Πολλοί πιστεύουν, ότι το κυριότερο πρόβλημα που δεν βλέπουμε αναπήρους στις παραλίες, είναι η έλλειψη ειδικών μηχανημάτων που βάζουν το καρότσι απευθείας στη θάλασσα, η απουσία ειδικών τουαλετών, και γενικά η δυσκολία στην πρόσβαση.
Λάθος...
Αποφασίσαμε να συνοδεύσουμε ένα αναπηρικό καρότσι, για ημερήσιο μπάνιο σε μεγάλο και καινούργιο beach bar, μεταξύ Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής.
Δύσκολη απόφαση, αφού το άτομο με αναπηρία είχε νοητικά και κινητικά προβλήματα. Όμως τα πράγματα σε αυτή τη ζωή είναι ξεκάθαρα και απλά.
Κάθεσαι σπιτάκι σου, «κλαις τη μοίρα σου» για την ατυχία που σου έλαχε, παραγγέλνεις καμία πίτσα, ανοίγεις την τηλεόραση, και είσαι θεατής στις ζωές των άλλων. Και αποσύρεσαι, αρκετά πικραμένος και απογοητευμένος...
Υπάρχει κι άλλη λύση. Τολμάς, ρισκάρεις, παλεύεις, ελπίζεις να ζήσεις, και γίνεσαι εσύ ο πρωταγωνιστής. Της δικής σου ζωής...
Έστω και με τεράστια προβλήματα. Σωματικά, ψυχικά, συναισθηματικά, συμπεριφοράς. Προβλήματα με κυριότερο αντίπαλο τον εαυτό σου, και λιγότερο τους άλλους.
Αυτός ο «προσωπικός και εσωτερικός αντίπαλος», πολλές φορές ντρέπεται να «εμφανίσει» δημόσια τον ανάπηρο.
Σε έναν χώρο όπως πχ το beach bar, που πλημμυρίζει από κέφι, χαρά, ξεγνοιασιά, που καλλίγραμμες χαρούμενες νεαρές επιδεικνύουν μαυρισμένα σώματα, μαγιό, γυαλιά, 4G κινητά κτλ, η εμφάνιση ενός αναπηρικού καροτσιού, τους προκαλεί αμηχανία, μούδιασμα, λύπηση.
Κάνουν πως δεν βλέπουν, τραβώντας το βλέμματα τους διακριτικά αλλού για να μην νιώσει άσχημα ο ανάπηρος. Δεν το καταφέρνουν πάντα.
Φτάνοντας στο beach bar, από το πάρκινγκ και μέχρι τις ξαπλώστρες, η πρόσβαση ήταν πανεύκολη και ιδανική, αφού υπήρχαν παντού διάδρομοι σταθεροί και συμπαγείς.
Στα περισσότερα beach bar υπάρχουν μεν διάδρομοι, αλλά επικίνδυνοι να κινηθεί καρότσι, αφού είναι κακοφτιαγμένοι και με μεγάλα κενά.
Η συμπεριφορά των σερβιτόρων ήταν όπως θα θέλαμε. Μας αντιμετώπισαν όπως όλο τον άλλο κόσμο. Δεν ζητήσαμε έξτρα βοήθεια, ή γρηγορότερο σέρβις, ούτε αυτοί μας φέρθηκαν σαν εξωγήινους.
Σωστά, δεν γίνονται ειδικές κατασκευές σιδερένιων διαδρόμων για καρότσια που φτάνουν μέσα στη θάλασσα, αφού υπάρχει πρόβλημα με την ασφάλεια των άλλων λουομένων, και ειδικά των μικρών παιδιών.
Είδαμε πολλά μωράκια που έπαιζαν ανέμελα μεταξύ ομπρελών και θάλασσας, αλλά και άλλους να παίζουν ρακέτες, μπάλα κτλ. Μια τέτοια κατασκευή ίσως δημιουργούσε και ατύχημα στους υπόλοιπους.
