- Ξεχωρίζω τους επιβάτες σε δέματα των χιλίων, είπε ο κλειδούχος. Στέλνω τα τρένα που τους μεταφέρουν, άλλοτε προς τα δεξιά και άλλοτε προς τα αριστερά. Και μια φωτισμένη ταχεία αμαξοστοιχία, βροντώντας όπως το μπουμπουνητό, τράνταξε την καμπίνα του κλειδούχου.

- Είναι πολύ βιαστικοί, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι ψάχνουν;

- Αυτό δεν το ξέρει ούτε ο άνθρωπος της ατμομηχανής, είπε ο κλειδούχος.

Μια δεύτερη φωτισμένη ταχεία βρόντηξε σε αντίθετη κατεύθυνση.

- Επιστρέφουν κιόλας; Ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.

- Δεν είναι οι ίδιοι, είπε ο κλειδούχος. Είναι μια ανταλλαγή. Άλλοι πάνε, άλλοι έρχονται.

- Δεν ήταν ευχαριστημένοι εκεί που βρίσκονταν;

- Κανείς δεν είναι ποτέ ευτυχισμένος εκεί που βρίσκεται, είπε ο κλειδούχος.

Και βρόντηξε το μπουμπουνητό μιας τρίτης φωτισμένης ταχείας.

- Κυνηγούν τους πρώτους ταξιδιώτες; Ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.

- Δεν κυνηγούν τίποτα απολύτως, είπε ο κλειδούχος. Κοιμούνται μέσα εκεί ή χασμουριούνται. Μόνο τα παιδιά πατικώνουν τις μύτες τους στα τζάμια.

- Μόνο τα παιδιά γνωρίζουν τι ζητούν, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Χάνουν χρόνο για μια κούκλα από κουρέλια και αυτή γίνεται πολύ σημαντική, κι αν τους την αρπάξεις, κλαίνε...

- Είναι τυχερά, είπε ο κλειδούχος.

- Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας.

- Καλημέρα, είπε ο έμπορος. Ήταν ένας έμπορος τελειοποιημένων χαπιών που καταπραΰνουν τη δίψα. Καταπίνει κανείς ένα την εβδομάδα και δεν αισθάνεται πια την ανάγκη να πιει.

- Γιατί τα πουλάς αυτά; είπε ο μικρός πρίγκιπας.

- Γιατί είναι μεγάλη εξοικονόμηση χρόνου, είπε ο έμπορος. Οι ειδήμονες έκαναν υπολογισμούς. Εξοικονομούν πενήντα τρία λεπτά της εβδομάδα.

- Και τι κάνεις με αυτά τα πενήντα τρία λεπτά;

- Κάνεις ό, τι θέλεις...

«Εγώ» μονολόγησε ο μικρός πρίγκιπας, «αν είχα στη διάθεσή μου πενήντα τρία λεπτά να ξοδέψω, θα κατευθυνόμουν με το πάσο μου σε μια πηγή...».