Ο μπαμπάς μας δεν παραπονιέται.

Ό,τι πρέπει να κάνει θα το κάνει, αν και μπορεί να αγχωθεί.

Αλλά δε λέει ποτέ "κάνε κι εσύ κάτι, τι κάθεσαι!". Έχει κατανόηση και, αν καμιά φορά γίνεται υπερβολικά αυστηρός, η μαμά τον επαναφέρει στην τάξη θυμίζοντάς του ότι τα παιδιά βλέπουν τον κόσμο με διαφορετικά μάτια.

Αλλα ο μπαμπάς μας βλέπει τον κόσμο με μια απλή, περιεκτική και ουσιαστική ματιά. Γι' αυτό η γνώμη του είναι πάντα ευπρόσδεκτη και λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν.

Όταν δεν απαντάει ανασηκώνοντας απλά τους ώμους σε έκφραση άγνοιας ή αδιαφορίας, σημάδι ότι το θέμα υπό συζήτηση δεν είναι άξιο λόγου, τότε η μονολεκτική έως μονοφραστική απάντησή του θα έχει πιάσει την όλη ουσία του θέματος.

Ο μπαμπάς μας είναι ουσιαστικά μοντέρνος άνθρωπος, ελεύθερος από προκαταλήψεις και στερεότυπα. Τόσο που μερικά πράγματα που είναι σχεδόν αυτονόητα – ή κατανοητά – σε πιο "παραδοσιακά" περιβάλλοντα, του φαίνονται τελείως παράλογα.

Αν ακούσει ότι ένας άλλος μπαμπάς δεν παίζει με την κόρη του και τις κούκλες της, υψώνει τα φρύδια με απορία σαν να του έχεις πει ότι δεν δίνει στο παιδί παγωτό.

Το αν οι δουλειές του σπιτιού είναι γυναικεία ή αντρική δουλειά το βρίσκει εξίσου παράλογο με το ερώτημα αν το κρινολίνο ή η φουστανέλα είναι γυναικείο ή αντρικό ρούχο. Είναι εκτός εποχής, αναχρονιστικό και τελικά άσχετο με τη ζωή μας, οπότε δεν το σκεφτόμαστε καν.

Για το μπαμπά μας υπάρχουν απλά δουλειές που πρέπει να γίνουν, και αυτός που μπορεί να τις κάνει πρέπει να τις κάνει.

Ο μπαμπάς μας δεν ενδιαφέρεται και τόσο για την εξωτερική εμφάνιση, ούτε τη δική του, ούτε των άλλων. Φοράει τα ίδια ρούχα κάθε μέρα, μέχρι να μπουν στο καλάθι των απλύτων, οπότε και αλλάζει συνδυασμό.

Αγαπάει τη μαμά γιατί – κατά τα λεγόμενά του – περνάει καλά μαζί της. Δεν τον πτόησαν ποτέ επιπλέον κιλά, λιγότερα κιλά, ραγάδες και κατεστραμμένο από την εγκυμοσύνη δέρμα.

Τόσο λίγο τον νοιάζει, που, όταν η μαμά έχασε πολλά κιλά και έγινε στυλάκι, εκείνος δεν το θεώρησε άξιο λόγου. Εξάλλου πώς να παρατηρήσεις τη σταδιακή αλλαγή στο σώμα κάποιου που τον βλέπεις καθημερινά; Έτσι η μαμά έπρεπε να το πάρει απόφαση, ότι όποιες αλλαγές κάνει στον εαυτό της θα τις κάνει επειδή εκείνη τις θέλει πραγματικά.

Ο μπαμπάς μας δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα εύκολα σε καταστάσεις αυξημένου άγχους. Σε εκείνες τις φάσεις γίνεται απότομος, και καμιά φορά βάζει τις φωνές.

Αλλά εκεί είναι που παρεμβαίνει η μαμά με καθησυχαστικά λόγια, λίστες, οργάνωση και πρόγραμμα, για να τον ηρεμήσει και να τον διαβεβαιώσει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο τα φαντάζεται.

Ο μπαμπάς μας έχει μανία με την αναλογική φωτογραφία! Τόσο που εμφανίζει μόνος του τα φιλμ στο μπάνιο. Η μαμά χαίρεται που ο μπαμπάς έχει ένα χόμπυ που το αγαπάει τόσο – αρκεί αυτό το χόμπυ να μην παίρνει διαστάσεις εμμονής! Άσε που το χόμπυ του μπαμπά εξασφαλίζει την ύπαρξη πολλών, μα πολλών φωτογραφιών, κάτι που αρέσει στη μαμά.

Ο μπαμπάς μας παραδέχεται τα λάθη του! Η μαμά λέει ότι αυτό είναι ένα πολύ, πολύ σπάνιο προσόν.

Ο μπαμπάς μας δεν είναι τέλειος. Όταν όμως κάνει τη μικρή αεροπλανάκι, και ακούει το κελαριστό παιδικό γελάκι, γελάνε και τα μουστάκια του, και γι' αυτό δεν μπορούμε παρά να τον λατρεύουμε.

Ο μπαμπάς μας καμιά φορά χάνει την υπομονή του, αλλά όταν του λέμε "μη φωνάζεις μπαμπά", μας αγκαλιάζει, ζητά συγγνώμη και γλυκομιλά.

Ο μπαμπάς μας δεν είναι κοινωνικός, αλλά εμάς δε μας νοιάζει.

Ο μπαμπάς μας δεν είναι ιδιαίτερα μεγαλόσωμος, και μάλλον δε θα μπορούμε στο μέλλον να περηφανευόμαστε στην αυλή του σχολείου "ο δικός μου ο μπαμπάς μπορεί να νικήσει τον δικό σου". Αλλά στην εποχή μας, νομίζω, η δήλωση "ο δικός μου μπαμπάς μπορεί να ρίξει την ιστοσελίδα του δικού σου" είναι μια πολύ τρομακτικότερη απειλή.

Ο μπαμπάς μας έχει πολλά ελαττώματα, αλλά η μαμά μας δεν θα τον άλλαζε με κανέναν, γιατί όπως λέει, τα ελαττώματά του είναι ακριβώς εκείνα που της ταιριάζουν. Και ελπίζει κι εκείνος να νιώθει το ίδιο γι' αυτήν!

Πηγή: engamovios.com