Ενα ζευγάρι μοιράζεται πολλές στιγμές μέσα στη σχέση. Οι σύντροφοι εκτός του ότι ζουν μαζί, κάνουν αρκετά πράγματα από κοινού, σχεδιάζουν  για το μέλλον τους, ταξιδεύουν,ανατρέφουν παιδιά,επιλύουν καθημερινά προβλήματα, κάνουν σεξ, κ.ά.Όταν για διάφορους λόγους αποφασίσουν να τελειώσουν την σχέση τους, όλα αυτά τα δευτερεύοντα πλεονεκτήματα χάνονται και η εσωτερική αρμονία του ατόμου μαγικά αποδιοργανώνεται.

Σε αυτήν την φάση εισχωρεί αυτό που εγώ ονομάζω φαινόμενο «rebound».Οι άνθρωποι μπαίνουν σε έναν ανεμοστρόβιλο αμφιβολιών που εκφράζονται με ερωτήσεις του τύπου :«Άφησα τον/την σύντροφό μου, τώρα όμως μου λείπει, τον έχω ανάγκη, μου λείπουν οι στιγμές που καθόμασταν και συζητούσαμε,……….ίσως έκανα λάθος, τον αγαπώ ακόμα!;;;

Το φαινόμενο «rebound» δεν έχει καμμία σχέση ούτε με την διαδικασία της παθολογικής συναισθηματικής εξάρτησης από τον σύντροφο, ούτε με την αγάπη.Αντίθετα είναι εκείνη η φυσιολογική διαδικασία που εμφανίζεται μετά την άμεση απομάκρυνση εξ΄ αιτίας του χωρισμού. Θα μπορούσαμε και να το ονομάσουμε «εξάρτηση απο δευτερεύοντα πλεονεκτήματα».

Η καθημερινότητα στο ζευγάρι παρέχει ασφάλεια και σιγουριά αποτελούμενη από συμπεριφορές, συνήθειες,στάσεις και εκφράσεις που αποκτήθηκαν κατά την διάρκεια της συμβίωσης και μάλιστα με μεγάλη πιθανότητα για πολλούς αυτή η καθημερινότητα να είναι και   υπεύθυνη για το τέλος της σχέσης.Όλη λοιπόν αυτή η πραγματικότητα θα χρειαστεί να αποδομηθεί και να ανασυγκροτηθεί γύρω από την καινούργια πραγματικότητα του «single».

Κατά την αποψή μου πάνω σε αυτό το θέμα ο Erich Fromm μας χαρίζει μια ωραία σκέψη: «Η ανώριμη αγάπη μας οδηγεί να πούμε σ” αγαπώ γιατί σε σε έχω ανάγκη, αντίθετα η ώριμη αγάπη μας οδηγεί να πούμε σε έχω ανάγκη γιατί σε αγαπώ.»

Εγώ θα συμπληρώσω……» ότι μόνο εαν γίνεις κύριος της μοναξιά σου θα μπορέσεις να δείς εκείνην την αγάπη με διαφορετικά μάτια και να νοιώσεις αν έχεις κάνει πραγματικά λάθος να τον/την αφήσεις να φύγει».

Μαρία Λιακάκου, Κλινική Ψυχολόγος

Πηγή: olagiatinsxesi.wordpress.com

CoverPhoto: Alex Andreev