιο κάδο απορριμμάτων.
Αυτά τα βιβλία τα σκισμένα και γεμάτα από σημειώσεις, υπογραμμίσεις με πολύχρωμα μαρκαδοράκια και στυλό, αυτά που είναι σχεδόν διαλυμένα.
Αγαπώ τα καινούργια βιβλία, αυτά που τα συνοδεύει ακόμη το άρωμα του φρεσκοτυπωμένου χαρτιού.
Αγαπώ τα βιβλία γιατί έδωσαν φτερά στο κορμί μου να πετάξει μακριά από τη μαυρίλα, τη θλίψη, τη μοναξιά.
Γιατί ήταν ένα κερί που κράταγε την ψυχή μου στο φως όταν γύρω της υπήρχε μόνο σκοτάδι.
Αγαπώ τις σελίδες τους, διότι μέσα τους κρυβόταν η παιδική και εφηβική μου ψυχή όταν πονούσε και ήταν θλιμμένη.
Γιατί μέσα τους κρυβόμουν και χανόμουν σαν ένα παιδί που ήθελε να ξεφύγει επειδή ήξερε ότι θα το μαλώσουν όταν δουν ότι έσπασε το βάζο με το γλυκό.
Γιατί τόσα δάκρυά μου χάθηκαν μέσα στις σελίδες τους και στέγνωσαν μετά από ημέρες.
Αγαπούσα τα παιδικά παραμύθια γιατί μου έδειχναν την ομορφιά σε έναν κόσμο που δεν είχα ζήσει ακόμη και δεν έμοιαζαν με αυτά που μας «σερβίρουν» καθημερινά πολιτικοί και δημοσιογραφίσκοι φθηνών τηλεοπτικών εκπομπών για την εξυπηρέτηση των δικών τους χαλεπών συμφερόντων.
Τα αγαπώ ακόμη γιατί δε μου πούλησαν κανένα ψεύτικο «σε αγαπώ», γιατί δεν έστριψαν κανέναν μαχαίρι στην ψυχή μου.
Ήταν πάντα εδώ, χωρίς αναβολές, δικαιολογίες και «δεν μπορώ», πάντα ήταν εδώ.
Πάντα είναι εδώ.
Τα αγαπώ διότι με καταλάβαιναν ακόμη και όταν εγώ η ίδια δεν καταλάβαινα τον εαυτό μου, γιατί μου έδιναν την ευκαιρία να ταξιδέψω όταν ήθελα να ξεφύγω από όλα γύρω μου.
Γιατί σαν ένας ζωγράφος στο καβαλέτο ζωγράφιζαν επάνω στην ψυχή μου με φωτεινά και ζωηρά χρώματα.
Το βιβλίο δεν το αντιμετώπισα ποτέ ως κάτι άψυχο, αλλά ως την ψυχή αυτού που το έγραψε.
Ένιωθα ότι συνομιλούσα μαζί με το συγγραφέα του, ότι η πένα αποτυπωμένη σε ένα χαρτί μπορούσε να ξεπεράσει το χρόνο, το θάνατο, το όποιο απροσπέλαστο εμπόδιο, βίωνα μία συνάντηση και συνομιλούσα με έναν άνθρωπο ο οποίος είχε πεθάνει εκατομμύρια χρόνια πριν.
Και αυτή ακριβώς είναι η μαγεία του..
