Mother Jones, η πιο επικίνδυνη γυναίκα της Αμερικής

18.12.2013
Mother Jones, η πιο επικίνδυνη γυναίκα της Αμερικής

Ένα βίντεο μόλις 34 δευτερολέπτων από το 1930, σε πλημμυρίζει ερωτήματα. Το πρώτο είναι πόσοι γνωρίζουν τη «Μητέρα» Jones. Πόσοι γνωρίζουν την ιέρεια της ανυπακοής. Και ύστερα… Γιατί η Ελλάδα, στη μεγαλύτερη κρίση, οικονομική-κοινωνική- πολιτική, που διανύει μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, δεν διαθέτει επικίνδυνες γυναίκες (και άντρες) που θα μείνουν στην ιστορία;

Γιατί αποθεώνεται ο πολιτικός, συνδικαλιστικός και δημοσιογραφικός πουριτανισμός.

Γιατί επικρατεί ένας ιδιότυπος και επικίνδυνος καθωσπρεπισμός όπου όλα πρέπει να λέγονται «τόσο, όσο», «μην τυχόν και…»;

Ας γυρίσουμε, όμως, στη θρυλική Mary Harris «Μother» Jones, δασκάλα και μοδίστρα και στο μοναδικό βίντεο- ντοκουμέντο που την έχει καταγράψει σε ηλικία 93 ετών, την 1η Μαϊου του 1930, λίγους μήνες πριν τον θάνατό της.
Η θρυλική «Μητέρα» Jones, όπως τη φώναζαν, ήταν από τις πρώτες γυναίκες που σε δύσκολους καιρούς δίδαξε ανυπακοή. Γι αυτό και τα συμβατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης της εποχής την χαρακτήρισαν ως την πιο επικίνδυνη γυναίκα της Αμερικής.

Η «Μother» Jones, που φορούσε πάντα μαύρο φόρεμα, μαύρο καπέλο και άσπρη δαντέλα στο λαιμό στη μνήμη του άντρα της και των τεσσάρων παιδιών της που έχασε από επιδημία κίτρινου πυρετού, θα μπορούσε  να είναι μια γραφική μαμαδίστικη φιγούρα. Το σύμβολο της μηλόπιτας και της κερασόπιτας. Όμως, όχι, εκείνη επέλεξε να γίνει μια ενοχλητική και απείθαρχη γυναίκα, οργανώνοντας απεργίες, αγωνιζόμενη για τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ορυχεία και πρωτοστατώντας στον αγώνα κατά της παιδικής εργασίας.

Με «όπλο» τις σφουγγαρίστρες!Οι μέθοδοι οργάνωσης και διαμαρτυρίας που χρησιμοποίησε ήταν πρωτοφανείς για την εποχή ενώ κατάφερε να ενώσει στον κοινό αγώνα λευκούς και αφροαμερικάνους. Εκτός από τους εργάτες στις διαμαρτυρίες επέμεινε και συμμετείχαν γυναίκες και παιδιά. Με τις γυναίκες των εργαζομένων, μάλιστα, δημιούργησε τις πρώτες ομάδες περιφρούρησης των απεργιών όπου μπροστά στην είσοδο των μεταλλείων στέκονταν εκατοντάδες γυναίκες με όπλο τις σφουγγαρίστρες και στις σκούπες τους και εμπόδιζαν όσους επιχειρούσαν να σπάσουν την απεργία.

Οργάνωσε ακόμα και πορείες με παιδιά που δούλευαν με το σύνθημα «Θέλουμε να πάμε σχολείο και όχι στο ορυχείο».
Ο χαρακτηρισμός της πιο επικίνδυνης γυναίκας της Αμερικής της δόθηκε το 1902, μετά την επιτυχία που είχε η διοργάνωση της απεργίας των εργαζομένων στα ορυχεία.

Ένα χρόνο μετά, ξεκίνησε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της χαλαρής εφαρμογής των νόμων για την παιδική εργασία στα ορυχεία της Πενσυλβάνιας και πραγματοποίησε πορεία από την Φιλαδέλφεια στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν το σπίτι του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Θίοντορ Ρούσβελτ και το 1905 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του συνδικάτου Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (Industrial Workers of the World-IWW).
Φυλακίστηκε πολλές φορές αλλά δεν έκανε πίσω.

«Είμαι hell raiser»

Ο λόγος της επιθετικός και πολύ μπροστά από την εποχή της, ίσως και από την εποχή μας που διακρίνεται από μια μη μου άπτου αντίληψη της αντιμετώπισης της κρίσης με φιλοδωρήματα, φιλανθρωπίες και χριστουγεννιάτικα μπαζάρ για τους φτωχούς.
Να τι έλεγε, τότε, στις αρχές του 1900:
«Δεν είμαι φιλάνθρωπος, είμαι ένα ενοχλητικό, απείθαρχο άτομο (στην ομιλία της χρησιμοποίησε τη φράση hell raiser). Όποια μάχη κι αν δίνετε, μην την δίνετε σαν κυρίες!
Ο Θεός έκανε τις γυναίκες και η συμμορία των κλεφτών του Ροκφέλερ έκανε τις κυρίες.
Ρώτησα κάποτε έναν άνθρωπο στη φυλακή γιατί βρισκόταν εκεί και μου είπε ότι είχε κλέψει ένα ζευγάρι παπούτσια. Του είπα ότι αν είχε κλέψει ένα σιδηρόδρομο θα ήταν τώρα ένας από τους γερουσιαστές των ΗΠΑ.
Αν θέλουν να με κρεμάσουν, ας το κάνουν. Και από το ικρίωμα θα φωνάζω “ελευθερία για την εργατική τάξη”».

ΥΓ
Γιόρτασε τα 100 στα 93!
Το βίντεο-ντοκουμέντο είναι από τα 93α γενέθλιά της το 1930. Όμως μη πειθαρχώντας ακόμα και στο χρόνο, τους είπε ότι γιορτάζει τα 100, αν και γεννημένη το 1837.

ΥΓ2
To περιοδικό με το όνομά της 
Το 1976, κυκλοφόρησε το περιοδικό Mother Jones, ένα εναλλακτικό πολιτικό και κοινωνικό περιοδικό με έμφαση στην αποκαλυπτική δημοσιογραφία με στόχο να ενημερώσει και να εμπνεύσει ένα πιο δίκαιο και δημοκρατικό κόσμο.
Το περιοδικό κυκλοφορεί μέχρι σήμερα ενώ το site θεωρείται από τα πιο ενημερωμένα και αντισυμβατικά αφού αγγίζουν θέματα ταμπού για τις ΗΠΑ και όχι μόνον.

Πηγή: kar.org.gr