Η εκλογική μονομαχία τους τελευταίους μήνες έχει εξελιχθεί κυριολεκτικά σε ένα αμερικάνικο, φτηνό δράμα, το οποίο αφήνει την ισχυρή δύναμη του κόσμου διχασμένη. Αν οι Νορβηγοί ήταν διχασμένοι δεν θα πολύ ενδιαφερόμασταν για αυτή την παγωμένη χώρα. Οι ΗΠΑ όμως εκτελούν ρόλο ρυθμιστή στο που κατευθύνεται όλος ο πλανήτης, για τις πολιτικές κυβερνήσεων, κινούν τα νήματα των παγκόσμιων εξελίξεων, άρα οι εκλογές αυτές επηρεάζουν τις ζωές μας έμμεσα ή άμεσα. Ο διχασμός αυτός εντοπίζεται πολύ χονδρικά μεταξύ Δημοκρατικών έναντι Ρεπουμπλικάνων, των δύο κλασσικών Αμερικάνικων πόλων αλλά οι ρίζες του είναι βαθύτερες.
Το ίδιο το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων φάνηκε διασπασμένο τη προηγούμενη εβδομάδα στο συνέδριο τους, όταν ο Ted Cruz αποφάσισε να μην στηρίξει τον πρώην ανταγωνιστή του, Donald Trump, δημιουργώντας ένα κύμα μίσους εναντίον του από τους φανατικούς Trump υποστηρικτές. Ωστόσο αυτή η αμφισβήτηση της εξουσίας του Trump, δεν υπήρξε καθοριστική για να προκαλέσει ραγίσματα στη δύναμη του υποψηφίου δισεκατομμυριούχου ο οποίος τρέχει ακάθεκτος προς το λευκό οίκο. Ούτε που τον ακούμπησε θα λέγαμε. Μέχρι και η αποδοκιμασία του πιο μισητού προέδρου στην ιστορία της Αμερικής, George Bush, προς τον Trump πέρασε απαρατήρητη. Ίσως η μικρή αντιγραφούλα της συζύγου Melania Trump του λόγου της Michelle Obama να προκάλεσε αστεία και μικρή κατακραυγή κατά τους, αλλά σύντομα ξεχάστηκε. Εξάλλου η Melania είναι πολύ όμορφη και σέξι για να την μισήσει ο μέσος αμερικάνος ρεπουμπλικάνος που αγαπά τα westerns και τις cowboy ιστορίες. Με λίγα λόγια, ο Trump στέκει σθεναρός... ίσως περισσότερο από ποτέ. Κάθε τρομοκρατική επίθεση από ISIS και μη μεταφράζεται υπέρ του μάτσο, επιθετικού στυλ που έχει κατά της τρομοκρατίας. Παρουσιάζεται ως ο απόλυτος προστάτης που θα εκριζώσει κάθε εξτρεμιστικό μουσουλμανικό στοιχείο. Ακόμα και το αιματοκύλισμα ομοφυλόφιλων στο Orlando τον έκανε να προσελκύσει κοινό, από μία μερίδα ανθρώπων στην οποία δύσκολα θα ήλπιζε υπό διαφορετικές συνθήκες.
Η απολαυστική όμως δραμεντί βρίσκεται στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών, η Hillary Clinton, καθόλου αγαπητή στη μεσαία τάξη των Αμερικάνων, αλλά ούτε και από τους νέους millennials, θεωρείται μία αδύναμη υποψήφια. Ο φεμινιστικός της λόγος, ίσως επικοινωνιακά θα μπορούσε να θεωρηθεί το δυνατό της χαρτί, να προωθήσει την ίδια ως η leader των γυναικών έναντι του εμφανής μισογυνισμού του Donald Trump, που εν μέρει έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό. Συνάμα, η επιλογή του Tim Kaine ως vice – president της, θεωρήθηκε μία εξαιρετική επιλογή για να φέρει κοντά της ακόμα περισσότερο τους Λατίνους (οι οποίοι ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις) αλλά ακόμα και τους πιο πιστούς οπαδούς του Bernie Sanders. Ωστόσο η περίοδος χάριτος για αυτή της την επιλογή ήταν μικρή.
