Μενέλαος Λουντέμης: «Σίσυφος»

23.03.2017
Μενέλαος Λουντέμης: «Σίσυφος»

Πώς να την κυλήσω και τούτη τη νύχτα;

Ένας Σίσυφος έχω γίνει.

Ένας Σίσυφος που σπρώχνει τη νύχτα.

Μα κείνη δεν προχωρεί.

Είναι γιατί της έχουν δεμένα τα σφυρά

με μολύβια του βαρυποινίτη.

Οι μέρες πνίγηκαν στην Δύση.

Πίσω απ'τους όγκους των βουνών

Πού φραξαv το πέρασμα του ήλιου,

Μην τύχει κι έρθει και σ' εμέ το Σίσυφο

Και μου χαιδέψει τα μαλλιά

Μη μου πει "Καλημέρα"

Χρόνια ρωτούσα...γιατί;

Γιατί σε μένα αυτή η τιμωρία;

Μα σήμερα το βρήκα.

Ο λόγος είναι που---

σαν είμουνα παιδάκι---

Ζωγράφιζα περιστέρια

με λυτά φτερά.

 

 Μενέλαος Λουντέμης, «Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς»

CoverPhoto: John Dugdale, Self Portrait with Lilacs for Walt Whitman