Αναλυτικά η επιστολή του Moath al - Alwi:
"10 του Μαρτίου 2014 - Γράφω αυτό το γράμμα, όπως έγραψα και το προηγούμενό μου, ανάμεσα στις εξάρσεις βίαιου εμετού και τους έντονους πόνους στο στομάχι μου, μετά την υποχρεωτική σίτιση σήμερα το πρωί. Διαβάζοντας άρθρα ειδήσεων, θα πίστευε κανείς ότι έχουμε σταματήσει να απεργούμε. Ίσως μπορεί να σκεφτήκατε ότι η διαμαρτυρία μας σταμάτησε από τις παραχωρήσεις της κυβέρνησης. Μπορεί να είμαστε παγιδευμένοι πίσω από τους τοίχους του Γκουαντάναμο, αλλά δεν θα σωπάσουμε.
Γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω ότι είμαστε ακόμα σε απεργία πείνας. Δεν θα σταματήσουμε μέχρι να πάρουμε πίσω την αξιοπρέπειά μας και να μας επιτραπεί να επιστρέψουμε στην πατρίδα και τις οικογένειές μας.
Με τις ευλογίες του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, ο συνταγματάρχης Bogdan, ο φύλακας στο Γκουαντάναμο, έχει οργανώσει ταπεινωτικές σωματικές έρευνες, ιδίως όταν μας παίρνουν για να μιλήσουμε στο τηλέφωνο με τον δικηγόρο ή τις οικογένειές μας. Μας έχει στερήσει την ιατρική θεραπεία μας και έχει κατασχέσει νομικά μας έγγραφα και το Κοράνι μας.
Ο συνταγματάρχης έχει πει χαρακτηριστικά ότι ξέρει πώς να μας πειθαρχεί γιατί έχει παιδιά στο σπίτι. Δεν είμαστε τα παιδιά του και αυτό σίγουρα δεν είναι το σπίτι μας. Είμαστε μεγάλοι άντρες με οικογένειες, οι οποίες δεν ξέρουν πλέον πώς μοιάζουμε.
Εδώ, μια ειρηνική απεργία πείνας τοποθετεί αυτόματα τον κρατούμενο σε «πειθαρχική κατάσταση», η οποία περιλαμβάνει την υποβολή του σε διάφορες μορφές τιμωρίας. Για να αποθαρρύνουν την απεργία, μεταφέρουν τον κρατούμενο στην απομόνωση και τον σιτίζουν με την βία.
Επειδή αποφάσισα να διαμαρτυρηθώ ειρηνικά για την φυλάκισή μου, το ειδικό στρώμα και τα ιατρικά μαξιλάρια που προβλέπονται για το χρόνιο πρόβλημα που έχω με την πλάτη μου, όλα τα εσώρουχα μου, η ηλεκτρική ξυριστική μηχανή μου, ακόμη και το σαπούνι και η οδοντόβουρτσά μου, έχουν κατασχεθεί.
Βρίσκομαι δεμένος και με ταΐζουν με το ζόρι για πάνω από μια ώρα κάθε μέρα. Κατά τη διάρκεια της βίαιης σίτισης, κάνω διαρκώς εμετό, ενώ όταν με μεταφέρουν πίσω στο κελί μου, δεν μπορώ να κρατηθώ και κάνω εμετό πάνω στους φρουρούς που με μεταφέρουν.
Βάζουν μια μάσκα προσώπου από πλεξιγκλάς στο κεφάλι μου για να προστατεύσει τα ρούχα τους από τον εμετό μου. Σφίγγουν την προσωπίδα και την πιέζουν προς τα κάτω, σπρώχνοντάς την στο πρόσωπό μου. Σχεδόν ασφυκτιώ καθώς κάνω εμετό μέσα στην προσωπίδα και δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Καθώς αγωνίζομαι να πάρω ανάσα, οι φρουροί με κοροϊδεύουν και γελούν δυνατά. Συχνά με ξαπλώνουν με το στομάχι στο κελί μου και πιέζουν δυνατά την πλάτη μου, πιέζοντας να βγει κάθε υπόλειμμα διαλύματος τροφοδοσίας. Ο πιο ελαφρύς από τους φρουρούς ζυγίζει τουλάχιστον 86, ενώ εγώ ζυγίζω μόλις 44, είναι ένα θαύμα που δεν με έχουν διαλύσει τελείως.
