Δεν ζω χωρίς εσένα!

01.09.2015
Δεν ζω χωρίς εσένα!

Η ένωση δύο ανθρώπων, σε προσωπικό πάντοτε επίπεδο, υπήρξε ανέκαθεν από τα κυριότερα θέματα που προβλημάτιζαν την ανθρωπότητα. Ο τρόπος που η αγάπη ρυθμίζει τις προσωπικές μας επιλογές, δεν εξαρτάται μόνο από την προσωπικότητα μας αλλά και από τον τρόπο που έχουμε αγαπηθεί στην παιδική μας ηλικία.

Είναι γεγονός, ότι η επιλογή του συντρόφου μας έχει να κάνει με τις καταγραφές που όλοι έχουμε βιώσει στο παρελθόν.

Π.χ  ένας άντρας ο οποίος είχε μία ψυχρή μητέρα η οποία ποτέ δεν τον ενθάρρυνε  θα αναζητήσει από την σύντροφό του μία «νέα μητέρα», για να του δώσει την τρυφερότητα και την φροντίδα που έχει στερηθεί.

Ο τρόπος που κάθε ένας από εμάς αγαπάει,  διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Άλλοι προτιμούν μια αγάπη που να μην είναι υπερεμπλεγμένη, άλλοι δεν μπορούν να εκδηλώσουν τα συναισθήματα τους, άλλοι πάλι δεν θέλουν να σχετιστούν για να μην πληγωθούν, και άλλοι θεωρούν την αγάπη σαν οξυγόνο, που χωρίς αυτήν δεν μπορούν να ανασάνουν. Η αγάπη αυτή όμως πολλές φορές γίνεται δύστροπη, κτητική, βασανιστική και επικίνδυνη.

Η εξάρτηση είναι μια ασθένεια, που η αρρώστια της ξεκινάει πολύ βαθειά μέσα από το άτομο . Η ερωτική επαφή θετική ή αρνητική είναι μια συναισθηματική εμπειρία που δεν μπορεί να εκτιμηθεί με βάση την λογική , οπότε κατά τον ίδιο τρόπο η εξάρτηση δεν μπορεί να αναγνωστεί με βάση την λογική.

Πως μπορούμε όμως να αναγνωρίσουμε μια  σχέση εξάρτησης ;

Η εξάρτηση είναι μια σχέση παθολογικής αγάπης με ένα πρόσωπο ή αντικείμενο. (σύντροφος, παιδί, αλκοόλ, χασίς, ηρωίνη, φαγητό, χαρτιά κ.α). Οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν επιρρεπείς στον σχηματισμό σχέσεων εξάρτησης μετά από απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, ενός ιδανικού ή ενός ονείρου (ιδέας). Συνήθως το άτομο δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι βρίσκεται σε μία τέτοια σχέση, επειδή ασυνείδητα το «αρνείται» λόγω του φόβου της μοναξιάς .  

Ένας άνθρωπος που εξαρτάται από την σχέση του μπορεί να φοβάται να μείνει μόνος του, ακόμη και αν το ταίρι του, φέρεται με σκληρό ή άσχημο τρόπο. Έτσι βλέπουμε πολύ συχνά ζευγάρια που ο ένας «βασανίζει» τον άλλον, είτε ζηλεύοντας τον, είτε περιφρονώντας τον ή αδιαφορώντας για αυτόν. Η συναισθηματική αυτή τσιγκουνιά οδηγεί το άλλο άτομο σε απόγνωση, βαθύ πόνο , αλλά και σε αδυναμία εγκατάλειψης της σχέσης επειδή εξιδανικεύει ένα κι μόνο καλό χαρακτηριστικό του συντρόφου του π.χ  την φυσική ομορφιά του, και αγνοεί εσκεμμένα τα αρνητικά χαρακτηριστικά του που είναι συνήθως περισσότερα.

Το εξαρτημένο άτομο πάντα σκέπτεται  πρώτα τις ανάγκες του συντρόφου του τρέχει πριν από αυτόν για αυτόν, θέλει να είναι πάντα δίπλα του, δηλώνει έντονα την κτητικότητα του, και  μονοπωλεί την αγάπη του. Ένας τέτοιος άνθρωπος ασυνείδητα δεν εκτιμά αλλά ούτε και αγαπά τον εαυτό του και τον «τιμωρεί» παραμελώντας τον. Ουσιαστικά αναζητά ένα κίνητρο για να τον  αγαπήσει και αυτό το επιδιώκει μέσα από την ματιά του συντρόφου του. Αυτό φυσικά έχει να κάνει με την αυτοεκτίμηση  καθώς και με  την εμπιστοσύνη που έχει προς τον εαυτό του. Ο άνθρωπος που εξαρτάται από τους άλλους δεν μπορεί να σταθεί μόνος του στην ζωή, και πάντα θα θέλει την στήριξη αλλά και την παρότρυνση από το προσωπικό του «δεκανίκι» .

Συνήθως τέτοια άτομα έλκουν ανθρώπους που μπορεί να θέλουν την σχέση με ένα άτομο που βρίσκεται σε εξάρτηση από αυτούς, καθώς μπορούν εύκολα να το χειριστούν και να του επιβάλλουν τα δικά τους θέλω. Αυτές οι σχέσεις μπορούν να δημιουργήσουν έντονο άγχος, ακόμη και ψυχοσωματικά προβλήματα.

Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε αναπτύξει μια σχέση στοργής με τον εαυτό μας  και να μάθουμε να τον φροντίζουμε και να τον αγαπάμε καθώς και να τον θεωρούμε πηγή βοήθειας στις δύσκολες στιγμές. Η εσωτερική αυτή σχέση μεταφέρεται σε όλες μας τις σχέσεις σαν αντίβαρο ισορροπίας. Όσα πιο πολλά φορτία κουβαλάμε τόσο πιο πολύ φορτώνουμε τους γύρω μας και περισσότερο τον σύντροφο μας στον οποίο εναποθέτουμε την ζωή μας για να μην έχουμε εμείς την ευθύνη της.

Για το τέλος κρατείστε την σωστή ρήση που ειπώθηκε από το μεγάλο ψυχαναλυτή Ε. Φρόμ, που πιστεύει ότι: «Η ανώριμη αγάπη λέει «Σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι». Η ώριμη αγάπη λέει «Σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ».

 

Κατερίνα Μαλλιωτάκη, Ψυχοθεραπεύτρια

Πηγή: cretalive.gr