Εμείς πήγαμε με το καρότσι μέχρι την άκρη που έφτανε ο διάδρομος, και μετακινήσαμε τον ανάπηρο ( 16 χρονών), είτε κρατώντας τον αγκαλιά, είτε υποβασταζόμενο βοηθώντας τον να περπατήσει, για να νιώσει και την αίσθηση της άμμου.
Και μιλάμε για ελάχιστα μέτρα. Δεν είναι ρομπότ, αλλά άνθρωπος που θα πρέπει να βιώσει κάποιες αισθήσεις, έστω και με δυσκολία..
Η χρήση της θάλασσας, είναι αφάνταστα θεραπευτική και ωφέλιμη, για τα άτομα που έχουν κινητικά και νοητικά προβλήματα. Η άνωση, τους βοηθά εκπληκτικά στις κινήσεις τους, κολυμπώντας νιώθουν άνετα, ελεύθερα, ήρεμα . Μια τέλεια φυσιοθεραπεία με απόλαυση και διασκέδαση.
Είναι επίσης γνωστό, ότι η αίσθηση του νερού στα άτομα με νοητικά προβλήματα, τους «θυμίζει» και τους «ξυπνά» αναμνήσεις από τον κλειστό, υγρό κόσμο στην κοιλιά της μητέρας. Πράγμα εντυπωσιακά ωφέλιμο για την εξέλιξή τους στον έξω κόσμο..
Φεύγοντας, υπήρχε μεν ειδικός χώρος αποδυτηρίων για ΑμεΑ, αλλά ήταν λίγο μικρός και με απουσία κάποιου σκαμπό για να κάτσει και να αλλάξει ρούχα ο χρήστης. Επίσης χρήσιμο θα ήταν να τοποθετηθεί κάποια αντιολισθητική παλέτα στο δάπεδο.
Αγαπητοί φίλοι, με οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας.
Μην πέφτετε στην παγίδα να φοβηθείτε τα ενδεχόμενα προβλήματα κατά την έξοδό σας. Τα εμπόδια υπάρχουν για να τα ξεπερνάμε.
Οι άνθρωποι, μας κοιτούν παράξενα γιατί τους δίνουμε εμείς το δικαίωμα με την κομπλεξική μας στάση.
Πέρασες τόσα στη ζωή σου, μεγάλωσες παιδιά, έπεσαν τα μαλλιά σου από τις χημειοθεραπείες από καρκίνο του μαστού, και κωλώνεις να κάτσεις δίπλα στην χαρούμενη πιτσιρίκα με το μαλλί κομμωτηρίου;
Τιμή σου είναι, όχι ντροπή. Αυτή θα σκύψει το κεφάλι, κι όχι εσύ.
Είσαι υγιής, αλλά έχεις συγγενή, φίλο, γείτονα, με πρόβλημα υγείας;
Βγείτε έξω, κολυμπήστε, περπατήστε, γευματίστε, γελάστε μαζί του. Θα το μεταφέρετε και στους άλλους.
Κάντε την υπέρβαση και πιάστε τον από το χέρι, πάρτε τον αγκαλιά, βουτήξτε όλοι μαζί στην πισίνα, στη θάλασσα.
Βοηθήστε τον με τις πράξεις και την αγάπη σας, να μην είναι κλειδωμένος σε κάποιο σπίτι, και δεν τολμά να ξεμυτίσει έξω ούτε καν για βόλτα.
Να κολυμπήσει μαζί μας όχι μόνο στο νερό, αλλά στη θάλασσα της αγάπης μας..
Μπορεί να MHN σας βγει αυτή η έξοδος. Θα κουραστείτε, δεν θα χαλαρώσετε, δεν θα έχετε φλερτ.
Και τι έγινε μήπως; Θα έχετε προσπαθήσει, θα έχετε παλέψει, θα έχετε ζήσει, θα έχετε δώσει τεράστια χαρά.
Η καρδιά σας θα γεμίσει, είναι σίγουρο. Αυτό μετράει.
Από τον τοίχο fb Omorfa Taxidia
