Είχε την ατυχία να ορφανέψει νωρίς από γονείς, στην ηλικία των 15, κι ενώ είχε ήδη αρχίσει την χρήση ναρκωτικών. Από τα 19 της και μετά αυτό συνδυάστηκε και με υπερβολική χρήση αλκοόλ, ενώ πέρασε και στην πορνεία για περίπου 7 χρόνια.
Το σημαντικό είναι ότι εδώ και λίγα χρόνια η Ελένη έχει ξεφύγει από όλα αυτά και έχει δημιουργήσει και μια σχέση με την οποία συζεί και είναι και πολύ καλά. Επιπλέον μαζί μου στην ψυχοθεραπεία, για το θέμα που με επισκέφθηκε και δεν χρειάζεται να αναφέρω, πετύχαμε πολύ καλά αποτελέσματα και ολοκληρώσαμε πριν μερικές μέρες.
Όταν η Ελένη ξέφυγε από όλα αυτά και μόλις είχε ξεκινήσει την σχέση της, επισκέφθηκε έναν κληρικό αναζητώντας τον προσωπικό της εξομολόγο και πνευματικό σε μια προσπάθεια να "ηρεμήσει μέσα της", όπως μου είπε. Στην πρώτη της εξομολόγηση πριν αναφερθεί σε όλα τα άλλα "μαύρα" μονοπάτια της ζωής της, αναφέρθηκε στην σχέση που μόλις είχε ξεκινήσει και την γέμιζε τόσο πολύ. Ο πατήρ της είπε "συζείς χωρίς να έχεις παντρευτεί; Αυτό είναι πορνεία".
Όπως μου είπε η Ελένη της ήρθε να βάλει τα γέλια. Δεν θέλησε να πει τίποτα άλλο στην εξομολόγησή της, σηκώθηκε και έφυγε. Πάνω σε αυτό μου είπε κάτι που εγώ θεωρώ πραγματικά σοκαριστικό: "Πέρασαν πολλοί άντρες από πάνω μου, δεν ένοιωσα κανείς να προσβάλλει την ζωή μου περισσότερο από ότι ο συγκεκριμένος παπάς. Με πλήγωσε όσο κανείς. Με είπε πόρνη για τη σχέση μου".
Πόσο άδικο είναι να στιγματίζεις, ίσως την μοναδική ωραία περίοδο στην ζωή ενός ανθρώπου, την όμορφη ανθρώπινη σχέση του, ενός ανθρώπου που έχει περάσει τόσα πολλά; Πόσο "πνευματικό" είναι να ονομάζεις πορνεία τον πραγματικό έρωτα; Και πόσο γελοίο μπορεί αυτό να γίνει όταν το λες σε μια γυναίκα που γνωρίζει την πορνεία καλύτερα από τον καθένα; Βέβαια πολλοί θα πούνε εντάξει, ένας κληρικός ήταν ανάμεσα σε τόσους, δεν είναι όλοι έτσι.
Δεν θα διαφωνήσω. Ούτε και θα συμφωνήσω όμως. Δεν τον γνωρίζω τον συγκεκριμένο ιερέα και δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνω την ιερότητά του. Θα κρίνω όμως τη νοοτροπία.
Τη νοοτροπία της εκκλησίας μπορώ να την κρίνω γιατί ανήκει σε όλους μας. Και θα την κρίνω γιατί θέλω μια εκκλησία με ιερείς πρώτα ανθρώπους και μετά ιερείς. Θέλω μια εκκλησία που να αποδέχεται πριν να κρίνει. Θέλω μια εκκλησία που να ακούει και να κατανοεί, έξω από τα δικά της στερεότυπα. Να δει η ίδια αν χωράει στη ζωή των ανθρώπων κι όχι να προσπαθεί να χωρέσουν οι άνθρωποι μέσα στην δική της "ζωή".
Και δεν το θέλω μόνο εγώ.Το θέλει και η Ελένη....
Γράφει ο Μερσινιάς Θωμάς, Κλινικός Ψυχολόγος MSc
Πηγή: enfo.gr
