Είναι η συνεχής εκείνη μαθησιακή διαδικασία μέσα από την οποία μεταφέρεται κεκτημένη γνώση από τους διδάσκοντες στους διδασκόμενους με σκοπό...
Με σκοπό;
Ας κάνω μια παύση εδώ και ας προσπαθήσουμε να αναρωτηθούμε: Ποιος είναι τελικά ο σκοπός της εκπαίδευσης; Μπορεί να απαντήσει κανείς στο ερώτημα εύκολα; Έχει άραγε κάποιος στις μέρες μας έτοιμη και ξεκάθαρη την απάντησή του στο συγκεκριμένο ερώτημα;
Οι περισσότεροι θα διαπιστώσουν ότι είτε δεν το έχουν σκεφτεί καθόλου είτε έχουν στο μυαλό τους κάτι αφηρημένο όπως "ένα καλύτερο μέλλον" ή "διευρυμένους ορίζοντες".
Ο Martin Luther King Jr. συνόψισε βέβαια την απάντησή του πολύ όμορφα στο:
Ευφυΐα συν χαρακτήρας – αυτός είναι ο σκοπός της πραγματικής εκπαίδευσης! Martin Luther King Jr.
Θα αποπειραθώ λοιπόν να κάνω την πρόσθεση και θα πω ότι ο σκοπός της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι η παραγωγή ατόμων χρήσιμων στο κοινωνικό σύνολο!
Άτομα που θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία (χαρακτήρας) και μπορούν να προσφέρουν λύσεις σε προβλήματα (ευφυΐα). Προβλήματα υπαρκτά, προβλήματα της καθημερινότητας, προβλήματα στα οποία θα πρέπει να μπορεί κάποιος να περάσει από τη θεωρία στην εφαρμογή για να τα αντιμετωπίσει.
Και όσο κι αν δυσκολευόμαστε πολλές φορές να το συνειδητοποιήσουμε, η λέξη που εκφράζει καλύτερα την υποδομή εκείνη που περιγράφει ανθρώπους δημιουργικούς, ικανούς και πρόθυμους να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, είναι το επάγγελμα.
Η σημερινή πραγματικότητα!
Δοκιμάστε να απαριθμήσετε τις κατευθύνσεις που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος στην ανώτατη εκπαίδευση. Και στη συνέχεια δοκιμάστε να απαριθμήσετε τα διαθέσιμα επαγγέλματα. Ποιος αριθμός από τους παραπάνω είναι μεγαλύτερος;
Δεν νομίζω να χωράει καμία αμφιβολία ότι τα επαγγέλματα, η εφαρμοσμένη δηλαδή και δημιουργική γνώση, είναι πολύ περισσότερα από τις κατευθύνσεις σπουδών της ανώτατης εκπαίδευσης που αποτελούν την πρωτογενή γνώση.
Η σημερινή πραγματικότητα λοιπόν στη χώρα μας είναι εξής:
Η συντριπτική πλειοψηφία των σπουδαστών εισάγεται σε ένα αδιάκοπο κυνήγι απόκτησης γνώσεων ενός εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο δομήθηκε πολλά χρόνια πριν με σκοπό να υπηρετήσει τη βιομηχανική επανάσταση, και το οποίο σε ελάχιστες περιπτώσεις συνεχίζει να τροφοδοτεί επαγγέλματα της σύγχρονης εποχής, όπως διαμορφώνονται αυτά από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες.
Συνέπεια όλων αυτών;
Άτομα τα οποία σπούδασαν πάνω σε κάποιο αντικείμενο για να:
- αρχίσουν να διδάσκουν πλέον κι αυτά με τη σειρά τους επόμενους σπουδαστές οι οποίοι θα διδάξουν και αυτοί στη συνέχεια κάποιους άλλους. Μια εξ' ορισμού πυραμίδα.
- απασχοληθούν σε εντελώς διαφορετικό αντικείμενο για βιοπορισμό, εξαναγκαζόμενοι σε συνεχιζόμενη και προσωπική αυτοκατάρτιση.
-μείνουν άνεργοι!
Με άλλα λόγια, έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο παράγει σε πολύ μεγάλο βαθμό μορφωμένους άνεργους και εκπαιδευτικούς, την ίδια ώρα που επαγγέλματα με τεράστια ζήτηση στην αγορά εργασίας και με απαιτήσεις στην εφαρμογή και τη δημιουργικότητα, παραμένουν στο περιθώριο.
Στην Ελλάδα το βιώνουμε καθημερινά και πολύ έντονα. Και αν νομίζετε ότι αυτό το πρόβλημα είναι αποκλειστικά ελληνικό προνόμιο, καλά θα κάνετε να αναθεωρήσετε. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο χαρακτηρίζει συνολικότερα τη ρότα που έχει χαράξει η εκπαίδευση παγκοσμίως και το οποίο θα έπρεπε σε κάποια στιγμή να μας κάνει όλους να αναθεωρήσουμε.
Υπάρχει λύση;
Κάπου εδώ θα αφήσω να μιλήσει ο εξαιρετικός Ken Robinson στο παρακάτω βίντεο (με ελληνικούς υπότιτλους), το οποίο θα έπρεπε να παρακολουθήσουν όλοι! Θα σας κάνει να γελάσετε, θα σας συγκινήσει, αλλά πάνω απ' όλα θα σας δώσει το έναυσμα για να δείτε με διαφορετικό μάτι την εκπαίδευση.
Σας υπόσχομαι ότι θα είναι ένα από τα καλύτερα βίντεο που θε έχετε δει ποτέ! Το τελευταίο που θα παραθέσω είναι απλώς ο ορισμός που δίνει ο Ken Robinson στη δημιουργικότητα:
Δημιουργικότητα: Πρωτότυπες ιδέες που να έχουν αξία! Ken Robinson
Και οι άνθρωποι που φέρουν αυτές τις ιδέες; Άτομα χρήσιμα στο κοινωνικό σύνολο.
Απολαύστε τον...
Πηγή: delta-iek.gr