Η αποκάλυψη ότι η υποψηφιότητα του Bernie Sanders υπέστη μποικοτάζ από το ίδιο το Δημοκρατικό κόμμα, ήρθε να ρίξει πολύ λάδι στη φωτιά, προκαλώντας την αντίδραση του ίδιου του Bernie Sanders, ο οποίος ίσως μετάνιωσε την υποστήριξη που παρείχε τις προηγούμενες μέρες στη Hillary Clinton. Η πρόεδρος της επιτροπής του Δημοκρατικού κόμματος παραιτήθηκε κακήν κακώς. Οι υποστηρικτές του Bernie οι οποίοι ποτέ δεν αποδέχθηκαν την Clinton ως αρχηγό του κόμματος τους, ξεσηκώθηκαν και άρχισαν τις διαδηλώσεις. Το κλίμα κρίνεται άκρως διχαστικό με τους δημοκράτες να διαλύονται, δίνοντας στον Trump κάποιες από τις καλύτερες μέρες της ζωής του.
Ο Trump με τις επικίνδυνες απόψεις, τον έντονο συντηρητισμό, μισογυνισμό, ομοφοβία, ο Trump που αρνείται την κλιματική αλλαγή, που θεωρεί αποδεκτό να κοροϊδεύει άτομα με αναπηρίες, που στοχεύει ολόκληρες κοινωνικές ομάδες βρίσκεται μία ανάσα πριν από το Λευκό Οίκο. Φιλελεύθερος λόγος δεν υπάρχει απέναντι του, πράγμα που φαντάζει αστείο, αν η ίδια η Αμερική δεν έχει φιλελεύθερο λόγο πως ελπίζουμε στην εξάπλωση του στον υπόλοιπο κόσμο; Αντίθετα, απέναντι του στέκεται μία πολιτικός όπου μεγάλο κομμάτι των Δημοκρατών δείχνουν να μισούν, που ο κόσμος θεωρεί εντελώς διεφθαρμένη.
Το #CrookedHillary έχει γίνει σύνθημα!
Μόνο με μία ματιά στο internet στα σχόλια που γίνονται στις δημοσιεύσεις της στα social media αρκεί για να συνειδητοποιήσεις ότι δεν πρόκειται να κερδίσει καθόλου εύκολα τη προεδρεία η Hillary... ήδη οι δημοσκοπήσεις αρχίζουν να την εγκαταλείπουν, λέγοντας της το τραγικό όχι. Ο Sanders ο οποίος αποδεδειγμένα έχει περισσότερο gel στο νεανικό κοινό, μένει στο background και οι κινήσεις του δεν είναι εξακριβωμένες στο πως σκοπεύει να κινηθεί, οι υποστηρικτές του φροντίζουν να του υπενθυμίζουν να μείνει στη καμπάνια έναντι της Clinton και να μην παραιτηθεί. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν έχει επίσημα σταματήσει τη καμπάνια του. Ωστόσο η πολιτική υποστήριξης της Clinton είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί, προσθέτοντας όμως την πιο προοδευτική ατζέντα του Sanders ως φαινομενική προϋπόθεση. Ο κατακερματισμός του κόμματος δεν σταματά εκεί, η Jill Andrew, η αρχηγός των πρασίνων, περνά από την αφάνεια στην επιφάνεια, έρχεται να πάρει και αυτή το μερτικό της από το πεδίο μάχης. Μάλιστα κάλεσε πρόσφατα και τον ίδιο τον Sanders να πορευτεί μαζί της, ενώ ήδη πολλοί οπαδοί του δηλώνουν ότι θα την ψηφίσουν. Η πλειοψηφία της νέα γενιάς, των μειονοτήτων, οι οποίοι μέχρι χθες φώναζαν “Feel the Bern” είναι πολιτικά άστεγοι και το ποσοστό τους σε αριθμούς είναι πιθανώς ο καταλυτικός παράγοντας για νίκη η ήττα του Trump. Η απουσία ουσιαστικών επιλογών ανάμεσα σε Trump – Clinton οδηγεί τους πολίτες να αναζητούν τρίτες λύσεις, οι οποίες όμως λύσεις πέρα από την ενίσχυση που θα αποκτήσουν, είναι μαθηματικά σίγουρο ότι δεν πρόκειται να απειλήσουν σθεναρά για την προεδρεία της Αμερικής. Με το να χωρίζονται οι δημοκράτες ανάμεσα σε Clinton, απογοητευμένους Sanders και νέο υποστηρικτές πρασίνων, οδηγούν τον Trump στην απόλυτη εξουσία στις ΗΠΑ.