Εκτός από εκείνους που είναι φυλακισμένοι μαζί μου, κανείς δεν μπορεί πραγματικά να καταλάβει πόσο υποφέρουμε. Ο συνταγματάρχης δεν επιτρέπει μέσα ενημέρωσης να επισκεφτούν το Γκουαντάναμο, ισχυριζόμενος ότι προστατεύει την ιδιωτική ζωή μας. Κανένας άνθρωπος εδώ δεν θέλει προστασία της ιδιωτικής ζωής του, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο συνταγματάρχης φοβάται ότι αν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έρθουν και συναντηθούν με τους κρατούμενους όλη αυτή η καθημερινή βαρβαρότητα θα γίνει γνωστή. Ας ελπίσουμε ότι αυτό το γράμμα θα εξυπηρετήσει αυτό το σκοπό.
Υπάρχουν επί του παρόντος 21 κρατούμενοι σε απεργία πείνας. Είμαι ένας από τους 16 που σιτίζονται με την βία. Η κυβέρνηση δεν θέλει ο αμερικανικός λαός να ξέρει ότι είμαστε ακόμα σε απεργία. Προσπαθούν να μας αποθαρρύνουν με την απομόνωση και την βάναυση μεταχείριση, αλλά δεν θα εγκαταλείψουμε τη διαμαρτυρία μας.
Δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Δεν μπορούν να μας κρύψουν, αρνούμενοι να αναφέρουν τον αριθμό όσων απεργούν στον κόσμο. Η άρνηση τροφής είναι η μόνη ειρηνική φωνή διαμαρτυρίας που έχουμε. Είναι ο μόνος τρόπος για να απαιτήσουμε την προσοχή της κυβέρνησης των ΗΠΑ και του κόσμου.
Ο Συνταγματάρχης Bogdan δικαιολόγησε την μεταχείρισή μας, λέγοντας πως είμαστε σε πόλεμο. Όμως έχουν περάσει 12 χρόνια και αυτός δεν είναι πόλεμος. Είμαστε άοπλοι αιχμάλωτοι. Ρωτώ τον αμερικανικό λαό, πού είναι η ελευθερία για την οποία κραυγάζουν οι ΗΠΑ; Ανέχεστε όσα η κυβέρνησή σας κάνει σε μας; Ξέρω ότι οι κυβερνήσεις δεν αντιπροσωπεύουν πάντα τις φωνές των ανθρώπων τους και προσεύχομαι ο αμερικανικός λαός να μην θέλει κάτι τέτοιο και, περισσότερο, ότι θα κάνει κάτι για να το σταματήσει".
Moath al - Alwi
Η επίγεια κόλαση
Για την ιστορία το Γκουαντάναμο είναι ένας υπήνεμος κόλπος στα νοτιοανατολικά της Κούβας (Bahia de Guantanamo στα ισπανικά). Περιβάλλεται από απόκρημνους βραχώδεις λόφους, που δημιουργούν ένα φυσικό οχυρό, αποκομμένο από την κουβανική ενδοχώρα. Πήρε το όνομά του από τους ιθαγενείς Τάινο, ενώ ο Χριστόφορος Κολόμβος τον ονόμαζε "Μεγάλο Λιμάνι" (Puerto Grande).
Το Γκουαντάναμο ήρθε στην επικαιρότητα μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, όταν στην εκεί αμερικανική στρατιωτική βάση δημιουργήθηκε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για υπόπτους τρομοκρατίας.
Οι πρώτοι κρατούμενοι έφθασαν στο Γκουαντάναμο στις 11 Ιανουαρίου 2002. Οι μέθοδοι σύλληψης, ανάκρισης και παραμονής των κρατουμένων εγείρουν αντιδράσεις για τους Αμερικανούς σ' ολόκληρο τον κόσμο.
Οι Αμερικανοί βρίσκονται στον κόλπο από τις 10 Ιουνίου 1898, όταν αποβιβάστηκαν οι πρώτοι πεζοναύτες και χρησιμοποίησαν την περιοχή για τις επιχειρήσεις τους κατά των Ισπανών, κατά τη διάρκεια του ισπανοαμερικανικού πολέμου.
Την Παρασκευή, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε την αποφυλάκιση ενός Αλγερινού κρατουμένου που ήταν έγκλειστος στην αμερικανική ναυτική βάση από τον Μάρτιο του 2002. Ο 44χρονος Αχμεντ Μπέλμπατσα αποφυλακίστηκε αφού οι αμερικανικές Αρχές δεν κατάφεραν να του προσάψουν καμία κατηγορία για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση.
Πηγή: aljazeera
Απόδοση: Omnia Tv
Πηγή: news247.gr
