Είναι κρίμα

15.10.2014
Είναι κρίμα

Έχει περάσει καιρός, αρκετός θα έλεγα ώστε να επεξεργαστώ συναισθήματα και σκέψεις. Οι χωρισμοί, είτε με φίλους είτε με συντρόφους ερωτικούς, μπορούν να σου μάθουν όσα δε μπορούν 12 χρόνια σχολείο, 5 χρόνια πανεπιστήμιο, 10 λογοτεχνικά βιβλία και 20 άρθρα σε site σχετικό ή άσχετο. Μαθαίνεις και προσαρμόζεσαι.

Προσαρμόζεις την αλήθεια στα μέτρα σου και βγάζεις τα συμπεράσματά σου, είτε αυτά σε βολεύουν για να μην πονάς και τόσο είτε είναι η ωμή αλήθεια.

Εξαρτάται από το πόσο σου αρέσει να αυτομαστιγώνεσαι και να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Αν θεωρούμαι σε θέση να δώσω συμβουλή, θα σας έλεγα πως αυτό το τελευταίο είναι μεν βαρύ αλλά είναι καταπραϋντικό. Κάντε το, να είστε ειλικρινείς. Κατά τη διάρκεια της σχέσης και μετά το τέλος της. Κοιμάσαι ήσυχα τα βράδια όταν είσαι σωστός και το μόνο βάρος είναι αυτό της απώλειας.

Ο έρωτας είναι προσωπικό θέμα (ή πρόβλημα για κάποιους). Ερωτεύεσαι μόνος σου, ονειρεύεσαι μόνος σου, χωρίζεις μόνος σου. Είναι τρομακτικό το πόσα σχέδια κάνεις εν αγνοία του άλλου, το πόσο ζεις για μια κίνηση, για μια κουβέντα, ενώ παράλληλα ο άλλος δεν παρατηρεί τίποτα επάνω σου. Είσαι εσύ κι ο εαυτός σου κι ίσως κάποια στιγμή να συγχρονιστείτε, ίσως και ποτέ.

Άλλοι μιλούν για παιχνίδι ρόλων, άλλοι για τραμπάλα, άλλοι για συντονισμό. Εγώ θα το έλεγα συμπτώσεις, τύχη. Δεν υπάρχει καμιά συνταγή και κανένα μυστικό. «Την επόμενη φορά θα κάνω αυτό για να μην ξενερώσει» ή «Την επόμενη θα είμαι έτσι για να μην φοβηθεί». Αρέσεις γι' αυτό που είσαι. Αν κάποιος εξαφανιστεί από τη ζωή σου ενώ εσύ του έδωσες μόνο αγάπη και αφοσίωση τότε το πρόβλημα δεν είναι δικό σου. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δε τα έδωσες στον κατάλληλο.

Σ'αυτόν για τον οποίο ό,τι και να κάνεις (ή σχεδόν) είναι το σωστό και το όμορφο. Είσαι σε σχέση και παλεύεις για να ειδωθείς, να κανονίσεις διακοπές. Τσακώνεσαι, χάνεις την ηρεμία σου, τον εαυτό σου και δε συνειδητοποιείς πως δεν είναι αυτός εκείνο που νόμιζες και ήθελες ούτε ο έρωτας ο μοναδικός και ο μεγάλος. Μόνος σου το νόμιζες.

Κι έρχεται ένας άλλος από μακρυά, παίρνει καράβι να έρθει να σε βρει.. σε γυρνάει βόλτες σε όλη την Αθήνα, να την δεις από ψηλά... με μουσικές στο αμάξι στη διαπασών... να έχεις ό,τι θες πριν το ζητήσεις για να είσαι καλά... αλλά εσύ εκεί. Να σκέφτεσαι γιατί οι άνθρωποι φεύγουν χωρίς καμιά εξήγηση. Να μην είσαι έτοιμος για τίποτα. Να θες μόνο να γελάς και να ζεις. Να ζεις χωρίς εμπιστοσύνη.

Περνάει κι αυτό. Να είσαι σίγουρος. Μέχρι τότε μπορεί βέβαια να έχεις χάσει ευκαιρίες, αλλά ποιος ξέρει τελικά τι είναι σωστό για τον καθένα. Ποιος αξίζει τι. Ποιος είναι ο ιδανικός κι αν αυτό υπάρχει.

Άλυτα ερωτήματα, πολλά και βασανιστικά. Ένα μόνο πράγμα ισχύει όμως, η αξιοπρέπεια. Ό,τι κι αν συμβεί, όσο κι αν αγαπήσεις, όσο κι αν πίστευες σε κάτι κι αυτό δε πίστεψε ποτέ σε σένα, εκείνο έφυγε από τη ζωή σου κι εσύ μένεις μόνος με την αξιοπρέπεια.

Μην την αμφισβητήσεις και μην την υποτιμήσεις ποτέ. Το κεφάλι ψηλά και προχωράς γιατί είσαι ένα σκαλί παραπάνω από όσους εξαφανίζονται από τη ζωή σου όποτε το θελήσουν.

Όλα μες στη ζωή είναι. Όλα μες στο πρόγραμμα. Θα ακούσεις πολλές φορές να λένε «δεν ήταν αυτός για σένα» «αξίζεις πολλά περισσότερα». Αηδίες.

Απλά δε σε ήθελε τόσο. Δε συγχρονιστήκατε. Την επόμενη φορά να είσαι πιο προσεκτικός και να κοιτάς τον εαυτό σου. Κι ύστερα δώσε σιγά σιγά αν το αξίζει.

Μη χάσεις όμως κάποιον που αξίζει. Είναι κρίμα.

 

της Architmare

Πηγή: apolasos