Οι απόψεις του, δεν εμπεριέχουν ίχνος φιλελεύθερου λόγου, ίχνος των κεκτημένων που κατόρθωσαν πολλά κινήματα τις τελευταίες δεκαετίες. Ο αυξανόμενος ρατσισμός κατά των μαύρων δεν δείχνει να κοπάζει, αλλά αυξάνεται ραγδαία, πλέον και με τη προεδρική βούλα!
Οι ομοφυλόφιλοι θα προστατευτούν από τους τρομοκράτες όπως του υποσχέθηκε ο μεγαλόψυχος Trump ότι θα πράξει για αυτούς, αλλά ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις από την επόμενη μέρα της εκλογής του θα είναι δεύτερης κατηγορίας πολίτες. Οι γυναίκες ωστόσο... σίγουρα δεν πρόκειται να κάνουν μεγάλα βήματα όπως θα περίμενε κάποιος από το φεμινιστικό κίνημα του 21ο αι. Όσο για τους μετανάστες, η είσοδος στην Αμερική ακόμα και για τον νόμιμο μετανάστη, δεν θα γίνεται με καθόλα φιλικούς όρους. Ο συντηρητισμός απλώνει τα πλοκάμια του σε όλες τις πολιτείες και έπειτα από τη μητρόπολη, μαμά Αμερική σε όλο τον κόσμο.
Οι επιθέσεις κατά μαύρων πολιτών, αστυνόμων, αλλά και τα ρατσιστικά γεγονότα της καθημερινότητας, έρχονται να παρουσιάσουν ένα ακόμη πιο διχασμένο λαό. Κυρίως τα ακραία δεξιά στοιχεία αλλά και οι άκρα αριστερές απόψεις έρχονται σε σύγκρουση αφήνοντας τη κοινωνία χωρίς λογική, ουσιαστικά προοδευτική, δυναμική και συγκρατημένη φωνή... ιστοριούλα που μας θυμίζει την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων.
Η Αμερική κάνει την αρχή.
Η πιο “φιλελεύθερη” οχτάχρονη πολιτική Obama της pop κουλτούρας σταματά! Την θέση της παίρνει το πρότυπο του βαρύ, badass άντρα Putin, Trump, που θα κατακτήσει τον κόσμο, θα φέρει δόξα και τα περασμένα μεγαλεία στο έθνος του. Εξάλλου μην ξεχνάμε την αμοιβαία συμπάθια που μοιράζονται οι τελευταίοι.
Εν κατακλείδι, αν έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ δύο τεράτων σίγουρα το τέρας με τις λιγότερες εξάρσεις κρίνεται η καλύτερη επιλογή. Ωστόσο τον φόβο της επιβίωσης σου δεν τον γλιτώνεις σε καμία από τις δύο σημερινές προτάσεις.
Πλέον παραμένουμε θεατές σε μία παρτίδα τράπουλα που παίζει ένας άλλος λαός για εμάς.
Νταλιάνης Ευγένιος
