Που παρακολουθεί απ' το παράθυρο προσπαθώντας να δει εκείνη τη νοσοκόμα

Όπως αλλάζει στολές που είναι διάφανες οπωσδήποτε στην εσωτερική αυλή
ενός γειτονικού νοσοκομείου,

Τη μουσική (τα αισθήματα ψιλοκοσκινίζονται μέσα από μικρές αδέσποτες νότες από ένα ράδιο)·έπειτα συνεχίζουν

Να υψώνονται τόσο γρήγορα
και καθαρά που φαίνονται
να καταργούν όλα τα αντικείμενα.

Μόνο κάποιος

Στο επίπεδο της γης μπορεί να διακρίνει
Πώς το αίσθημα συνδέεται με μια κλωστή από ένα μέτωπο, χέρι ή πόδι

Και πως τα άτομα

Στο ύψος των τραγικών τους στιγμών

Θυμίζουν σκαντζόχοιρους ή μαξιλαράκια με καρφίτσες.

M. Benedikt, «Μερικά Αισθήματα» (Συγκομιδή - Σύγχρονοι ξένοι ποιητές, εκδ. Γνώση), μτφ. Β. Καραβίτης