και το γέλιο σου αχ που ξελογιάζει

και που λιώνει στο στήθος την καρδιά μου

σου τ΄ ορκίζομαι" γιατί μόλις που πάω να

σε κοιτάξω νιώθω ξάφνου μου κόβεται η μιλιά μου

μες στο στόμα η γλώσσα μου

στεγνώνει" πυρετός κρυφός με σιγοκαίει κι

ούτε βλέπω τίποτα ούτε ακούω μα

βουίζουν τ΄ αυτιά μου κι ένας κρύος ιδρώτας

το κορμί μου περιχάει" τρέμω σύγκορμη αχ

και πρασινίζω σάν το χόρτο και λέω πώς λίγο ακόμη"

λίγο ακόμη και πάει θα ξεψυχήσω.

Σαπφώ- «Θεός μου φαίνεται...» σε μετάφραση Οδυσσέα Ελύτη

φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν

ἔμμεν' ὤνηρ ὄττις ἐνάντιός τοι

ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί-

σας ὐπακούει,

καὶ γελαίσας ἰμέροεν, τό μ' ἦ μὰν

καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν.

ὠς γὰρ ἔς σ' ἴδω βρόχε' ὤς με φώναι-

σ' οὐδ' ἒν ἔτ' εἴκει,

ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ἔαγε, λέπτον

δ' αὔτικα χρῷ πῦρ ὐπαδεδρόμηκεν,

ὀππάτεσσι δ' οὐδ' ἒν ὄρημμ', ἐπιρρόμ-

βεισι δ' ἄκουαι:

ἔκ δέ μ' ἴδρως κακχέεται, τρόμος δὲ

παῖσαν ἄγρει, χλωροτέρα δὲ ποίας

ἔμμι, τεθνάκην δ' ὀλίγω 'πιδεύης

φαίνομ' ἔμ' αὔτᾳ.