Δυο μήνες αργότερα, ωστόσο, διψώντας για ανεξαρτησία, εγκαταλείπει το σπίτι της μητέρας της, βρίσκει έναν χώρο δικό της και αρχινά να μεγαλώνει μόνη το παιδί της.
Οκτώ χρόνια πριν από το θάνατό της, η Αμερικανίδα ποιήτρια και πεζογράφος, με την γεμάτη ποικίλες εμπειρίες ζωή, γράφει και δημοσιεύει την ακόλουθη, συμβουλευτικού χαρακτήρα, επιστολή στον νεότερο εαυτό της.
MAYA ANGELOU
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
Αγαπημένη μου Μαργαρίτα,
Δεν βλέπεις την ώρα να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου.
Δεν θες κανέναν να σου λέει τι ώρα θα πρέπει να γυρίσεις το βράδυ ή πώς να μεγαλώσεις το παιδί σου.
Θ’ αφήσεις το μεγάλο και άνετο σπίτι της μητέρας σου, και ‘κείνη δεν πρόκειται να σ' εμποδίσει, γιατί σε ξέρει πολύ καλά, για να τολμήσει κάτι τέτοιο.
Άκου, όμως, τι έχει να σου πει:
Σαν βγεις από την πόρτα μου, μην επιτρέψεις σε κανέναν να σ’ αναθρέψει -έχεις ήδη ανατραφεί.
Ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος.
Σε κάθε σχέση σου, θα πρέπει να δείχνεις πρόθυμη να προσαρμοστείς.
Και να θυμάσαι, μπορείς πάντα να γυρίσεις σπίτι.
Θα επιστρέψεις και πάλι πίσω όταν ο κόσμος σε τσακίσει -ή όταν αποτύχεις μπρος στα μάτια του.
Μα μόνο για δυο-τρεις εβδομάδες κάθε φορά.
Η μητέρα σου θα σε κανακέψει και θα σου φτιάξει το αγαπημένο σου φαγητό, φασόλια κόκκινα με ρύζι.
Θα σου γίνει συνήθεια να επιστρέφεις για να σε λυτρώνει κάθε φορά η μάνα σου -κι αυτό είν' ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που θα σου προσφέρει, μαζί με την ανεκτίμητη συμβολή της στην ενδυνάμωση του θάρρους σου.
Νά 'σαι γενναία· όχι, όμως, παράτολμη.
Με περηφάνια να πορεύεσαι, έτσι όπως σου αξίζει,
Μάγια
Μετάφραση: Νικολέττα Σίμωνος
Πηγή: parmoimeme
H Μάγια Αγγέλου (Dr. Maya Angelou[α] - γεννημένη ως Marguerite Johnson) (Σαιντ Λούις, Μισούρι, 4 Απριλίου 1928 - Winston-Salem, Βόρεια Καρολίνα, 28 Μαΐου 2014) ήταν βραβευμένη αφροαμερικανίδα ποιήτρια, πεζογράφος, ακτιβίστρια και καθηγήτρια πανεπιστημίου, η οποία ανέδειξε την εμπειρία του να είναι κανείς Αφρικανικής καταγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρείται ως μια από τις πιο σπουδαίες Αμερικανίδες ποιήτριες και συγγραφείς, ως «μια από τις σημαντικότερες καλλιτεχνικές μορφές της Αμερικής κατά την τελευταία 50ετία» και ως μια από τις «μεγαλύτερες μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας».
